Category: ರಾಜಕೀಯ

ಅದು 2014 ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣಾ ಸಮಯ. ಅದಾಗಲೇ ಎರಡು ಆಡಳಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಹಗರಣದ ಮೇಲೆ ಹಗರಣಗಳ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಿದ್ದ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಸರ್ಕಾರದ ಮೇಲೆ ಇಡೀ ದೇಶವಾಸಿಗಳ ಆಕ್ರೋಶವಿದ್ದಾಗ ಶುದ್ಧ ಹಸ್ತನಾಗಿ, ದಕ್ಷ ಆಡಳಿತಗಾರನಾಗಿ ಗುಜರಾತನ್ನು ಮುನ್ನೆಡೆಸಿದ್ದ ನರೇಂದ ಮೋದಿಯವರು ಇಡೀ ದೇಶಕ್ಕೆ ಆಶಾವಾದಿಯಾಗಿ ಕಂಡ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅದ್ಭುತವಾದ ಬಹುಮತದೊಂದಿಗೆ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದು ಈಗ ಇತಿಹಾಸ.

ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಸಂಸತ್ತನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವಾಗ ಸಂಸತ್ತಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳಿಗೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಸಂಸತ್ತನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ನಾ ಮೇ ಖಾವುಂಗಾ ಔರ್ ಖಾನೇ ದೂಂಗಾ! ಎಂಬ ಮಾತನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದ ಪ್ರಧಾನಮಂತ್ರಿಗಳು ಇದುವರೆವಿಗೂ ಅದನ್ನೇ ಅಕ್ಷರಶಃ ಪಾಲಿಸುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಹೆಮ್ಮೆಯ ವಿಷಯವೇ ಸರಿ. ಮೋದಿಯವರು ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಜನರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟಿದ್ದವು. ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಇದ್ದವು. ಮೋದಿಯವರು ಅವುಗಳನ್ನು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಲೇ, ದೂರದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಾಗಿ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸರ್ಕಾರೀ ಧಾಖಲೆ ಮತ್ತು ಸೇವೆಗಳಿಗೆ ಆಧಾರ್ ಕಾರ್ಡ್ ಜೋಡಣೆ, ನೋಟ್ ಅಮಾನಿಕರಣ, ಜಿ.ಎಸ್.ಟಿ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಜಾರಿಗೆ ತಂದಾಗ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ತತ್ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ತೊಂದರೆ ಎನಿಸಿದರೂ, ದೇಶದ ಹಿತದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಾಗಿ ಮೋದಿಯವರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥನೆ ಮಾಡಿದರು. ಇದರ ಮಧ್ಯೆ, ಪುಲ್ವಾಮಾ ಧಾಳಿಯಾದಾಗ, ನಮ್ಮ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಶತ್ರುಗಳ ನೆಲೆಯೊಳಗೆ ನುಗ್ಗಿಸಿ ತಕ್ಕ ಪಾಠ ಕಲಿಸಿದ ಮೇಲಂತೂ ನಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರದ ಮೇಲಿನ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿದ ಕಾರಣ ಎಲ್ಲಾ ವಿರೋದಾಭಾಸಗಳನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು ಎರಡನೇ ಬಾರಿ ಮೋದಿಯವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟೂ ದೊಡ್ಡದಾದ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ ಅದರಲ್ಲೂ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ 25+1 ಬಿಜೆಪಿ ಸಂಸಾದರನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ತಂದರು.

ಮೋದಿಯವರು ಎರಡನೇ ಬಾರೀ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ತ್ರಿವಳಿ ತಲಾಖ್, article-370 & 35A ದಿಟ್ಟತನದಿಂದ ತೆಗೆದು ಹಾಕುವ ಮೂಲಕ ಕಾಶ್ಮೀರದ ಜನರಿಗೆ ಸ್ವಾಯುತ್ತತೆ ದೊರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಲ್ಲದೇ, CAA & NRC ಜಾರಿಗೆ ತರುವ ಮೂಲಕ ನುಸುಳುಕೋರರನ್ನು ಹೊರದಬ್ಬಲು ಮುಂದಾದರು. ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂದಲೂ ನೆನೆಗುದಿಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ರಾಮ ಜನ್ಮಭೂಮಿಯ ವಿಷಯವನ್ನು ನಾಜೂಕಾಗಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಮೂಲಕವೇ ಬಗೆಹರಿಸಿ, ರಾಮ ಮಂದಿರದ ಶಿಲಾನ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಪ್ರಧಾನಿಗಳು ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದಾಗಲಂತೂ, ಅಬ್ಭಾ, ಎರಡನೇ ಬಾರಿ ಮೋದಿಯವರನ್ನು ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿದ್ದು ಸಾರ್ಥಕವಾಯಿತು ಎಂದು ತಮ್ಮ ಬೆನ್ನನ್ನೇ ತಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಭಾರತಿಯರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯೇನಲ್ಲ.

ಇಷೃರ ಮಧ್ಯೆ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲೊಂದು ರಾಜಕೀಯ ಕ್ಷಿಪ್ರಕ್ರಾಂತಿಯನ್ನು ನಡೆಸಿ ಅಪರೇಷನ್ ಕಮಲದ ಮೂಲಕ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಮತ್ತು ಪಕ್ಷೇತರ ಶಾಸಕರ ರಾಜೀನಾಮೆ ಕೊಡಿಸಿ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲೂ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಯಡೆಯೂರಪ್ಪಾ ಅವರ ಮುಖಾಂತರ ಕಮಲವನ್ನು ಅರಳಿಸುವ ಮುಖಾಂತರ ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಸರ್ಕಾರ ಎರಡೂ ಕಡೆ ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ಆರ್ಥಿಕ ನೆರವಿನ ಹೊಳೆಯೇ ಹರಿಯುವುದಲ್ಲದೇ ಎರಡೂ ಸರ್ಕಾರದ ನಡುವಿನ ಬಾಂಧ್ಯವ್ಯ ಸುಂದರವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯನ್ನು ಹರಿಸಿದ್ದಂತೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.

ನಾವೊಂದು ಬಗೆದರೆ, ದೈವವೊಂದು ಬಗೆದೀತು ಎನ್ನುವಂತೆ ಕೊರೋನಾ ಮಹಾಮಾರಿ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ವಕ್ಕರಿಸಿ ಎಲ್ಲವೂ ಲಾಕ್ಡೌನ್ ಆದ ನಂತರ ಅದೇಕೋ ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಸರ್ಕಾರ ಎರಡಕ್ಕೂ ಗರ ಬಡಿದಂತಾಗಿ, ಹೈವೇನಲ್ಲಿ ವೇಗವಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ವಾಹನಕ್ಕೆ ಏಕಾಏಕಿ ಬ್ರೇಕ್ ಹಾಕಿದಾಗ ಹೇಗೆ ವಾಹನ ಅಲ್ಲೋಲ ಕಲ್ಲೋಲವಾಗಿ ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಅದೇ ರೀತಿ ಈ ಸರ್ಕಾರದ್ದಾಯಿತು ಎಂದರೂ ತಪ್ಪಾಗದು.

ಹೌದು ನಿಜ ಕೋವಿಡ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಿಯಮಗಳು ಮತ್ತು ಲಸಿಕಾ ಅಭಿಯಾನಗಳು ಜನಪರವಾಗಿದ್ದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ತೆರಬೇಕಾದ ಬೆಲೆಯಂತೂ ತಾಳಲಾಗದಾಗಿದೆ. ಜನಾವಶ್ಯಕವಾದ ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಪದೇ ಪದೇ ಏರಿಸುತ್ತಲೇ ಹೋಗಿರುವುದರಿಂದ ಬೇರೆಲ್ಲಾ ಬೆಲೆಗಳು ಗಗನಕ್ಕೇರಿ, ಕೋವಿಡ್ ನಿಂದ ಅದಾಗಲೇ ಗಾಯಗೊಂಡಿದ್ದ ಮಧ್ಯಮವರ್ಗದ ಜನರ ಮೇಲೆ ಬರೆ ಎಳೆದಂತಾಗಿದೆ. ಇದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ಘೋಷಿಸಿದ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳ ಪರಿಹಾರ ಧನ ಯಾರಿಗೆ ತಲುಪಿತು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತಾದ ಮಾಹಿತಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಕಣ್ಣಿಗ ಕಾಣದ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲೇ ಸರಿಹೊಂದಿ ಹೋಗಬಹುದಾದ ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸುವ ಬದಲು ಅದೇ ಧನವನ್ನು ಜನರಿಗೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವಂತೆ ದಿನ ನಿತ್ಯಉಪಯೋಗಿ ವಸ್ತುಗಳ ಬೆಲೆ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಬಳಸಿದ್ದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತಿತ್ತಲ್ಲವೇ?

ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ಬಿಡಿ, 80-120ರ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಅಡುಗೆ ಎಣ್ಣೆಯ ಬೆಲೆಯೂ 160-180ಕ್ಕೆ ಏರಿದ ಪರಿಣಾಮ ಜನರು ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಹಿಡಿಶಾಪ ಹಾಕಿದ್ದಂತೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ವಿದೇಶದಿಂದ ಅಮದು ಮಾಡುವ ತಾಳೇ ಎಣ್ಣೆಯ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ದೀಪದ ಎಣ್ಣೆ, ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿ ಎಣ್ಣೆ, ಕಡಲೇ ಕಾಯಿ ಎಣ್ಣೆಯ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚೇಕೆ ಆಯಿತು? ಎಂಬುದನ್ನು ಅದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಯೋಚಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲ.

ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಪರ ಮಾತನಾಡುವ ದೇಶಭಕ್ತ ಮತ್ತು ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡುವ ದೇಶದ್ರೋಹಿಗಳು ಎಂಬ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಈಗಾಗಲೇ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿರುವ ಕಾರಣ ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ಗಂಟೆ ಕಟ್ಟುವವರು ಯಾರು? ಎಂಬಂತೆ ಯಾರೂ ಸಹಾ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವವರೇ ಇಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಈ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರಜೆಗಳು ಎಂದರೆ ಕೇಳಿ ಕೇಳಿದಾಗಲೂ ಚಿನ್ನದ ಮೊಟ್ಟೆ ಇಡುವ ಕೋಳಿ ಎಂಬಂತಾಗಿದೆ.

ಇನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದಕ್ಕಿಂತಲಲೂ ಸುಮ್ಮನಿರುವುದೇ ಲೇಸೇನೋ? ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಮತ್ತು ಜನತಾದಳದ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಕೆಡವಿ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗಲಿಂದಲೂ ಸುಲಲಿತವಾಗಿ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ನಡಸಲು ಆಗಲೇ ಇಲ್ಲಾ. ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರಕೃತಿಯೂ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದೂ ಸತ್ಯ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಬರ ನಂತರ ಪ್ರವಾಹ ಅದಾದ ನಂತರ ಮಂತ್ರಿಮಂಡಲ ರಚನೆ, ಉಪಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಕೈಪಾಳಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಂದವರನ್ನು ಗೆಲ್ಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅದಾದ ನಂತರ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮಂತ್ರಿಮಂಡಲದ ವಿಸ್ತರಣೆ. ಅತೃಪ್ತರ ಮೂಗಿಗೆ ಬೆಣ್ಣೆ ಸವರಿದಂತೆ ನಿಗಮ ಮತ್ತು ಮಂಡಳಿಗಳ ಅಧ್ಯಕ್ಶ ಪಟ್ಟ ಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ಹೈರಾಣದ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಕೋವಿಡ್ ವಕ್ಕರಿಸಿದ ಮೇಲಂತೂ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ ಇದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎನ್ನುವ ಅನುಮಾನ ಕಾಡುವಂತೆ ಅದೃಷ್ಯವಾಗಿಹೋಯಿತು. ಎಲ್ಲವೂ ಪಟ್ಟಭಧ್ರ ಅಧಿಕಾರಿಗಳದ್ದೇ ಕಾರುಬಾರು. ಲಾಕ್ಡೌನ್ ಮಾಡುವುದು ನಂತರ ಅದಾವುದೋ ಸಿನಿಮಾ ನಟನ ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೆ ಹೊಡೆತ ಬೀಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಿನಾಯಿತಿ ಕೊಡುವುದು. ನೈಟ್ ಕರ್ಫೂ ಹೇರುವುದು ನಂತರ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸಡಿಲಿಸುವುದು. ಲಾಕ್ದೌನ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಅಂಡೆಲೆದು ಕೋವಿಡ್ ಹರಡಿದ ಮತ್ತು ಆಶಾ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಎಸಗಿದವರ ಮೇಲೆ ಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂಜರಿಯುವುದು. ಯಾವುದೋ ಕ್ಷುಲ್ಲುಕ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧವೇ ಇಲ್ಲದ ಶಾಸಕನ ಮನೆಯನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಹಾಕಿದವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿವರಗಳು ಇದ್ದರೂ ಅವರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಮೀನಾ ಮೇಷ ಎಣಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸರ್ಕಾರದ ಅಸ್ಥಿತ್ವವೇ ಇಲ್ಲದಂತಾಯಿತು.

ಇಷ್ಟರ ಮಧ್ಯೆ ಕಂಡ ಕಂಡವರೆಲ್ಲಾ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಕುರ್ಚಿಗೆ ಕರ್ಛೀಘ್ ಹಾಕಿದರೇ ಕೆಲವರಂತೂ ಟವೆಲ್ ಹಾಕಿ ತಾವೇ ಭಾವಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ತೇಲಾಡಿ, ಕಡೆಗೆ ಜಾತೀ ಸಮೀಕರಣದಲ್ಲಿ ಅಂದರಕೀ ಮಂಚಿವಾಡು ಅನಂತರಾಮಯ್ಯ ಎನ್ನುವ ತೆಲುಗು ಗಾದೆಯಂತೆ ಬೊಮ್ಮಾಯಿಯವರನ್ನು ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಮಠಾಧೀಶರ ಲಾಬಿಗೆ ತನ್ನನ್ನೇ ತಾನು ಬಲಿಷ್ಟ ಎಂದು ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಬಿಜೆಪಿ ಹೈಕಮಾಂಡ್ ಮಣಿದಿದ್ದು ಅಚ್ಚರಿ ಎನಿಸಿತು.

ಈ ಬಿಜೆಪಿ ನಾಯಕರುಗಳು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬರುವ ಮನ್ನಾ ತಮ್ಮದು ಹಿಂದು ಪರ ಪಕ್ಷ ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವವರು ಅಧಿಕಾರ ಸಿಕ್ಕ ಕೂಡಲೇ ನಿಜವಾದ ಜಾತ್ಯಾತೀತರಿಗಿಂತಲೂ ಅಧಿಕವಾದ ಜಾತ್ಯಾತೀತನವನ್ನು ತೋರುತ್ತಾ ತಮಗೆ ಮತ ನೀಡಿ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ತಂದ ಹಿಂದೂಗಳ ಮೇಲೆಯೇ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ನಡೆಸುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಚ್ಚರಿ ಮತ್ತು ಅಕ್ಷಮ್ಮ್ಯ ಅಪರಾಧವೇ ಸರಿ.

ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ ಎಂದರೆ 9.12.2009 ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ನೀಡಿದ್ದ ಆದೇಶವನ್ನು ಈಗ ಪಾಲಿಸಲು ಮುಂದಾಗಿ ಏಕಾಏಕಿ ರಾತ್ರೋ ರಾತ್ರಿ ಹಿಂದೂಗಳ ಶ್ರದ್ಧಾ ಕೇಂದ್ರವಾದ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಕೆಡವಲು ಮುಂದಾಗಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಖಂಡನೀಯವಾಗಿದೆ. ಚೋಳರ ಕಾಲದ್ದು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇರುವ ಸುಮಾರು 800 ವರ್ಷಗಳ ಇತಿಹಾಸವಿದ್ದ ನಂಜನಗೂಡಿನ ಬಳಿಯ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ರಸ್ತೆ ಅಗಲೀಕರಣದ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಕೆಡವಿ ಹಾಕುವ ಮೂಲಕ ನಿಜಕ್ಕೂ ಹಿಂದೂಗಳ ಔದಾರ್ಯತೆಯನ್ನು ದುರುಪಯೋಗ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ ಎಂದರು ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು.

ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟಿನ ಆದೇಶದ ಪ್ರಕಾರ, ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಅನಧಿಕೃತವಾಗಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಯಾಗುವಂತಹ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಕೆಡವಿ ಹಾಕಬಹುದು ಎಂಬ ನಿಯಮದ ಆಧಾರವಿದೆಯೇ ಹೊರತು, ಹಳೆಯ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಏಕಾ ಏಕಿ ಕೆಡುವಿ ಎಂದು ಎಲ್ಲೂ ಹೇಳಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೇವಾಲಯದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಕೂಲಂಕಷವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿ ನಂತರ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸೂಚಿಸಿದೆಯೇ ಹೊರತು ಏಕಾ ಏಕಿ ರಾತ್ರೋ ರಾತ್ರಿ ಕೆಡವಲು ಯಾವುದೇ‌ ಹಕ್ಕಿಲ್ಲ.

ಈಗ ಕೆಡವಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿರುವ ನೂರಾರು ದೇವಾಲಯಗಳು ನೆನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿರದೇ, ಈ ರಸ್ತೆಗಳ ನಿರ್ಮಾಣವೇಕೇ? ಬದಲಿಗೆ ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನ,ಕಾನೂನುಗಳು ರೂಪುಗೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೂ ಮೊದಲೇ ನೂರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾದದ್ದು ಎಂಬ ಕನಿಷ್ಠ ಪರಿಜ್ಞಾನವೂ ಇಲ್ಲವಾಗಿ ಹೋಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಅಕ್ರಮವೆಂದು ಘೋಷಿಸಿ ರಾತ್ರೋರಾತ್ರಿ ಒಡೆದು ಹಾಕುವುದಕ್ಕೇ ಇವರನ್ನು ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ತಂದಿದ್ದು?

ಹೀಗೆಯೇ ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ಹೋದಲ್ಲಿ, ನದಿ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಸಮೀಪವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ನೆಪವೊಡ್ಡಿ ನಾಳೆ ನಂಜನಗೂಡಿನ ನಂಜುಂಡೇಶ್ವರನ ದೇವಾಲಯವನ್ನೂ ಕೆಡವಿ ಹಾಕಿದರೂ ಅಚ್ಚರಿ ಪಡಬೇಕಿಲ್ಲ.

ಹಿಂದೂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಗಳು ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರಾಗಿದ್ದರೂ ಹಿಂದುಗಳ ಶ್ರದ್ಧಾ ಭಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆಯೇ ಇಲ್ಲದಂತಾಗಿ ಹೋಗಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ದುಃಖಕರವಾದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಕಾನೂನು ಅನ್ಯ ಮತದವರಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕಾನೂನು ಎಂಬುವಂತಾಗಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ.

ಅದೇ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಹೊತ್ತಲ್ಲದ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕರ್ಕಶವಾಗಿ ಪ್ರತೀ ದಿನವೂ ಎತ್ತರದ ಧ್ವನಿವರ್ಧಕಗಳ ಮೂಲಕ ಕೂಗುವುದನ್ನೂ ನಿಷೇಧಿಸಲು ಆದೇಶನೀಡಿದೆ, ಬಲವಂತದ ಮತಾಂತರ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಆದೇಶವಿದೆ. ಲವ್ ಜಿಹಾದ್ ಮಾಡುವುದು ಕಾನೂನು ಪ್ರಕಾರ ಶಿಕ್ಷಾರ್ಹವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಈ ಯಾವುದೇ ಆದೇಶಗಳಿಗೂ ಕವಡೆಯ ಕಾಸಿನ ಕಿಮ್ಮತ್ತೂ ಕೊಡದವರು ಈಗ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಒಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಮಾನವೀಯ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ.

ದೇಶ ಮೊದಲು ಧರ್ಮ ಆನಂತರ ಹಾಗಾಗಿ ಇಡೀ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಏಕರೂಪ ನಾಗರಿಕ ಸಂಹಿತೆ ಜಾರಿಗೆ ತರುವಂತೆ ಇದೇ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಆದೇಶ ನೀಡಿದ್ದರೂ ಜಾರಿಗೆ ತರುವುದಕ್ಕೆ ಹಿಂದೇಟು ಹಾಕುತ್ತಿರುವ ಈ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಪುರಾತನ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಒಡೆಯಲು ಮುಂದಾಗಿರುವುದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ?

ಹಿಂದೂಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಗೋಮಾತೆ ಎಂದು ಪೂಜಿಸುವ ಹಸುಗಳನ್ನು ಅಕ್ರಮವಾಗಿ ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಿ ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೇ ಅನಧಿಕೃತ ಕಸಾಯಿಖಾನೆಗಳಲ್ಲಿ ಕತ್ತರಿಸುವುದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲಾಗದ ಈ ಸರ್ಕಾರ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪೂಜಿಸುವ ಆನೆಗಳನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗುವ ಮೂಲಕ ಹಿಂದೂಗಳ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆಗಳಿಗೆ ದ್ರೋಹ ಮಾಡುವುದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ?

ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಜಲ್ಲಿಕಟ್ಟು ವಿರುದ್ಧ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಆದೇಶವಿದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಅಲ್ಲಿನ ಸರ್ಕಾರ ದಿಟ್ಟ ಕ್ರಮ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳ ಬಹುದಾದರೇ, ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೇಕೆ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಕೆಡವುದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಯಕ್ಷ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ.

ನಿಜ ಹೇಳ ಬೇಕೆಂದರೆ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಅಬಕಾರಿ ಇಲಾಖೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆದಾಯವನ್ನು ಬರುವುದು ನಮ್ಮ ಹಿಂದೂ ದೇವಾಲಯಗಳಿಂದಲೇ. ಅದೇ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸಧೃಢವಾಗಿರುವ ಬಹುತೇಕ ಖಾಸಗೀ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಯಾವುದೋ ಕುಂಟು ನೆಪವೊಡ್ಡಿ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಮುಜರಾಯಿ ಇಲಾಖೆಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮುಖಾಂತರ ಅಲ್ಲಿನ ಆದಾಯವನ್ನು ಬಾಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ದೇವಾಲಯಗಳ ಹುಂಡೀ ಕಾಸಿನ ಹಣ ಬೇಕು ಅದರೆ ದೇವಾಲಯಗಳು ಬೇಡ ಎಂದು ಚಿನ್ನದ ಮೊಟ್ಟೆ ಇಡುವ ಕೋಳಿಯನ್ನೇ ಕತ್ತರಿಸಲು ಹೊರಟಿರುವುದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ?

ರಾಜಕಾಲುವೆ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿರುವ ರಾಜಕಾರಣಿ ಮತ್ತು ಖ್ಯಾತ ನಟರ ಮನೆಗಳನ್ನು ಒಡೆಯುವುದನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ತಪ್ಪಿಸ ಬಹುದಾದರೇ, ನೂರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದಲೂ ಶ್ರದ್ಧಾ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಪೂಜಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇ?

ಇಂದಿನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ಅಸಾಧ್ಯ ಎನ್ನುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ನಾಶ‌ ಪಡಿಸುವುದರ ಬದಲು ಯಥಾವತ್ತಾಗಿ ಸ್ಥಳಾಂತರ ಮಾಡ ಬಹುದಾಗಿದೆ. ಈರೀತಿಯ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ಈಗಾಗಲೇ ಹತ್ತು ಹಲಾವಾರು ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ.

ಈ‌ ಲೇಖನ ಬರೆದು ಮುಗಿಸುವ ವೇಳೆಗೆ ಹಿಂದೂಗಳು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂಪರ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಎಚ್ಚರಿಕೆ, ಆಗ್ರಹ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳಿಗೆ ಮಣಿದು ಸರ್ಕಾರ ದೇವಾಲಯಗಳ ನಾಶಕ್ಕೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾದ ತಡೆ ಹಾಕಿ ಈ ಕುರಿತಂತೆ ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಸರ್ಕಾರದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಗಳಿಂದ ರೋಸೆತ್ತು ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ತಂದರೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆಗಳಿಗೇ ಪೆಟ್ಟು ಬೀಳುವಂತಾಗಿರುವುದು ಬಾಣಲೆಯಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ಬೆಂಕಿಗೆ ಬಿದ್ದಂತಾಗಿ, ಅತ್ತ ದರಿ ಇತ್ತ ಪುಲಿ ಎನ್ನುವಂತಾಗಿದೆ.

ಚಿನ್ನದ ಸೂಜಿ ಎಂದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಚುಚ್ಚಿ ಕೊಳ್ಳಲಾಗದು ಅಲ್ವೇ? ಆಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ತಂದವರು ತಮ್ಮ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಕಾಪಡಲಾರರು ಎಂದು ತಿಳಿದಾಗ ಅವರನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯೂ ಇರುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ?

ಕಾಲ ಇನ್ನೂ ಮಿಂಚಿಲ್ಲ. ಮಿಂಚಿ ಹೋದ ನಂತರ ಚಿಂತಿಸಿ ಫಲವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವಂತೆ ಎರಡೂ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಈ ಕೂಡಲೇ ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡು ಜನಪರ ಆಡಳಿತ ನೀಡದೇ ಹೋದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಭಾರೀ ಬೆಲೆಯನ್ನೇ ತೆರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಏನಂತೀರೀ?
ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ

ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಬಹುಮತ ಪಡೆದವರು ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುವ ಅಥಿಕಾರ ಪಡೆದರೆ, . ಬಹುಮತ ಪಡೆಯದವರು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷವಾಗುತ್ತಾರೆ.  ದೇಶದ ಹಿತದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ದೇಶದ ಆಗು ಹೋಗುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸೂಕ್ತ ತೀರ್ಮಾನಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷದಷ್ಟೇ ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ವಿರೋಧಪಕ್ಷಕ್ಕೂ ಇರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದಲ್ಲಿ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳನ್ನು ಕಾವಲು ನಾಯಿಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, 

ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷ ಎಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷ ಮಾಡುವ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೂ ವಿರೋಧಿಸಲೇ ಬೇಕೆಂಬ ನಿಯಮವೇನಿಲ್ಲ. ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷವು ರಚನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿಭಾಯಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷ ದೇಶವನ್ನು ಸರಿಯಾದ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಕೊಂಡ್ಯೊಯ್ಯುವ ಗುರುತರ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.  ದೇಶ ಸಂಕಷ್ಟದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವಾಗ ಒಬ್ಬ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕ   ಹೇಗೆ ವರ್ತಿಸಬೇಕು? ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಸತ್ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ ಶ್ರೀ ಅಟಲ್ ಬಿಹಾರಿ ವಾಜಪೇಯಿ ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ನರಸಿಂಹ ರಾಯರ ಈ ಸುಂದರ ಪ್ರಸಂಗವನ್ನು  ಇಂದಿನ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದವರು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಮನನ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಅದು 90ರ ದಶಕದ ಆರಂಭ ಕಾಲ. ಚುನಾವಣಾ ಪ್ರಚಾರದ ಸಮಯದಲ್ಲಿಏ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷದ ಹಿರಿಯ ನಾಯಕ ಮಾಜೀ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಶ್ರೀ ರಾಜೀವ್ ಗಾಂಧಿಯವರು ಮಾನವ ಬಾಂಬ್ ಸ್ಪೋಟದಲ್ಲಿ ಅಸುನೀಗಿ, ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಮತ್ತು ಅದರ ಮಿತ್ರ ಪಕ್ಷಗಳು ಸರಳ ಬಹುಮತ ಪಡೆದು ಹಿರಿಯ ಮುತ್ಸದ್ದಿ ಶ್ರೀ ನರಸಿಂಗರಾವ್ ಅವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಟಲ್ ಬಿಹಾರಿ ವಾಜಪೇಯಿ ನೇತೃತ್ವದ ಬಿಜೆಪಿ ಸುಮಾರು 120 ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿ ವಿರೋಧಪಕ್ಷದ ಸ್ಥಾನ ಗಳಿಸುತ್ತದೆ. ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ರಿಸರ್ವ್ ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಮಾಜೀ ಗವರ್ನರ್ ಅಗಿದ್ದ ರಾಜಕೀಯೇತರ ವ್ಯಕ್ತಿ ಶ್ರೀ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಹಣಕಾಸು ಮಂತ್ರಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಮುಖಾಂತರ ದೇಶದ ಜನರ ಹುಬ್ಬೇರುವಂತೆ ಮಾಡಿರುತ್ತಾರೆ ರಾಯರು.

ಹಣಕಾಸು ಸಚಿವರಾಗಿ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ರಾಯರು, ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಖಜಾನೆಯಲ್ಲಿ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಹಣವಿದೆ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.  ಪ್ರಧಾನಿಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಮನಮೋಹನ ಸಿಂಗರು ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ,  ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ದೇಶ ದಿವಾಳಿತನಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ  ಅಂಚಿನಲ್ಲಿದೆ. ಈಗ ಉಳಿದಿರುವ ಹಣದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 09 ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ದೇಶವನ್ನು ನಡೆಸಲು ನಮಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದು ಎಂದು ಖಡಾಖಂಡಿತವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಈ ಉದ್ವಿಗ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕೂಡಲೇ ಅರ್ಧೈಸಿಕೊಂಡ ರಾಯರು  ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯಿಂದ ಹೊರಬರಲು ನಿಮ್ಮಿಂದ ಏನಾದರೂ ಪರಿಹಾರವಿದೆಯೇ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ದೇಶದ ರೂಪಾಯಿ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಸುಮಾರು 20% ರಷ್ಟು ಇಳಿಕೆ ಮಾಡಿದಲ್ಲಿ ಬೀಸುವ ದೊಣ್ಣೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆನಂತರ ಅಲೋಚಿಸಿ ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳಬಹುದು  ಎಂದು ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಅರಿತ ರಾಯರು ಒಮ್ಮೆ ಧೀರ್ಘವಾದ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ಸರಿ, ವಿಶೇಷ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಸಭೆಯನ್ನು ಕರೆಯಿರಿ. ಅಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾವನೆ  ಮಾಡಿ ನಾನು ಅನುಮೋದನೆ ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಸರ್,  ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಕಠಿಣ ಆರ್ಥಿಕ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಮಿತ್ರಪಕ್ಷಗಳು ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡುವುದು ಅನುಮಾನ.  ಅವರೆಲ್ಲರರೂ ಓಟ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಇದನ್ನು ಒಪ್ಪಲಾರರು. ಹಾಗಾಗಿ ಪ್ರಧಾನಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ, ನೀವೇ  ಒಂದು ಧೃಢವಾದ ನಿರ್ಣಾಯಕ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿಂಗ್ ಅವರು.

ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ ಮೌನದಿಂದ ಏನನ್ನೋ ಯೋಚಿಸಿದ ರಾಯರು, ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮುಂದುವರಿಸಿ ನಾನು ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.  ಈ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿದ ಮನಮೋಹನರು ತಮ್ಮ ಕಚೇರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಇದೇ ಕುರಿತಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಸುಮಾರು 20 ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಅವರ ಮುಖೇನ ಬಂದ ಪತ್ರವನ್ನು. ಕುತೂಹಲದಿಂದ ನೋಡಿದರೆ,, ನರಸಿಂಹ ರಾವ್ ಆವರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಹಸ್ತಾಕ್ಷರದಲ್ಲಿ  ಕೆಲಸ ಮುಗಿದಿದೆ ಎಂದಷ್ಟೇ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ!

ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಸಭೆಯನ್ನೇ ಕರೆಯದೇ ಅದು ಹೇಗೆ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಮುಗಿಯಿತು? ಎಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯಗೊಂಡ  ಸಿಂಗರು ಬಹುಶಃ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸಿನ ಅನೇಕ ಹಿರಿಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿರಬಹುದು ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳ ಕಛೇರಿಗೆ  ಬಂದು ಇದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು? ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಅದಕ್ಕೆ ಮಂದಹಾಸದಿಂದ ಉತ್ತರಿಸಿದ ನರಸಿಂಹರಾಯರು, ಇದು ತುಂಬಾ ಸುಲಭವಾಗಿ ಪರಿಹಾರವಾಯಿತು. ನೀವು ಹೋದ ಕೂಡಲೇ ನಾನು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರಾದ  ಅಟಲ್  ಬಿಹಾರಿ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸಿದೆ. ದೇಶದ ಹಿತದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೀವು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿರುವ ಈ ಕಠಿಣ ಆರ್ಥಿಕ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ವಿರೋಧಪಕ್ಷವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಬೆಂಬಲವಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸಿದ ಕಾರಣ, ನಾನು ನಿಮಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಮುಗಿದಿದೆ. ನಿಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮುಂದುವರೆಸಿ ಎಂಬ ಸಂದೇಶ ರವಾನಿಸಿದೆ  ಎಂದು ಹರ್ಷದಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಅರೇ, ಇದೆಂತಹ ಆಶ್ಚರ್ಯ? ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ಗಿಗಿಂತ ಅಟಲ್ ಜೀ  ಅವರನ್ನು ನಂಬುತ್ತೀರಾ? ಎಂಬ ಮನಮೋಹನ್ ರ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ, ರಾಯರು ನಗುತ್ತಾ, ಹೌದು. ದೇಶದ ಹಿತದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನಾವು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಧೃಢ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಏಕೈಕ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂದರೆ ಅಟಲ್ ಜೀ  ಎಂಬ ವಿಷಯ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ದೇಶ ದಿವಾಳಿಯಾಗುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಮನಮೋಹನ್  ಸಿಂಗ್ ಜಾರಿಗೆ ತಂದ ಇಂತಹ  ಕಠಿಣ ನಿರ್ಧಾಕ್ಕೆ  ಅಟಲ್ ಜೀ ನೇತೃತ್ವದ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷವು ಯಾವುದೇ ವಿರೋಧ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಭಟನಾ ಆಂದೋಲನವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯುವ ಸಲುವಾಗಿ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾದ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಸೂಚಿಸಿತ್ತು. ಇಂದು ಡಾಲರ್ ವಿರುದ್ಧ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಹಣ ಅಷ್ಟೇಕೆ ದುರ್ಬಲವಾಗಿದೆ? ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವವರು ಈ ಪ್ರಸಂಗದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿವಳಿಗೆ ಹೊಂದಿರಬೇಕು.

ಆಂದಿನಂತೆ ಇಂದು ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಕೆಟ್ಟಿಲ್ಲದಿದ್ದರು ಕೊರೋನಾ ಮಹಾಮಾಯಿಂದಾಗಿ ದೇಶದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಇಲ್ಲ.  ಇಂದು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳ ಹಾಟ್ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿಯವರಿದ್ದರೆ, ದುರಾದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಅಟಲ್ ಜೀ ಅವರಂತರ ಸಮರ್ಥ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರೇ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ದೇಶದ ದೌರ್ಭಾಗ್ಯವಾಗಿದೆ.  ಮೋದಿಯವರು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದ ಕಳೆದ ಏಳು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ದೇಶದ ಘನತೆಯನ್ನು  ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಿರುವುದಲ್ಲದೇ, ಜಗತ್ತಿನೆಲ್ಲೆಡೆ ತಾವೊಬ್ಬ ಸಮರ್ಥ ನಾಯಕ ಎಂಬ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.  ಪ್ರಪಂಚದ ಯಾವುದೇ ಮೂಲೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಯಿದ್ದರೂ ಅದರ ಪರಿಹಾರಕ್ಕೆ ಭಾರತದತ್ತ ಚಿತ್ತ ಹರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿರುವುದು ಪ್ರಸ್ತುತ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ ನುಂಗಲಾರದ ತುತ್ತಾಗಿದೆ.

ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಏರುವಾಗ ನಾ ಖಾವುಂಗಾ, ನಾ ಖಾಣೇ ದೂಂಗಾ ಎಂಬ ಹೇಳಿಕೆಗೆ ಇಂದಿಗೂ ಬದ್ಧರಾಗಿ ಇದುವರೆವಿಗೂ  ಹಗರಣ ಮುಕ್ತ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು  ಮುನ್ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಲು ಅಂಬಾನಿ, ಅದಾನಿ, ರಫೇಲ್ ಮುಂತಾದ  ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಜನರು ಮನ್ನಣೆ ಹಾಕದೇ ಎರಡನೇ ಬಾರಿಗೂ ಅಭೂತಪೂರ್ವ ಬಹುಮತವನ್ನು ಜನರು ಕೊಟ್ಟಿರುವುದು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ಸಹಿಸಲಾರದೇ,  ಈ ಕೊರೋನಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಿದ ರೀತಿ ಮತ್ತು ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ತಯಾರಿಸಿ ಪ್ರಪಂಚದ ಬಹುತೇಕ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಲಾಭಾಂಶ ನೋಡದೇ,  ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ಹಂಚುವ ಮೂಲಕ ವಸುದೈವ ಕುಟುಂಬಕಂ ಎಂಬ ನಮ್ಮ ತತ್ವವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದನ್ನೇ ಬೊಟ್ಟು ಮಾಡಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಇಂದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಆಮ್ಲಜನಕ ಮತ್ತು ರೆಮ್ದಿಸಿವರ್ ಔಷಧಿಯ ಕೊರತೆ ಇದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದ  ಕೂಡಲೇ ಬಹುತೇಕ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಖುದ್ದಾಗಿ ಸ್ವಯಂ ಪ್ರೇರಣೆಯಿಂದ ಸಹಾಯ ಹಸ್ತವನ್ನು ಚಾಚಿರುವುದು ನಮ್ಮ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳ ವಿದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆಳಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಸೌಹಾರ್ಧತೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿತಿದ್ದರೂ ಜಾಣ ಕುರುಡುತನವನ್ನು ವಿರೋಧಪಕ್ಷದವರು ತೋರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಸದಾ ಕಾಲವೂ ತಮ್ಮ ಓಟ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲೇ ಮುಳುಗಿರುವ ನಮ್ಮ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ  ಪ್ರಧಾನಿಗಳ  ಇಂತಹ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಸಹಿಸಲಾರದೇ ಅನಗತ್ಯವಾಗಿ, ಅಹಸ್ಯಕರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವಾಚ್ಯ ಶಭ್ಧಗಳಿಂದ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಮತ್ತು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳನ್ನು ಟೀಕಿಸುತ್ತಾ, ಲಸಿಕಾ ಆಭಿಯಾನದಲ್ಲಿ ಜನರು ಭಾಗಿಯಾಗುವುದನ್ನು ತಡೆ ಒಡ್ಟುತ್ತಾ, ಗಳಿಗೆ ಸಿದ್ದ ಒಳಗೊಳಗೇ ಮೆದ್ದ ಎನ್ನುವಂತೆ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ತಾವು ಮಾತ್ರಾ ಎರಡು ಬಾರಿ  ಉಚಿತವಾಗಿ ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಮಾತ್ರಾ ವಿಪರ್ಯಾಸವೇ ಸರಿ.

ಇಂತಹ ಸಂಕಷ್ಟ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಿದೇಶಿಗರು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಸಹಾಯ ಹಸ್ತವನ್ನು ಚಾಚಿರುವುದನ್ನು ಮೋದಿಯವರ ವಿರುದ್ಧದ ತಮ್ಮ ವಯಕ್ತಿಕ ದ್ವೇಷ ಅಥವಾ ಅಸೂಯೆಯಿಂದಾಗಿ ಸಹಿಸದ ನಮ್ಮ  ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು  ಇದೇನೇ ಅಚ್ಚೇ ದಿನ್? ಇದೇನೇ ಆತ್ಮ ನಿರ್ಭರ್?  ಎಂದು ಕುಹಕವಾಡುತ್ತಾ ವಿಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಮೆರೆಯುವ ಮುಖಾಂತರ ಮೋದಿಯವರನ್ನು ಸಂವಿಧಾನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಸೋಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೇ ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಅಪಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವ ಮುಖಾಂತರ ತಮ್ಮ ಬೇಳೆ ಬೇಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ವ್ಯರ್ಥ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ದೇಶದ ಒಬ್ಬ ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ನಾಗರೀಕರಾಗಿ ನಮಗೇ ದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಈಪರಿಯ ಕಾಳಜಿ ಇರುವಾಗ ಇನ್ನು135 ಕೋಟಿ ಜನರ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿರುವ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಇದರ  ಅರಿವಿರುವುದಿಲ್ಲವೇ? ವಿರೋಧಿಗಳ ನಿರಂತರ ಅಸಹಕಾರದ ನಡುವೆಯೂ ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಲು ಕಾಯಾ ವಾಚಾ ಮನಸಾ ಸತತವಾಗಿ ವಿವಿಧ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮ ಪ್ರಧಾನಿಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಇರಿಸೋಣ. ಕೋವಿಡ್  ಸಂಬಂಧಿತ ಎಲ್ಲಾ ಸುರಕ್ಷೆಗಳನ್ನೂ ಸ್ವಪ್ರೇರಣೆಯಿಂದ ಪಾಲಿಸಿ, ಲಸಿಕಾ ಆಭಿಯಾನದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡು ನಮ್ಮ ದೇಹದಲ್ಲಿ ರೋಗ ನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಲ್ಲದೇ ದೇಶ ವಿರೋಧಿ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನೂ ಬಗ್ಗು ಬಡಿಯುವಂತಹ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳಸಿಕೊಳ್ಖೋಣ.

ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳೇ ಹೇಳಿರುವಂತೆ, ಮೋದಿ ಬರ್ತಾನೇ, ಹೋಗ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಈ ಭಾರತ ದೇಶ ಇಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಅಸ್ಮಿತೆ ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿತ್ವಕ್ಕಾಗಿ ದೇಶವನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಮರುಳಾಗದಿರೋಣ. ನಮಗೆ ವ್ಯಕ್ತಿಗಿಂತ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಮುಖ್ಯ. ಪಕ್ಷಕ್ಕಿಂತ  ರಾಷ್ಟ್ರ ಮುಖ್ಯ ಅಲ್ವೇ?

ಏನಂತೀರೀ?

ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ

ಕಳೆದ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳಿಂದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ದೃಶ್ಯಮಾದ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆಯೇ ಕೊರೋನಾ ಬಗ್ಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಳಜಿ ಬಂದಿರುವಂತಿದೆ. ಇದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆಯೇ ಜಾಗೃತರಾಗಿ ಈ ಕೊರೋನಾ ಮಾಹಾಮಾರಿ ಉಲ್ಪಣವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಈ ರಾಜ್ಯಸರ್ಕಾರವೇ ಕಾರಣ ಈ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಕೆಟ್ಟ ಆಡಳಿತವೇ ಕಾರಣ ಎಂದು ಪುಂಖಾನುಪುಂಖವಾಗಿ ಹರಿಹಾಯುತ್ತಿರುವುದಲ್ಲದೇ, ಈ ಸರ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ನಾಚಿಕೆಯಾಗಬೇಕು. ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಲು ಅಸಮರ್ಥರಾದಲ್ಲಿ ರಾಜಿನಾಮೆ ನೀಡಿ ಹೊರ ಬನ್ನಿ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾರೆ

ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಕೆಲವರು ಮೋದಿ ಮತ್ತು ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷದ ಮೇಲಿನ ತಮ್ಮ ವಯಕ್ತಿಕ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳಿಂದಾಗಿ  ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಟೀಕಿಸುವ ಬರದಲ್ಲಿ  ಇಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುವ ಬದಲು ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿಗಳ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರಾದ ಭಾರತದ ಉಕ್ಕಿನ ಮನುಷ್ಯ ಸರ್ದಾರ್ ವಲ್ಲಭಾಯಿ ಪಟೇಲ್ ಅವರ ಪ್ರತಿಮೆಯನ್ನು  ಕಟ್ಟಬೇಕಿತ್ತೇ?  ಎಂದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮಹನೀಯರು, ಇಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಸಾ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಭವನ ಬೇಕಿತ್ತೇ? ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಈ ದೇಶ ಕಂಡ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ನಾಲಾಯಕ್ ನಾಯಕ ಚಿರಯೌವನಿಗ, ಮತ್ತು ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವತಃ  ಕೊರೋನಾದಿಂದ ನರಳುತ್ತಿರುವವನು ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಈ ದೇಶದಕ್ಕೆ ಕೊರೋನಾ ಬಂದಿರುವುದೇ ಮೋದಿ ಇಂದ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ, ತನ್ನ ವಯಕ್ತಿಕ ತೆವಲುಗಳಿಂದ ಮನೆ  ಮಠ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಅಂಡಲೆದು ಕೊರೋನಾ ರೋಗಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗಿರುವ ನಿರ್ದೇಶಕನೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಸಾವಿಗೆ ಈ ಸರ್ಕಾರವೇ ಕಾರಣ ಎಂದು ಷರಾ ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ.  ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಮಾಜೀ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ  ಅನಾರೋಗ್ಯವಿದ್ದರೂ ಉಪಚುನಾವಣೆಯ ಬಹಿರಂಗ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಸಾವಿರಾರು ಜನರ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದು ರೋಗ ಹತ್ತಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಇಂತಹ ಸರ್ಕಾರವನ್ನೇ ಕಂಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.

ಹೀಗೆ ಪುಂಖಾನು ಪುಂಖವಾಗಿ ಅಸಂಬದ್ಧವಾದ ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಯಾವುದಕ್ಕೆ ಯಾವುದನ್ನು ಹೋಲಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಸಾಮಾನ್ಯ  ಪರಿಜ್ಞಾನವೂ ಇರದೇ  ಇರುವುದು ಅವರ ಬೌದ್ಧಿಕ ದೀವಾಳಿತನವನ್ನು ಎತ್ತಿತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂತಹವರಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು  ಪರಿಹರಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಇದೇ  ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಜೀವಂತವಾಗಿರಿಸಿಕೊಂಡು ಜನರನ್ನು ರೊಚ್ಚಿಗೆಬ್ಬಿಸುತ್ತಾ ಸರ್ಕಾರವದ ವಿರುದ್ಧ ಆಕ್ರೋಶವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿ ಮುಂದಿನ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಾದರೂ ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯದ ಬೇಳೆ ಬೇಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದೇ ಎಂಬ ದೂ(ದು)ರಾಲೋಚನೆ ಇವರದ್ದಾಗಿದೆ.

ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ, ನಮಗಿಂತಲೂ  ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಬಲಿಷ್ಟವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ನಮಗಿಂತಲೂ ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಇರುವ ದೇಶಗಳೇ ಕಳೆದ ಒಂದು ವರ್ಷದಿಂದ ಈ ಮಹಾಮಾರಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ತತ್ತರಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ 130 ಕೋಟಿ ಜನ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೊಂದಿರುವ ಈ ದೇಶವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸಮರ್ಥ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಬಾಳಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಫಲರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವೇೀ ಮಹಾಮಾರಿಗೆ ತಲ್ಲಣತೊಂಡಿದ್ದಾಗ ಈ ದೇಶದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿ  ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೇ ಈ ಮಹಾಮಾರಿಗೆ ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಡಿಯುವುದರಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿರುವುದಲ್ಲದೇ, ಇಡೀ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ಹಾಕುವ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಮುಂದುವರೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದಲ್ಲದೇ ಜಗತ್ತಿನ ಅದೆಷ್ಟೋ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಲಸಿಕೆಗಳನ್ನು ರಫ್ತು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ.

ಅಗತ್ಯವಿದ್ದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ದೇಶವಾಸಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಅವರಿಗೆ ದೈರ್ಯ ತುಂಬುತ್ತಾ ಅವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಒಗ್ಗೂಡಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಜಾಗಟೆ ಬಾರಿಸಲು,  ದೀಪ ಬೆಳಗಿಸಲು ಕರೆ ನೀಡುತ್ತಾ, ಕೊರೋನಾ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುತ್ತಿರುವ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸಿಬ್ಬಂಧಿಗಳ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪರಿಚಯಿಸುವಂತಹ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಜನರ ಸ್ಪಂದನೆ ಅವರ ವಿರೋಧಿಗಳಿಗೂ ಅಚ್ಚರಿ ಮೂಡಿಸಿದೆ.

ಇದೇ ಜನರು ಲಾಕ್ಡೌನ್ ಗೆ ಕರೆ ನೀಡಿದಾಗ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿದಾಗ ಈ ಸರ್ಕಾರ ಜನರ ವಿರೋಧಿಯಾಗಿದೆ. ಇವರಿಗೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರೆ ಮೇಲೆ ಕಾಳಜಿ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿರಿದಿತ್ತು.

ಲಾಕ್ಡೌನ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜನರ ಅನಗತ್ಯ ಓಡಾಟ ಬಹಳಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಕೊರೋನ  ಹಾವಳಿ ಕೂಡಾ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಂತೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.

ನಂತರ ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ಲಾಕ್ದೌನ್ ಸಡಿಲೀಕರಿಸಿದರೂ, ಜನರೆಲ್ಲರೂ ಸ್ವಪ್ರೇರಣೆಯಿಂದ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದಿರಿ.  ಅನಗತ್ಯವಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಮಾಸ್ಕ್ ಇಲ್ಲದೇ ಓಡಾಡದಿರಿ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ ಕಾಪಾಡಿ ಎಂಬ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು  ಸಾರಿ ಸಾರಿ ಹೇಳಿದರೂ, ಕೊಂಚವೂ ಕಿವಿಯ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳದೇ, ಧಿಮ್ಮಾಲೇ ರಂಗಾ ಎಂದು  ಅಡ್ಡಾಡಿ ಈಗ ಮತ್ತೆ ಕೊರೋನಾ ಮಿತಿ ಮೀರಿದಾಗ  ಅನಿಷ್ಟಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಶನೀಶ್ವರನೇ ಕಾರಣ ಎನ್ನುವಂತೆ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಹೊಣೆ ಮಾಡುವುದು  ಎಷ್ಟು ಸರಿ?

ಲಾಕ್ದೌನ್  ವಿರೋಧಿಸಿದ್ದ ಜನರೇ ಈಗ ಮತ್ತೇ ಈ ಸರ್ಕಾರ ಜನರ ವಿರೋಧಿಯಾಗಿದೆ. ಇವರಿಗೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರೆ ಮೇಲೆ ಕಾಳಜಿ ಇಲ್ಲಾ ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಕೂಡಲೇ, ಲಾಕ್ದೌನ್  ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು  ಬೊಬ್ಬಿರಿಯುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಸೋಜಿಗವೆನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ದೇಶಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ವಿಪತ್ತುಗಳು ಎದುರಾದಾಗ ಅದನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಸರ್ಕಾರದ ಹೊಣೆಯಾದರೂ,  ಆ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ದೇಶದ 130 ಕೋಟಿ ಜನರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯೂ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮಾತ್ರ  ಈ ಜನರು ಮರೆತಂತಿದೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈ ಜನರದ್ದು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕರೀ ಬೇಡಿ. ಊಟಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಮರೀ ಬೇಡಿ ಎನ್ನುವ ಮನೋಭಾವನೆ ಹೊಂದಿದೆ.

ಕೊರೋನಾ ಮಹಾಮಾರಿಯಿಂದಾಗಿ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬೋರಲು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲಿಯೂ ನಿರುದ್ಯೋಗದ ಸಮಸ್ಯೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ,  ಅರೇ ದೇಶದ ಜಿಡಿಪಿ ಏಕೆ ಇಷ್ಟು ಕೆಳಗಿದೆ? ಎಂದು ಹೀಯ್ಯಾಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈಗ ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮೇಲೇರುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಸಹಿಸದೇ ಮತ್ತೆ ಲಾಕ್ದೌನ್ ಮಾಡುವ ಮುಖಾಂತರ ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಹೊಡೆರ ಬೀಳುವುದನ್ನೇ ಎದುರು ನೋಡುತ್ತಿದೆ. ನೇರವಾಗಿ ಪ್ರಜಾತಾಂತ್ರಿಕವಾದ ಚುನಾವಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ಈ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಬೀಳಿಸುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಈಗಾಗಲೇ ತಿಳಿದಿರುವ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ಈ ರೀತಿಯ ಕುತಂತ್ರದ ಮುಖಾಂತರವಾದರೂ ದೇಶದ ಜನರನ್ನು ರೊಚ್ಚಿಗೆಬ್ಬಿಸಿ ಈ ಸರ್ಕಾರದ ಮೇಲೆ ಅಸಹಕಾರವನ್ನು ತರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಹೇಸಿಗೆ ಎನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲವೂ ಸರಿ ಎಂದು ವಾದಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ.  ಇಂತಹ ಕಠಿಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಚುನಾವಣೆ ಮತ್ತು ಉಪಚುನಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮುಂದೂಡಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಕುಂಭಮೇಳವನ್ನು ಸಾಂಕೇತಿಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ತನ್ಮೂಲಕ ಭಾರಿ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಜನರು  ಒಂದೆಡೆ ಸೇರುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು  ಸಿನಿಮಾ, ನಾಟಕ, ಮಾಲ್ ನಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಟಗಳು ಜೀವನದ ಅತ್ಯವಶ್ಯಕ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಅರಿತು ಅವುಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ಕೆಲ ಕಾಲ ಮುಚ್ಚಬಹುದಾಗಿತ್ತು.  ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಸರ್ಕಾರವೂ ಅನೇಕ ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಎಡವಿರುವುದು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.

ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ದುರುಪಯೋಗ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದ ಕೆಲ ಪಟ್ಟಭಧ್ರ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳೂ ಸಹಾ  ಜನರನ್ನು ಒಂದಕ್ಕೆರಡು ಪಟ್ಟು ಲೂಟಿ ಮಾಡಿದರೆ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲ ಭ್ರಷ್ಟ ಸರ್ಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ತಪ್ಪು ಲೆಖ್ಖ ತೋರಿಸುವ ಮುಖಾಂತರ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಗೋವಿಂದ ಎನ್ನುವಂತೆ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿಗಳ ಹಣವನ್ನು ಗುಳುಂ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಕೋತಿ ತಾನು ತಿಂದು ಮೇಕೆ ಬಾಯಿಗೆ ಒರಸಿದಂತೆ  ಆಡಳಿತ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಕೆಟ್ಟ ಹೆಸರು ತರುವುದರಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿವೆ.

130 ಕೋಟಿ ಜನರಿಂದ ಬಹುಮತದಿಂದ  ಎರಡು ಬಾರಿ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವಂತಹ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಇಡೀ ರಾಜಕೀಯ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚೂರು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಕೊಳಕನ್ನು ಮೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳದಿರುವ ಪ್ರಧಾನಿಗೆ ಜನರ ಕಷ್ಟ ಅರಿಯುತ್ತಿಲ್ಲವೇನು?  ಸಾಮ, ಬೇಧ, ದಂಡಗಳನ್ನು ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬಳಸುತ್ತಾ ರಾಜ್ಯದ ಮೇಲೆ ರಾಜ್ಯವನ್ನು  ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಅಶ್ವಮೇಧಯಾಗದಂತೆ ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾ, ಶತ್ರುಗಳಿಗೆ ಸಿಂಹಸ್ವಪ್ನವಾಗಿರುವ ಗೃಹ ಸಚಿವರಿಗೆ ಜನರ ಸಂಕಷ್ಟದ ಅರಿವಿಲ್ಲವೇನು? ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ದೇಶದ ರಕ್ಷಣಾ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಈಗ ವಿತ್ತೀಯ ಖಾತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರಿಗೆ ಜನರ ನೋವು ಅರಿವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲವೇನು?

ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಇವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ದೇಶವಾಸಿಗಳ ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂಕಟಗಳು  ಅರಿವಾಗುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಹಗಲು ಇರಳು ಎನ್ನದೇ ಶ್ರಮವಹಿಸಿ ದುಡಿಯುತ್ತಿರುವುದು  ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆಯೇ ಇದೆ. ಇವರ್ಯಾರು ರಜೆ ಕಳೆಯಲು ಅಗ್ಗಿಂದ್ದಾಗ್ಗೆ  ವಿದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಗುವ  ಹವ್ಯಾಸವಿಲ್ಲ. ಇವರ್ಯಾರೂ ಐಶಾರಾಮ್ಯದ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇವರೆಲ್ಲರ ವೇಶಭೂಷಣ, ಆಹಾರ ಮತ್ತು ವ್ಯವಹಾರವೆಲ್ಲವೂ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಂತೆಯೇ ಇದೆ. ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಏರುವ ಮೊದಲು ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದ ನಾ ಮೇ ಖಾವುಂಗಾ ಔರ್ ನಾ ಖಾನೇ ದೂಂಗ ಎನ್ನುವ ಹೇಳಿಕೆಗೆ ಕಟಿ ಬದ್ಧರಾಗಿ ದುಡಿಯುತ್ತಿರುವುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದೇ ಇದೆ.

ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಮತ್ತೊಬ್ಬರನ್ನು ಟೀಕಿಸುವುದು ಬಹಳ ಸುಲಭ. ಆದರೇ ಅದೇ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಂದು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಬಹಲ ಕಷ್ಟ. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ದೇಶದ ಒಬ್ಬ ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ಪ್ರಜೆಗಳಾಗಿ ಇಂತಹ ಕಠಿಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ದೇಶದ ಜೊತೆಗೆ ಇರೋಣ. ಸುಮ್ಮನೇ ಟೀಕಿಸುತ್ತಾ ಜನರಲ್ಲಿ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಮನೋಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತುವ ಬದಲು, ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವಂತಹ  ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಕಂಪನಗಳನ್ನು ಜನರಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಸೋಣ. ತನ್ಮೂಲಕ ಕೋವಿಡ್ -19 ವಿರುದ್ಧದ ಹೋರಾಟ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಕಠಿಣ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಅತ್ಯಂತ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಹೊರಬರುವುದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸೋಣ.

ಇಷ್ಟಾದರೂ ಈ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಸುಧಾರಿಸದೇ ಹೋದಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ಬಾರಿಯ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಆವರಿಗೆ ತೋರಿಸೋಣ. 2024ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಮತ ಹಾಕುವುದಕ್ಕಾದರೂ ಜೀವಂತ ಇರಬೇಕಾದ್ದರಿಂದ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರ ಹೇಳಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳುತ್ತಾ ಸ್ವಘೋಷಿತ ಲಾಕ್ದೌನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ. ಜೀವ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರವೇ ಜೀವನ. ಜನ ಬೆಂಬಲವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವೇ ಸರ್ಕಾರ.

ಏನಂತೀರೀ?

ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ

ಸಾರಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕ ಜನ ಜೀವನದ ಒಂದು ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗವಾಗಿದೆ. ಒಂದು ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಜನರನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಮತ್ತು ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಸಾಗಿಸಲು ಸಾರಿಗೆ ವಾಹನಗಳ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಮನಗಂಡ ಸ್ವಾತ್ರಂತ್ರ್ಯಾ ನಂತರ  ಸರ್ಕಾರವೇ ನೇರವಾಗಿ ಸಾರಿಗೆ  ಸಂಸ್ಜೆಗಳನ್ನು ಅರಂಭಿಸಿ ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳ ವರೆಗೂ ಅದನ್ನು ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿತ್ತು. ಈ  ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ನೌಕರಿಗಲ್ಲರಿಗೂ ಸರ್ಕಾರಿ ನೌಕರರಿಗೆ ನೀಡುವ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನೇ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರೂ. ಈ ನೌಕರ  ದುರಾಡಳಿತ ಮತ್ತು ಕದ್ದು ತಿನ್ನುವಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಪ್ರತೀವರ್ಷವೂ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿಗಳ ನಷ್ಟವಾಗಿ ಈ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಬಿಳೀ ಆನೆಯನ್ನು ಪೋಷಿಸುವ ಹಾಗೆ ಆದ ಕಾರಣ ಸರ್ಕಾರ  ಈ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು  ಆಯಾಯಾ ಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿ ನಿಗಮ ಮಂಡಳಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ ಸರ್ಕಾರದ ನೇರ ಆಡಳಿತದಿಂದ ಹೊರಗಿರಿಸಿ  ಅವುಗಳಿಗೆ ಸ್ವಾಯುತ್ತತೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು  ರಾಜ್ಯದ ಸಾರಿಗೆ ಸಚಿವ ಮತ್ತು ಕೆಲವು IAS ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ನೇಮಿಸಲಾಯಿತು. ಎಲ್ಲದ್ದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮುಖ್ಯವೆಂದರೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ನೌಕರರೂ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ  ಅಯಾಯಾ ನಿಮಗದ ನೌಕರರಾಗಿರುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು ಸರ್ಕಾರೀ ನೌಕರರಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟ ಪಡಿಸಿತ್ತು.

ಹೈಸ್ಕೂಲು ದಾಟದ ಡ್ರೈವರುಗಳು ಮತ್ತು ಎಸ್.ಎಸ್.ಎಲ್.ಸಿ ಪಾಸ್ ಮಾಡಿ ಮುಂದೆ ಓದಲಾಗದಂತಹವರು ಹೇಗಾದರೂ  ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ಎಂದು ಡ್ರೈವರ್ ಮತ್ತು ಕಂಡೆಕ್ಟರ್ಗಳಾಗಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರು. ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರುವಾಗ ಇದು ಸರ್ಕಾರಿ ಉದ್ಯೋಗವಲ್ಲ ಎಂದೇ ಸ್ಪಷ್ಟ ಪಡಿಸಿಯಾಗಿತ್ತಲ್ಲದೇ ಅವರವರ ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಸಂಬಳವನ್ನು ನಿಗಧಿಪಡಿಸಲಗಿತ್ತು.  ಅದೆಷ್ಟೋ ನಿರೋದ್ಯೋಗಿಗಳು ಕೆಲಸ ಸಿಗುತ್ತದಲ್ಲಾ ಎಂದು ಯಾರ್ಯಾರಿಗೂ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟೋ ಲಂಚವನ್ನು ನೀಡಿ ಈ ಕೆಲಸವನ್ನು ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡರು.

ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ಎನ್ನುತಿದ್ದವರು ಈಗ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಕೈತುಂಬಾ ಸಂಬಳ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅತೀ ಆಸೆಯಿಂದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಮೇಲು ಸಂಪಾದನೆಗೆ ಇಳಿದಿದ್ದೇ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಅವನತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು

• ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಟಿಕೆಟ್ ನೀಡದೇ ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಆ ಹಣವನ್ನು  ಜೋಬಿಗೆ ಇಳಿಸತೊಡಗಿದ. ಇನ್ನು ತನ್ನ ಬಳಿ ಚಿಲ್ಲರೆ ಇದ್ದರೂ ಟಿಕೆಟ್ ಹಿಂದೆ ಚಿಲ್ಲರೆ ಬರೆದುಕೊಟ್ಟು ಪ್ರಯಾಣದ ಭರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕರು ಚಿಲ್ಲರೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಮರೆತು ಹೋದರೆ ಆ ದುಡ್ಡೂ ಕಂಡೆಕ್ಟರ್ ಜೋಬಿಗೆ ಇಳಿಯತೊಡಗಿತು. ಪ್ರತೀ ಪ್ರಯಾಣಿಕರೂ ಇಂತಿಷ್ಟು ಸಮಾನುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಬಹುದು ಎಂಬ ನಿಯಮವಿದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿ ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಮನಸೋ ಇಚ್ಚೆ ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡ ತೊಡಗಿದ್ದರು.
• ಈ ರೀತಿ ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಮಾಡಿದರೆ ತಾನೇನು ಕಡಿಮೆ ಎಂದು ಡ್ರೈವರ್ ಸಹಾ ಮಾರ್ಗದ ಮದ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಹೋಟೆಲ್ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ  ಆತ ತನ್ಗೆ ಬಿಟ್ಟಿ ಊಟದ ಜೊತೆಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಕೊಡ್ತಾನೆ ಅಂತ ಎಂಜಿಲು ಕಾಸಿಗೆ ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿಯ ಕಡೆ ಬಸ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು. ಡ್ರೈವರ್ ಸೀಟಿನ ಕೆಳಗೆ ಲಗ್ಗೇಜುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ತಲುಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅನಧಿಕೃತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಅಕ್ರಮವಾಗಿ ಹಣ ಸಂಪಾಡಿಸತೊಡಗಿದರು. ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟೋ ಜನರು ಹೇಳುವಂತೆ ಖಾಸಗಿಯವರಿಗೆ ಡೀಸೆಲ್ ಮಾರಿಕೊಂಡು ಹಣ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡಿದವರೆಷ್ಟೋ?
• ಇನ್ನು ಬಸ್ ಡಿಪೋಗಳಲ್ಲಿರುವ ಸಿಬ್ಬಂಧಿಗಳು  ಬಸ್ಸುಗಳ ಬಿಡಿ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಕದ್ದೊಯ್ದು ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದಲ್ಲದೇ ಹೊಸಾ ಹೊಸಾ ಟೈರುಗಳನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಮಾರಿ ಅದು ಇತರರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬಾರದೆಂದು ಆಗ್ಗಾಗೆ ಟೈರ್ ಗೋದಾಮುಗಳಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ಹಳೇ ಟೈರಗಳಿಗೆ ತಾವೇ ಬೆಂಕಿ ಇಟ್ಟು ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ಚುಕ್ತಾ ಮಾಡತೊಡಗಿದರು.
• ನೌಕರರೇ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ಇನ್ನು ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗ ಮತ್ತು ಸಾರಿಗೆ ಸಚಿವರು ಮತ್ತು ಅವರ ಸಿಬ್ಬಂಧಿಗಳು ಹೊಸಾ ಬಸ್ಸುಗಳ ಖರೀದಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿಗಳ ಲಂಚವನ್ನು ಪಡೆದಿರುವುದು ಈಗ ಇತಿಹಾಸ.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಶಕ್ತ್ಯಾನುಸಾರ ದೋಚುತ್ತಲೇ ಹೊದರೇ ಹೊರತು  ಯಾರೂ ಸಹಾ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಲಾಭದತ್ತ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವತ್ತ ಹರಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ ತಮ್ಮ ಚಿತ್ತ. ಸರ್ಕಾರವೂ ಸಹಾ ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಸೇವೆಗೆಂದು ಇರುವ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಲಾಭ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗದು ಎಂದು ಆಗ್ಗಿಂದ್ದಾಗೆ ಹಣವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಲೇ ಹೋದ ಪರಿಣಾಮ ಈ ನೌಕರಿಗೆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಂಬಳ ಮತ್ತು ಗಿಂಬಳ ಸಿಗತೊಡಗಿತ್ತು.   ಇಷ್ಟರ ಮಧ್ಯೆ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚಾದ್ಯಂತ ಕರೋನಾ ಮಾಹಾಮಾರಿ ವಕ್ಕರಿಸಿ ಲಾಕ್ ಡೌನ್ ಆದಾಗ, ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ ಯಾವುದೇ ಸಾರಿಗೆ ನಿಗಮದ ವಾಹನಗಳು ರಸ್ತೆಗೇ ಇಳಿಯದಿದ್ದರೂ ಮಾನವೀಯತೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೌಕರರಿಗೆ ಸಂಬಳವನ್ನು ನೀಡಿತ್ತು.

ಇಂತಹ ಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೂ ತಮ್ಮ ಕೈ ಹಿಡಿದ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಕೃತಜ್ಞರಾಗ ಬೇಕಿದ್ದ ಸಾರಿಗೇ ನೌಕರರಿಗೆ ಅದೆಲ್ಲಿಂದಲೋ ಮುಷ್ಕರ ಮಾಡುವುದನ್ನೇ ಕಾಯಕವನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ, ರೈತರಿಂದಲೂ ತಿರಸ್ಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಕೋಡೀಹಳ್ಳಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಗಂಟು ಬಿದ್ದ,   ಸರಿಯಾಗಿ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಸಹಾ ದಾಟಿರದ ಸಾರಿಗೆ ನೌಕರಿಗೆ ಅಲ್ಲಿನೋಡಿ ನಿಮ್ಮ IAS ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಸಾರಿಗೆ ಸಚಿವರು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಹಣ ಸಂಬಳ ಮತ್ತು ಸವಲತ್ತು ರೂಪದಲ್ಲಿಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ನಿಮಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಡಿಮೆ ಸಂಬಳ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ,  ಮುಷ್ಕರ ನಡೆಸುವ ಮೂಲಕ ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ IAS, IPS ಸಂಬಳ ಕೋಡಿಸುತ್ತೇನೆ, ಸರ್ಕಾರಿ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಕೊಡುವ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನೇ ನಿಮಗೂ ಕೊಡಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ತಲೆ ಸವರಿ ಅನಿರ್ಧಿಷ್ಟಾವಧಿಯ ಕಾಲ ಮುಷ್ಕರ ನಡೆಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟ,

ಕರೋನಾದಿಂದಾಗಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸ್ತಭ್ಧವಾಗಿದ್ದ ಕಾರಣ ಸರ್ಕಾರದ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೂ ಚೆನ್ನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅದ್ಯಾರೋ ಕ್ಷಣಕ್ಕೊಂದು ಬಣ್ಣ ಬದಲಾಯಿಸೋ ಊಸರವಳ್ಳಿ ಗಂಜಿ ಗಿರಾಕಿ ತನ್ನ ರಾಜಕೀಯ ತೆವಲುಗಳಿಗಾಗಿ ಇವರನ್ನು ಎತ್ತಿಕಟ್ಟಿದರೆ ಅವರ ಮಾತನ್ನು ನಂಬಿ ಸಾರಿಗೇ ನೌಕರರೂ ಮುಷ್ಕರ ನಡೆಸಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಸರ್ಕಾರ ಕರೆದ ಸಂಧಾನ ಸಭೆಗಳಿಗೂ ಬರಲು ಒಪ್ಪದೇ ತಮ್ಮ ಮೂಗಿನ ನೇರಕ್ಕೇ ಎಲ್ಲವೂ ನಡೆಯಬೇಕು ಎಂಬ ಹಠ ಬೇರೆ, ಕಡೆಗೆ ಅತ್ತೂ ಕರೆದು, ಆಳೆದು ತೂಗಿ ಅವರ ಎಂಟು ಬೇಡಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಏಳು ಬೇಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸಿ ಬೀಸೋ ದೊಣ್ಣೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಸಾವಿರ ವರ್ಷ ಆಯಸ್ಸು ಎನ್ನುವಂತೆ ಮುಷ್ಕರವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರವು ಸಫಲವಾಯಿತು.

ಹೇಗೋ ಮುಷ್ಕರ ನಿಂತಿದೆ. ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸುಧಾರಣೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಸಾರಿಗೆ ನೌಕರರ ಸಂಬಳ ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸೋಣ ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದಾಗಲೇ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿದ ಗಂಜೀ ಗಿರಾಕಿ ಕೋಚಂ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿವಸದ ಮುಷ್ಕರ ಮಾಡ್ತೀವಿ ಎಂದವರು ಈಗ ಅನಿರ್ಧಿಷ್ಟಾವಧಿ ಮುಷ್ಕರ ಮಾಡತೊಡಗಿದ್ದಾರೆ. ಹೀಗೆ ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಮುಷ್ಕರ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಹೋದರೆ, ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ತಣ್ಣೀರು ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಮಲಗೋದು ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯ ನೌಕರರೇ ಹೋರತು ಕೋಚಂ ಅಲ್ಲಾ ಎನ್ನುವುದರ ಅರಿವಿಲ್ಲದಾಗಿದೆ.

ಜೀವನವೇ ಒಂದು ಸಾಮರಸ್ಯ. ಇಲ್ಲಿ ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕು. ಆತ ಇವತ್ತು ಸಾರಿಗೆ ಮುಷ್ಕರ ನಡೆಸ್ತಾನೆ ನಾಳೆ ರೈತರನ್ನು ಎತ್ತಿ ಕಡ್ತಾನೆ. ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ ಶಿವರಾಮಕಾರಂತ ಬಡಾವಣೆಯ ಜನರನ್ನು ಬಿಡಿಎ ವಿರುದ್ದ ಛೂ ಬಿಡುತ್ತಾ, ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಐಶಾರಾಮಿ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ವೈಭವೋಪೇತ ಹೋಟೆಲ್ಲುಗಳು ಮತ್ತು ಬಂಗ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಧಿಮ್ಮಾಲೇ ರಂಗ ಅಂತ ಇರ್ತಾನೆ. ಇಂತಹ ಮುಷ್ಕರಗಳಿಂದ ಅವನ ಕುಟುಂಬ ಏನೂ ಹಸಿದುಕೊಂಡು ಬದುಕಲ್ಲ

ಇಂತಹ  ಸಂದಿಗ್ಧ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ನೌಕರರೂ ಈಗಾಗಲೇ ಸವಿವರವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಟ್ಟ ಚಾಳಿಗಳನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು, ನಿಯತ್ತಾಗಿ ದುಡಿದು ಸಾರಿಗೆ ನಿಗಮ ಮಂಡಲಗಳನ್ನು ಲಾಭಕ್ಕೆ ತಂದು ನಂತರ ಸಂಬಳ  ಅಧಿಕಾರಯುತವಾಗಿ ಸಂಬಳ  ಹೆಚ್ಚು ಕೇಳಿದರೆ ಅದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಘನತೆ ಮತ್ತು ಮರ್ಯಾದೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದು ಬಿಟ್ಟು, ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕರೀಬೇಡಿ ಸಂಬಳ ಮಾತ್ರಾ ಮರೀ ಬೇಡಿ ಅಂದ್ರೇ, ಇಂತಹವರ  ಸಹವಾಸವೇ ಬೇಡ ಅಂತ ಸಾರಿಗೆ ನಿಗಮವನ್ನೇ ಬರ್ಕಸ್ತು ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಖಾಸಗೀಕರಣ ಮಾಡಿ ಸರ್ಕಾರ ಕೈ ತೊಳ್ಕೋಂಡ್ರೇ ನಷ್ಟ ಆಗೋದು ನೌಕರಿಗೇ ಹೊರತು, ಇವರನ್ನು ಎತ್ತಿಕಟ್ಟುತ್ತಿರುವ ಗಂಜಿ ಗಿರಾಕಿಗಲ್ಲ.

ಈಗಲೂ ಸಹಾ ದಕ್ಷಿಣಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ದಶಕಗಳಿಂದಲೂ ಖಾಸಗೀ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೇ ಅತ್ಯಂತ ಸುಗಮವಾಗಿ ಸಾರಿಗೆ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದೆ. ಇಂದಿಗೂ ಸಹಾ  ವಿಜಯ ಸಂಕೇಶ್ವರ ಅವರ ವಿ.ಆರ್.ಎಲ್ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಖಾಸಗಿ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಜನಮನ್ನಣೆ ಗಳಿಸಿರುವುದು ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆಯೇ ಇದೆ. ಯಾರೋ ಹೋಟ್ಟೇ ತುಂಬಿದವನ ರಾಜಕೀಯ ತೆವಲಿಗೆ ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಈ ರೀತಿ ಬಂದ್ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಹೋದಲ್ಲಿ  ಸಾರಿಗೆಯನ್ನು ಖಾಸಗೀಕರಣಗೊಳಿಸಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸಾರಿಗೆ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮುಚ್ಚಬೇಕಾದ ದಿನಗಳು ದೂರವಿಲ್ಲ.

ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನಿಮಗೇನ್ರೀ ಗೊತ್ತು ನೌಕರರ ಕಷ್ಟ?. ಎಸಿ. ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಗೀಚುವವರಿಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತು ನೌಕರರ ಸಂಕಷ್ಟ ಎಂದು ಹೇಳುವವರಿಗೇನೂ ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲ.  ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ಈ ಕೋವಿಡ್ ನಿಂದಾಗಿ ಕೆಲಸ ಕಳೆದು ಕೊಂಡವರಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಒಬ್ಬ. ಕಳೆದ ಒಂದು ವರ್ಷದಿಂದ ಸಂಬಳ ಇಲ್ಲ. ಹೇಗೋ ಕಷ್ಟು ಪಟ್ಟು ಉಳಿಸಿದ ಹಣದಲ್ಲಿ ಹಿತಮಿತವಾಗಿ ಸಂಸಾರ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆಯೇ ಹೊರತು ಇವರಂತೆ ಬೀದಿಗೆ ಬಂದು ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ದ ದಂಗೆ ಎದ್ದಿಲ್ಲ. ಅದರ ಬದಲು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಹೊಸಾ ‌ಕೆಲಸ ಹುಡುಕುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಿರತನಾಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನು ಕೆಲವೇ ಕಲವು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಸಿಗುವುದಂಬ ಆಶಾವಾದಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಇವರಂತೆ  ಸರ್ಕಾರದ ಎಂಜಿಲು ಕಾಸಿಗೆ ಆಸೆ ಪಡುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಖಾಸಗಿ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ದುಡಿಯುವವರಿಗೆ, ಸಂಬಳ ಸಾಲದೇ ಹೋದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕೆಲಸ ಬಿಟ್ಟು ಯಾರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಬಳ ಕೊಡ್ತಾರೋ ಅಂತಹ ಕಡೆ ಬೇರೆ ಕೆಲಸ‌ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು ಈ ರೀತಿ ಬಂದ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ‌ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಈ‌ ಸಾರಿಗೆ ನಿಗಮಗಳೂ‌ ಸಹಾ ಖಾಸಗೀ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೇ ಹೊರತು ಸರ್ಕಾರೀ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲ.  ನಾನೂ ಸಹಾ ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಯ ಉದ್ಯೋಗಿ ಅವರು ಸಹಾ ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಯ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳೇ? ನಮಗೊಂದು ನಿಯಮ ಅವರಿಗೊಂದು ನಿಯಮವೇಕೇ?

ಸರ್ಕಾರಿ ನೌಕರರಿಗೆ ಇಲ್ಲದಿರುವ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಸೌಲಭ್ಯಗಳಾಗಿ ಬೋನಸ್, ಉಚಿತ ಬಸ್ ಪಾಸ್, ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಕುಟುಂಬ ಸಮೇತ ಪ್ರಯಾಣಿಸಲು ಉಚಿತ ಪಾಸ್, ನೌಕರರ ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲೆ, ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ತೆರಳಲು ಉಚಿತ ಪಾ‌ಸ್, ಸಾರಿಗೆ ಆದಾಯದಲ್ಲಿ ಶೇ 3 ರಷ್ಟು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ಧನ, ಮನೆ ಕಟ್ಟಲು, ಖರೀದಿಸಲು ರಾಷ್ಟ್ರೀಕೃತ ಬ್ಯಾಂಕ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಪಡೆಯುವ ₹5 ಲಕ್ಷ ಸಾಲಕ್ಕೆ ಶೇ 4 ರಷ್ಟು ಬಡ್ಡಿ ಸಹಾಯ ಧನ, ವಾರ್ಷಿಕ ಗರಿಷ್ಠ ₹20 ಸಾವಿರ ಬಡ್ಡಿ ಸಹಾಯಧನ ಮತ್ತು ಸೇವಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ₹1 ಲಕ್ಷ ಬಡ್ಡಿ ಸಹಾಯಧನ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರೂ  ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಬಳ ಕೇಳುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ದುರಾಸೆಯಲ್ಲವೇ? ಅವರವರ ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆ ಮತ್ತು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಸಂಬಳ ಕೊಡುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು ಡ್ರೈವರ್ ಮತ್ತು ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಐವತ್ತು ಸಾವಿರ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿಗಳ ಸಂಬಳ ಕೊಡಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ ಎನ್ನುವುದರ ಅರಿವಿಲ್ಲವೇ?

ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ತೆವಲಿಗೆ  ಸಾರಿಗೆ ನೌಕರರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಚೆಲ್ಲಾಟ ಆಡುತ್ತಿರುವ ಗಂಜಿ ಗಿರಾಕಿಗೆ ಇದೆಲ್ಲಾ ಅರ್ಥವಾಗದೇ ಇರುವುದೇ ನಿಜವಾದ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ. ಇರುವುದರಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನಬೇಕೇ ಹೊರತು, ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ಹಾಳಾಗಲೀ  ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಿಂಹಪಾಲು ಇರಲಿ  ಎನ್ನುವುದು ಉದ್ದಟತನದ ಪರಮಾವಧಿಯೇ ಅಲ್ಲವೇ?‌

ಏನಂತೀರೀ?

ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ.

ಸೂರ್ಯವಂಶದ ಕೌಶಿಕ ಮಹಾರಾಜ ವಸಿಷ್ಠ ಮುನಿಗಳ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅವಮಾನಿತನಾಗಿ. ಘೋರ ತಪಸ್ಸನ್ನು ಮಾಡಿ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರ ಎಂಬ ರಾಜರ್ಷಿ ಪಟ್ಟವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ನಂತರ ತನ್ನ ಅನುಯಾಯಿ ತ್ರಿಶಂಕುವನ್ನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಪ್ಪದ ಇಂದ್ರನ ವಿರುದ್ಧವೇ ಸಿಡಿದೆದ್ದು ತ್ರಿಂಶಂಕು ಸ್ವರ್ಗವನ್ನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ಇಂದ್ರ ಪಟ್ಟವನ್ನೇ ಪಡೆಯಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ಘನ ಘೋರ ತಪಸ್ಸನ್ನು ಮಾಡುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಇಂದ್ರ, ಭಯಭೀತನಾಗಿ ಪರಮ ಸುಂದರಿಯಾದ ಮೇನಕೆಯನ್ನು ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ತಪ್ಪಸ್ಸನ್ನು ಭಂಗ ಮಾಡಲು ಕಳುಹಿಸಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ಅವರಿಬ್ಬರ ದಾಂಪತ್ಯದ ಫಲವಾಗಿ ಶಕುಂತಲೆಯ ಜನನಕ್ಕೆ ಕಾರಣೀಭೂತವಾಗುತ್ತದೆ.

ಮೈಸೂರು ಅರಸರುಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಅಜಾನುಬಾಹುವಾಗಿದ್ದ, ಶೂರರು ಮತ್ತು ಸ್ವತಃ ಮಲ್ಲ ಯುದ್ಧದ ಜಟ್ಟಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಶ್ರೀ ರಣಧೀರ ಕಂಠೀರವ ಅವರು ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿಯೇ ತಿರುಚನಾಪಳ್ಳಿಯ ಜಟ್ಟಿಯೊಬ್ಬ ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಚೆಲ್ಲವನ್ನು ಮಾರುವೇಷದಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಕಿತ್ತೊಗೆದು ಅವನನ್ನು ಸೋಲಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದ ವಿಷಯವನ್ನು ತಿಳಿದು. ರಣಧೀರ ಕಂಠೀರವರನ್ನು ಮೋಸದಿಂದ ಸಾಯಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ದೊಡ್ಡಮ್ಮಣ್ಣಿ ಎಂಬ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳನ್ನು ಮೈಸೂರಿನ ಅರಮನೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ, ಪ್ರಭುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಮೋಹದ ಪಾಶಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿಸಿಕೊಂಡು ಅದೊಂದು ದಿನ ಅವರಿಬ್ಬರೇ ಅಂತಃಪುರದಲ್ಲಿ ಇರುವಾಗ ಅವರನ್ನು ಸಾಯಿಸಲು ಬಂದಿದ್ದ ಸುಮಾರು 26ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಜಟ್ಟಿಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ವಿಜಯನಾರಸಿಂಹ ಎಂಬ ಬಾಕುವಿನಿಂದ ಇರಿದು ಕೊಂದು ಹಾಕಿದ್ದರು. ರಣಧೀರ ಕಂಠೀರವರವರ ಈ ಅಧ್ಭುತ ಸಾಹಸವನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡು ಅಚ್ಚರಿಗೊಂಡ ದೊಡ್ಡಮ್ಮಣ್ಣಿಯವರು ರಣಧೀರ ಕಂಠೀರವರತ್ತ ನಿಜಕ್ಕೂ ಆಕರ್ಷಿತರಾಗಿ ತಮ್ಮ ತಪ್ಪನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಕಡೆಗೆ ಮಹಾರಾಜರನ್ನು ವಿದ್ಯುಕ್ತವಾಗಿ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಪಟ್ಟದರಸಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ಆಕೆಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿಯೇ, ಬಂಗಾರದ ದೊಡ್ಡಿ ನಾಲೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಕಾವೇರೀ ನದಿಯ ನೀರನ್ನು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಂತದ ರೈತರ ಅಗತ್ಯಗಳಿಗೆ ಪೂರೈಸುವ ಮೂಲಕ ದೊಡ್ಡಮ್ಮಣ್ಣಿಯವರ ಹೆಸರು ಚಿರಸ್ಥಾಯಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಇನ್ನು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೂ ಬ್ರಿಟಿಷರು ನೆಹರು ಅವರ ರಸಿಕತೆ ಮತ್ತು ಕಚ್ಚೆಹರುಕುತನವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಅವರಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಈಗೇನು ಗುಟ್ಟಾಗಿಲ್ಲ.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಪೀಠಿಕೆಗಳು ಏಕೆಂದರೆ, ಯಾವಾಗ ತನ್ನ ಶತ್ರುವನ್ನು ನೇರ ನೇರವಾಗಿ ಸೋಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲಾ ಎಂದು ಅರಿತನಂತರ, ಹೇಗಾದರೂ ಮಾಡಿ ಶತ್ರುವನ್ನು ನಾಶಮಾಡಲೇ ಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿ, ಶತ್ರುವಿನ ದೌರ್ಬಲ್ಯಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ವೆಲೆವೆಣ್ಣುಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ಆಕೆಯ ಮೋಹಪಾಶದಲ್ಲಿ ಶತ್ರುವನ್ನು ಸಿಲುಹಿಸಿಕೊಂಡು ಸಮಯ ಬಂದಾಗ ಆತನನ್ನು ಸೋಲಿಸುವುದು ಪುರಾಣ ಕಾಲದಿಂದ ಇಂದಿನ ವರೆಗೂ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಅನೇಕ ದೇಶ ವಿದೇಶಗಳ ಹಿರಿಯ ಸೈನ್ಯಾಧಿಕಾರಿಗಳೂ ಈ ರೀತಿಯ ಹನಿಟ್ರ್ಯಾಪ್ ನಿಂದ ಹೊರತಾಗಿಲ್ಲ.

ಅದೇ ರೀತಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮುದ್ದಾದ ಮಡದಿಯಿದ್ದರೂ ಕಂಡ ಕಂಡ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳತ್ತ ಕಣ್ಣು ಹಾಕುವ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೇನೂ ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಹೆಗಡೆ ಮತ್ತು ಜೀವರಾಜ್ ಆಳ್ವಾ ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಇಂತಹದ್ದರಲ್ಲಿ ಪಳಗಿದ್ದು ಸದ್ದಿಲ್ಲದ್ದೇ ಮೆದ್ದು ಬಂದರೂ ಸುದ್ದಿಯಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಜೆ. ಹೆಚ್. ಪಟೇಲರಂತೂ ನಿರ್ಭಿಡೆಯಿಂದ Women & Wine are my weakness 3-W ಹೇಳಿಕೆಯಿಂದಲೇ ಕುಖ್ಯಾತಿ ಹೊಂದಿದರೆ, ಇದೇ ರೀತಿ ಕಳ್ಳಾಟವಾಡಿಯೇ ಮಗನ ವಯಸ್ಸಿನ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳಿಗೆ ಮಗುವೊಂದನ್ನು ಕರುಣಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಕುಮಾರ ಸ್ವಾಮಿಯದ್ದಾದರೆ, ಚಪಲ ಚನ್ನಿಗರಾಯರಾದ ರೇಣುಕಾಚಾರ್ಯ, ಹರತಾಳು ಹಾಲಪ್ಪ, ಮೈಸೂರಿನ ರಾಮದಾಸ್ ಹುಣಸೇ ಮರೆಕ್ಕೆ ಮುಪ್ಪಾದರೂ ಹುಳಿಗೆ ಮುಪ್ಪೇ ಎನ್ನುವಂತೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡ ಮೇಟಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಈಗ ರಮೇಶ್ ಜಾರಕೀಹೊಳೆ ಯಂತಹ ಮತ್ತೊಬ್ಬರ ಜೋಡಣೆಯಾಗಿದೆ ಅಷ್ಟೇ.

ಹಿಂದೆ ಕೈ, ಕಚ್ಚೆ ಮತ್ತು ಬಾಯಿ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವೇ ಆತ ನೈಜ ನಾಯಕ ಎಂಬುದಾಗಿದ್ದರೆ, ಇಂದು ಅವರೆಲ್ಲದರ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಜೈಲಿಗೆ ಹೋಗಿಬಂದವನು, ಹತ್ತಾರು ಅನೈತಿಕ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು ಮತ್ತು ಸಮಯಕ್ಕೊಂದು ಹಸೀ ಸುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ಬ್ಲಾಕ್ ಮೇಲ್ ಮಾಡುವವನೇ ನಿಜವಾದ ನಾಯಕ ಎಂಬಂತಾಗಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸವೇ ಸರಿ. ಈ ಮಾತು ಕೇವಲ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರವೇ ಸೀಮಿತವಾಗಿರದೇ, ಇದು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೂ, ವಿವಿಧ ಸ್ಥರದ ಸಮಾಜಿಕ ಹೋರಾಟಗಾರರಿಗೂ ಮತ್ತು ಅರಿಶಡ್ವರ್ಗಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಮಠ ಮಾನ್ಯಗಳನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸುವ ಮಠಾಧಿಪತಿಗಳಿಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುವಂತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ದುಃಖಕರವಾದ ಸಂಗತಿ.

ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಖಾಸಗೀ ಬದುಕಿಗೂ ಅವರವರದ್ದೇ ಆದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಅನಾವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಮೂಗು ತೂರಿಸಿ, ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನಡೆದಂತಹ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅವರಿಗೇ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಮುದ್ರಿಸಿಕೊಂಡು, ಹಣ, ಅಧಿಕಾರ ಅಥವಾ ಮತ್ತಾವುದೇ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕಾಗಿ ಬ್ಲಾಕ್ ಮೇಲ್ ಮಾಡುವುದಾಗಲೀ ಅಥವಾ ಅಂತಹ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ.

ಹೀಗೆ ಹೇಳುವ ಮುಖಾಂತರ ಅಂತಹ ಲಂಪಟರ ಪರವಾಗಿ ಸಮರ್ಥನೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದಲ್ಲ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅದರಲ್ಲೂ, ಜನ ಸಾಮಾನ್ಯರ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಬಲ್ಲ ಜನನಾಯಕರ, ಕ್ರೀಡಾಸ್ಪರ್ಧಿಗಳು, ಚಲನಚಿತ್ರ ನಟನಟಿಯರ ಜೀವನ ಅವರ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಅನುಯಾಯಿಗಳಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆದರ್ಶವಾಗಬೇಕೆ ಹೋರತು ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೀದಿ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳೂ ಅಸಹ್ಯ ಪಡುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಗಬಾರದು.

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ವಂಚನೆ ಮಾಡೋದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಬೆಲೆವಣ್ಣೆಗಳ ಮುಖಾಂತರ ಉದ್ಯಮಿಗಳು, ಸಮಾಜದ ಗಣ್ಯರು, ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ಸೆಳೆದು, ಖಾಸಗಿಯಗಿ ಅದರ ವಿಡಿಯೋ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೆದರಿಸುವುದು, ಬೆದರಿಸುವುದು, ಹಣ್ಣಕ್ಕಾಗಿ ಪೀಡಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಇದಕ್ಕೆ ಬಗ್ಗದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮುಖಾಂತರ ತೇಜೋವಧೆ ಮಾಡುವುದೇ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ದಂಧೆಯಾಗಿದೆ. ಇನ್ನು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ತಮ್ಮ ಟಿ.ಆರ್.ಪಿ ತೆವಲುಗಳಿಗಾಗಿ ದಿನದ 24ಗಂಟೆಯೂ ಇದೇ ವಿಷವನ್ನು ಬಿತ್ತರಿಸುತ್ತಾ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಕೆಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮವವನ್ನು ಬೀರುತ್ತಿರುವುದು ಕಳವಳಕಾರಿಯದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ

ಜಾರಕಿಹೊಳೆ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ನೋಟದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿದರೆ, ಇದು ಒಂದು ಪಕ್ಕಾ ಹನಿಟ್ರ್ಯಾಪ್ ಪ್ರಕರಣ ಎಂದೇ ಭಾಸವಾಗುತ್ತದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯೇ ಸರ್ ಸರ್ ಎಂದು ಕೊಂಡು ಯಾವುದೋ ಅಣೆಕಟ್ಟೆಯ ಚಿತ್ರೀಕರಣಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ಕೊಡಿಸಿ ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಂಡು ಬಂದಳೇ ಹೊರತು, ರಮೇಶ್ ಜಾರಕೀಹೊಳೆ ಆಕೆಯ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿದ್ದ ಬಹುವಚನದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದವಳು ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಏಕವಚನದಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರಿಯಾದವನನ್ನು ಅಸಭ್ಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿಸುವಷ್ಟು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದರೆ ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದೆರದು ದಿನಗಳ ಸ್ನೇಹವಾಗಿರದೇ, ಇದು ವಾರಗಟ್ಟಲೇ ಅಥವಾ ತಿಂಗಳಾನುಗಟ್ಟಲೆಯ ಮಿಲನ ಮಹೋತ್ಸವ ನಡೆಸಿದಿರಬಹುದು ಎಂಬುದು ಸಾಮಾನ್ಯರೂ ಗುರುತಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇದು ಇಬ್ಬರು ಪ್ರಾಯಸ್ಥರು ಪರಸ್ಪರ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಿಂದಾಗಿಯೇ ದೈಹಿಕ ಸಂಪರ್ಕ ಬೆಳಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟಿನ ಇತ್ತೀಚಿನ ಆದೇಶದ ಪ್ರಕಾರ, ಹೆಣ್ಣು ಗಂಡು ಒಪ್ಪಿ ನಡೆಸಿದ ದೈಹಿಕ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗದು ಎಂದಿದೆ.

ಈ ಪ್ರಕರಣ ಕುರಿತಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಆಕೆಯನ್ನು ಸಂಸ್ತ್ರಸ್ತೆ ಎಂದೇ ಸಂಬೋಧಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ನೋಡಿದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯನ್ನು ಸಂಸ್ತ್ರಸ್ತೆ ಎನ್ನುವ ಬದಲು ಸಂತೃಪ್ತೆ ಎನ್ನಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಜಾರಕೀಹೊಳೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತೀ ಬಾರಿ ದೈಹಿಕ ಸಂಪರ್ಕ ನಡೆಸಿದಾಗಲೂ ಅದರ ಬದಲಾಗಿ ಆಕೆ ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ರೀತಿ ಉಪಕೃತಳೇ ಆಗಿರುತ್ತಾಳೆ. ಯಾವ ಕಾಣದ ಕೈಗಳ ಒತ್ತಡವೋ ಇಲ್ಲವೇ ಆಕೆಯೇ ದುರಾಸೆಯಿಂದಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಗಳ ನಡುವೆ ನಡೆದ ಆ ಕಾಮಕೇಳಿಯನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿಸುವ ಮುಖಾಂತರ ರಮೇಶ್ ಜಾರಕಿಹೊಳೆಯ ಖಾಸಗಿ ತನಕ್ಕೆ ಪೆಟ್ಟು ನೀಡಿರುವ ಕಾರಣ ಈ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ರಮೇಶ್ ಜಾರಕೀಹೊಳೆಯೇ ಸಂತ್ರಸ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ನೈತಿಕವಾಗಿ ನೋಡಿದರೆ ರಮೇಶ್ ದೋಷಿ ಎನಿಸಬಹುದಾದರೂ, ಕಾನೂನತ್ಮಕವಾಗಿ ಈ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ದೋಷಿ ಎನ್ನಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಇಬ್ಬರ ಜಗಳ ಮೂರನೆಯವನಿಗೆ ಲಾಭ ಎನ್ನುವಂತೆ ಆಕೆ ಮತ್ತು ರಮೇಶ್ ಜಾರಕಿಹೊಳೆಯ ಖಾಸಗೀ ವೀಡಿಯೋಗಳನ್ನು ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿರುವುದು ಸಹಾ ಅನುಮಾನಕ್ಕೆ ಎಡೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಿದೆ. ಪತ್ರಿಕಾಗೋಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಆ ಮೂರನೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮಾತನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿ, ತನ್ನ ಬಳಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಣ್ಯರ ಇಂತಹ ಸಿಡಿಗಳು ಇರುವುದಾಗಿಯೂ ಅದನ್ನು ಸಮಯ ನೋಡಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದಿರುವುದು ಆತನ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು ಅನುಮಾನಾಸ್ಪದವಾಗಿ ನೋಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಾದ ಕೂಡಲೇ ಅದನ್ನು ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟವರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ತನಿಖೆ ನಡೆಸುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳದೇ ಹೋದರೆ ಅಪರಾಧವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಆತನನ್ನೂ ತಪ್ಪಿತಸ್ಥ ಎಂದೇ ಭಾವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಪೋಲೀಸರು ರಮೇಶ್ ಜಾರಕೀಹೊಳೆ ಪ್ರರಣದ ಜೊತೆ ಆ ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲೂ ದೂರನ್ನು ಧಾಖಲಿಸಿ ಅತನ ವಿರುದ್ಧವೂ ನಿಶ್ಪಕ್ಷಪತವಾಗಿ ತನಿಖೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಈ ಕೂಡಲೇ ಬಯಲಿಗೆ ತರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅಪರಾಧ ನಿಗ್ರಹಿಸುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಈಗಂತೂ ರಸ್ತೆ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಸಿ ಟಿವಿ ಅಳವಡಿಸುವ ಮೂಲಕೆ ಎಲ್ಲರ ಖಾಸಗೀ ತನಕ್ಕೆ ಧಕ್ಕೆಯಾಗಿರುವಾಗ ಇಂತಹ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಸುಖಾ ಸುಮ್ಮನೇ ತಿಂಗಳಾನುಗಟ್ಟಲೇ ಇಲ್ಲವೇ ವರ್ಷಾನುಗಟ್ಟಲೇ ಎಳೆದಾಡದೇ, ಶೀಘ್ರಾತೀಶೀಘ್ರವಾಗಿ ತನಿಖೆ ನಡೆಸಿ ನಿಜವಾದ ತಪ್ಪಿತಸ್ತರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದಲ್ಲಿ ಯಾರ್ಯಾರೋ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೋ, ಯಾವಾದೋ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ವಿಡಿಯೋ ಮಾಡುತ್ತಾ ಸಮಾಜದ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವೇ ಇಲ್ಲದಾಗಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಇದರ ವಿರುದ್ಧ ಯಾವುದೇ ಜಾತೀ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಪಕ್ಷಗಳ ಹಂಗಿಲ್ಲದೇ ಎಲ್ಲರೂ ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿ ಹೋರಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಆ ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಳಿ ಸಿಡಿಗಳು ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಈ ಕೂಡಲೇ ಹೊರತಂದಾಗಲೇ ಸಮಾಜ ಸ್ವಚ್ಛವಾಗುತ್ತದೆ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದಲ್ಲಿ, ನಾಳೆ ನಾವಾಗಲೀ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಾಗಲೀ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಮೂತ್ರವಿಸರ್ಜನೆ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೂ ಭಯ ಪಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಇಂದು ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷದ ರಾಜಕಾರಣಿ ಖೆಡ್ಡಾಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆಂದು ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ಸಿಗರು ರಾಜಕೀಯ ಲಾಭ ಪಡೆಯಲು ಹೋದರೆ, ಬಿಜೆಪಿಯವರು ರಮೇಶ್ ಮೂಲತಃ ಕ್ರಾಂಗ್ರೇಸ್ಸಿನವರೇ ಅಲ್ಲವೇ? ಎಂದು ಸಮಾಜಾಯಿಸಿ ಕೊಡುತ್ತಾ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಆಗಬಹುದಾದ ಮುಜುಗರವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನು ಜಿಡಿಎಸ್ ಪಕ್ಷದವರಿಗಂತೂ ಈ ಪ್ರಕರಣ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವುದು ಗಾಜಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕಲ್ಲು ಹೊಡೆದಂತೆ ಎನ್ನುವುದರ ಅರಿವಾಗಿರುವ ಕಾರನ ಸದ್ಯದಲ್ಲಿ ತಟಸ್ಥರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪಕ್ಷಗಳ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನೇ ಬಂಡವಾಳ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವವ ಕೆಲ ಪಟ್ಟಭದ್ರ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳು ಹನಿ ಟ್ರ್ಯಾಪ್ ದಂಧೆಯನ್ನು ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೇ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಪಕ್ಷಾತೀತವಾಗಿ ಅಂತಹವರನ್ನು ಮಟ್ಟ ಹಾಕಲು ಕಠಿಣವಾದ ಕಾನೂನನನ್ನು ಈ ಕೂಡಲೇ ಜಾರಿಗೆ ತರಲೇ ಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರು, ಇಂದು ಬಿಜೆಪಿ ನಾಯಕ ನಾಳೆ ಜೆಡಿಎಸ್ ನಾಯಕ ನಾಡಿದ್ದು ಮತ್ತೊಂದು ಪಕ್ಷದ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರೋ ಇಲ್ಲವೇ ಉದ್ಯಮಿಗಳ ಇಂತಹ ಕೃತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಲಿ ಪಶುಗಳಾಗುವ ಸಂಭವೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಉಪ್ಪು ತಿಂದವರು ನೀರು ಕುಡಿಯಲೇ ಬೇಕು. ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದವರು ಯಾರೇ ಆಗಲಿ, ಎಷ್ಟೇ ಗಣ್ಯರೇ ಆಗಿದ್ದರೂ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗಲೇ ಬೇಕು

ಏನಂತೀರೀ?
ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ

ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜ ಮೂಲತಃ ಬೆಳ್ಳೂರಿನವರಾದರೂ ಕೋಲಾರದ ಜಿನ್ನದ ಗಣಿಯಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಕೆ.ಜಿ.ಎಫ್ ನಲ್ಲಿಯೇ ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಚಿನ್ನದ ಹುಡುಗ ಎಂಬ ಹೆಮ್ಮೆಯಿದೆ. ಕೋಲಾರ ಕನ್ನಡನಾಡಿನ ಭಾಗವಾದರೂ ತೆಲುಗಿನವರದ್ದೇ ಪ್ರಾಭಲ್ಯವಾದರೆ, ಕೋಲಾರದಿಂದ ಕೇವಲ 31 ಕಿಮೀ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಕೋಲಾರದ ಚಿನ್ನದ ಗಣಿ‌ ಪ್ರದೇಶ ಕೆ.ಜಿ.ಎಫ್ ತಮಿಳು ಮಯ. ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡಿಗರು ಆಳದ ಚಿನ್ನದ ಗಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಇಳಿದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು‌ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡದ ಕಾರಣ ಪಕ್ಕದ ಕೃಷ್ಣಗಿರಿಯಿಂದ ತಮಿಳು ಭಾಷಿಗರು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಇಡೀ‌ ಊರನ್ನೇ ತಮಿಳುಮಯವನ್ನಾಗಿಸಿದರು. ಕೇವಲ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿನ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಬಂದ ಬಹುತೇಕರು ಮೂಲತಃ ದಲಿತರೇನಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಾ ತಮಿಳರು‌ ದಲಿತರಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಾವೊಬ್ಬರೇ ಕನ್ನಡಿಗರು ಉಳಿದವರೆಲ್ಲರೂ ತಮಿಳರೇ ಆಗಿದ್ದ ಕಾರಣ, ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ನಾನು ಅವರುಗಳ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಡಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದೆ. ಸರ್ಕಾರದ ಮೀಸಲಾತಿಯ ಫಲಾನುಭವಿಗಳಾಗುವ ಸಲುವಾಗಿಯೇ ಪ್ರಾಯಶಃ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಸರ್ಕಾರೀ ದಾಖಾಲಾತಿಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ದಲಿತರೆಂದು ದಾಖಲಿಸಿ ಸಕಲ ಸರ್ಕಾರೀ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.

ಬ್ರಿಟೀಶರು ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಚಿನ್ನವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಡಿದು ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕೇವಲ ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಯಷ್ಟನ್ನೇ ಉಳಿಸಿ ಹೋಗಿದ್ದ ಪರಿಣಾಮ ಎಂಭತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಗಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನದ ‌ಅದಿರಿನ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ, ಎಲ್ಲರ ಸಂಪಾದನೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ ಜೀವನ ನಡೆಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗ ತೊಡಗಿತು. ಕುಡಿತದ ಚಟಗಾರರು ಕಳ್ಳತನದ ಅಡ್ಡ ದಾರಿ ಹಿಡಿದರೆ, ಇಂತಹ ಸುವರ್ಣಾವಕಾಶವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡ ಕ್ರೈಸ್ತ ಮಿಶನರಿಗಳು ಅಲ್ಲಿನ ಹೆಂಗಸರುಗಳಿಗೆ ಹಾಲಿನ ಪುಡಿ‌, ಅಲ್ಪ‌ ಸ್ವಲ್ಪ ರೇಷನ್ ಮತ್ತು ಪುಡಿಗಾಸಿನ ಆಸೆ ತೋರಿಸಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅವರುಗಳ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಗುಂಪು ಗುಂಪಾಗಿ ಬಂದು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಕ್ರೈಸ್ತರನ್ನಾಗಿ ಮತಾಂತರ ಮಾಡಿದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಶಾಂತಿ, ಪದ್ಮ, ರವೀ, ವಿನೋದ್ ಮುಂತಾದ ಹಳೆಯ ಹೆಸರುಗಳು ಹಾಗೆಯೇ ಉಳಿದರೂ ನವಜಾತ ಶಿಶುಗಳಿಗೆ ಮೇರಿ, ಜಾನ್‌, ಕೆನಡಿ, ಜಾರ್ಜ್ ಹೆಸರುಗಳನ್ನಿಟ್ಟಾಗಲೇ ಅವರು ಕ್ರೈಸ್ತ ಮತಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾದದ್ದು ತಿಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು.
ನೀವೇಕೆ ಕ್ರೈಸ್ತ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾದಿರಿ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ, ಹಿಂದೂಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ದಲಿತರೆಂಬ ಕೀಳಿರಿಮೆಯಿಂದಾಗಿ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಕ್ರೈಸ್ತ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರ ಆಗಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬ ಸಬೂಬು. ಹೀಗೆ ನಾನಾ ಆಮಿಷಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಿಂದ ಕ್ರೈಸ್ತರಾಗಿ ಮತಾಂತರ ಹೊಂದಿದ್ದರೂ ಅವರು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಾಧಾರಿತವಾಗಿ ಗಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಮೀಸಲಾತಿ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೇ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಂದು ಸರ್ಕಾರೀ ನೌಕರಿಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದಲ್ಲದೇ ನೋಡ ನೋಡತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಭಡ್ತಿ ಪಡೆದು ಅಧಿಕಾರಿಗಳಾಗಿ ಮೆರೆಯ ತೊಡಗಿದಾಗ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಶ್ನೆಯೆಂದರೆ, ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವನ್ನು ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ, ಅನ್ಯ ಮತಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರ ಹೊಂದಿದ ಕೂಡಲೇ ಹಣೆಗೆ ಕುಂಕುಮ ಇಡುವುದು, ತಾಳಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಧಿಕ್ಕರಿಸಿದವರು, ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಬದಲಿಸಿಕೊಂಡವರು ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರಾ ಎಕೆ ಧಿಕ್ಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ? ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಚರ್ಚೆಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಕುರಿತಂತೆ ವಿಚಾರ ಮಂಡಿಸಿದ್ದೆನಾದರೂ ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ಗಂಟೆ ಕಟ್ಟುವವರು ಯಾರು? ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು.

ಇಂದು ರಾಜ್ಯಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾ ಕೇಂದ್ರದ ಕಾನೂನು ಮಂತ್ರಿಗಳಾದ ಶ್ರೀ ರವಿಶಂಕರ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರು ದಲಿತರು ಕ್ರೈಸ್ತ ಅಥವಾ ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರ ಹೊಂದಿದಲ್ಲಿ ಅಂತವರಿಗೆ ಇನ್ನು ಯಾವುದೇ ಮೀಸಲಾತಿ ಸೌಲಭ್ಯ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟ ಪಡಿಸಿದಾಗ ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಗೆ ಮುಕ್ತಿ ಕೊಟ್ಟಿತು ಎಂದರೂ ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು.

ರಾಜ್ಯಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೆಯೇ ಉತ್ತರವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿ ಮತಾಂತರ ಹೊಂದಿದ ದಲಿತರು, ಮೀಸಲು ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಲೋಕಸಭೆ ಅಥವಾ ವಿಧಾನ ಸಭೆಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಲು ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಯಾವುದೇ ಮೀಸಲಾತಿ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದ ಬೆನ್ನಲ್ಲೇ, ಸಂವಿಧಾನದ ಆದೇಶದ ಪ್ಯಾರಾ 3ರ ಪ್ರಕಾರ ಹಿಂದೂ, ಸಿಖ್, ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಇತರ ಧರ್ಮವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ ಸದಸ್ಯ ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದದ್ದು ಸ್ವಲ್ಪ ಸರಾಗವಾಗಿ ಪಾಯಸ ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಗಂಟಲು ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡ ಅನುಭವದ ಹಾಗಾಯ್ತು.

ಇಸ್ಲಾಂ ಮತ್ತು ಕ್ರೈಸ್ತ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರ ಹೊಂದುವ ದಲಿತರು ಹಾಗೂ ಹಿಂದೂ, ಸಿಖ್ ಹಾಗೂ ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರ ಹೊಂದುವ ದಲಿತರ ನಡುವೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ ಎಂದು ಯಾವ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಹೇಳಿದರು ಎಂದು ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ ಸಿಖ್ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮದ ಮೂಲ ಭಾರತವೇ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಸಾಮ್ಯವಿರುವುದರಿಂದ ಅವುಗಳಿಗೆ ವಿನಾಯಿತಿ ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು.

ಈಗ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಹಿಂದೂ ಅಂತ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಅವಮಾನ ಎಂದು ಧರ್ಮವನ್ನು ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ಬೌದ್ಧ ಮತಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾದರೂ ಮೂಲ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ‌ ದಲಿತ‌ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವವರು ಧರ್ಮದ್ರೋಹಿಗಳಲ್ಲವೇ?

ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಹಿಂದುಗಳು ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧ ದರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾಗಿಯೂ, ಹಿಂದೂ ದಲಿತ ಮೀಸಲಾತಿಯಂತೆ ಸಕಲ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆದು ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಿರುವುದರ ಅರಿವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲವೇ ಎಂದು ಗೊಂದಲ ಮೂಡುತ್ತಿದೆ.

ಮೂಲತಃ ಕೊಡವ ಜನಾಂಗದ ಶ್ರೀಮತಿ ಪ್ರೇಮ ಕಾರ್ಯಪ್ಪ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ಸಿನ ಮಹಾನಗರ ಸಭಾ ಸದಸ್ಯೆಯಾಗಿ ನಂತರ ಬೆಂಗಳೂರು ಮೇಯರ್ ಆಗಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಕರ್ನಾಟಕದಿಂದ ರಾಜ್ಯಸಭಾ ಸದಸ್ಯೆಯೂ ಆಗಿದ್ದವರು, ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಾಗಿ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರ ಕೋಟಾ ಮೀಸಲಾತಿ ಪಡೆಯುವ ಸಲುವಾಗಿ ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾಗುವ ಮೂಲಕ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅಲ್ಪ ಸಂಖ್ಯಾತ ಬೌದ್ಧರಿಗೆ ಸಿಗಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಮೀಸಲಾತಿ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ದುರುಪಯೋಗ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಹಚ್ಚ ಹಸಿರಾಗಿರುವಾಗಲೇ ಬಿಜೆಪಿಯಿಂದ ಒಮ್ಮೆ ಮಹಾನಗರ ಪಾಲಿಕೆ ಸದಸ್ಯೆಯಾಗಿದ್ದ ಶ್ರೀಮತಿ ವೈದೇಹಿಯವರ ಸ್ವಕ್ಷೇತ್ರ ಮೀಸಲು ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಾಗ ಅದರ ಲಾಭವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಪ್ರೇಮ ಕಾರ್ಯಪ್ಪನವರನ್ನೇ ಅನುಸರಿಸಿ ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾಗಿದ್ದರೂ ವಿವಿಧ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಚುನಾವಣೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಇನ್ನು 9 ಬಾರಿ ದಲಿತರ ಗುರುಮಿಟ್ಕಲ್ ಮೀಸಲು ವಿಧಾನಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಒಂದು ಬಾರಿ ಗುಲ್ಬರ್ಗಾ ಮೀಸಲು ಲೋಕಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಸಾಂಸದರಾಗಿಯೂ ಪ್ರಸ್ತುತ ರಾಜಸಭೆಯ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ನಾಯಕರಾಗಿರುವ ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ್ ಖರ್ಗೆ ಮತ್ತು ಗುರುಮಿಟ್ಕಲ್ ಎರಡು ಬಾರಿ ಶಾಸಕರಾಗಿರುವ ಪ್ರಿಯಾಂಕ್ ಖರ್ಗೆ ಸಹಾ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಹಿಂದೂ ದಲಿತರಾದರೂ, ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವನ್ನು ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರವಾದವರೇ ಆಗಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸವೇ ಸರಿ.

ನನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಸಹಪಾಠಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಕ್ರೈಸ್ತರು ಸಹಾ ದಲಿತ ಮೀಸಲಾತಿಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಜಿನೀಯರ್ ಮತ್ತು ಡಾಕ್ಟರ್ ಸಹಾ ಆಗಿ ಉನ್ನತ ಪದವಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ಮನೆ ಕಟ್ಟಲು ಗುಲ್ಬರ್ಗಾ ಕಡೆಯಿಂದ ಬಂದಿದ್ದ ಕೂಲಿ ಆಳುಗಳು ದಲಿತರಾಗಿದ್ದರೂ ಕ್ರೈಸ್ತರಾಗಿ ಮತಾಂತರವಾಗಿದ್ದ ಕಾರಣ ಆಯುಧ ಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸದೇ ದೂರ ಉಳಿದಿರುವಂತಹ ಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ಇವೆಲ್ಲವೂ ನನ್ನ ಸೀಮಿತ ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ತಿಳಿದಿರುವ ವಿಷಯಗಳಷ್ಟೇ. ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಇಂತಹ ಲಕ್ಷಾಂತರ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಮೀಸಲಾತಿಯ ದುರುಪಯೋಗ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿರುವುದಂತೂ ಸತ್ಯ. ಹಾಗಾಗಿ, ಈ ಕಾಯ್ದೆ, ಕೇವಲ ಕ್ರೈಸ್ತ ಮತ್ತು ಮುಸಲ್ಮಾನರಿಗಷ್ಟೇ ಮೀಸಲಾಗಿಡದೇ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ ದಲಿತರು ಯಾವುದೇ ಹಿಂದೂಯೇತರ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರ ಹೊಂದಿದ್ದರೆ, ಅಂತಹವರಿಗೆ ದಲಿತ ಮೀಸಲಾತಿ ದೊರೆಯದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ಸರ್ಕಾರದ್ದೇ ಆಗಿದೆ.

ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕರೀಬೇಡಿ‌ ಊಟಕ್ಕೆ ಮರೀಬೇಡಿ ಅನ್ನುವ ಇಂತಹವರಿಂದಾಗಿಯೇ ನಿಜವಾದ ದಲಿತರು ಇಂದಿಗೂ ಯಥಾಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದಾರೆ. ಈ ಖೂಳರು ಮಾತ್ರಾ ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ, ಶೈಕ್ಷಣಿಕವಾಗಿ, ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಹತ್ತಾರು‌ ತಲೆಮಾರುಗಳಿಗೆ ಆಗುವಷ್ಟು ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿ‌ ಮೆರೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುವ ವಿಷಯವೇ ಅಲ್ಲವೇ?

ನಾನೊಬ್ಬ ಹಿಂದೂ ಎಂದು ಗರ್ವದಿಂದ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಮಾನ ಎಂದು ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ತೆವಲಿಗೆ ಅನ್ಯ ಮತಕ್ಕೆ ಮತಾಂತರಗೊಂಡವರಿಗೇಕೆ ಹಿಂದೂ ದಲಿತರ ಮೀಸಲಾಗಿ ಸೌಲಭ್ಯ ಕೊಡಬೇಕು?ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ. ಅದರಂತೆ ಈ‌ ಕಾನೂನು ದುರುಪಯೋಗ ಆಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಈಗಲೂ ತಡೆದು, ನಿಜವಾದ ಹಿಂದೂ ದಲಿತರಿಗೆ ಅನುಕೂಲ ಆಗುವಂತಾಗಲಿ ಎನ್ನುವದಷ್ಟೇ ಈ ಲೇಖನದ ಉದ್ದೇಶ.

ಏನಂತೀರೀ?
ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ

ಕಳೆದ ಎರಡು ಮೂರು ದಿನಗಳಿಂದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಚರ್ಚಿತವಾಗುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ತೈಲಬೆಲೆಯ ಏರಿಕೆ. ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಡೀಸೆಲ್ ಮತ್ತು ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ 85-90ರ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿದ್ದು ಇನ್ನು ಕೆಲವೇ ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಶತಕದತ್ತ ಧಾಪುಗಾಲು ಹಾಕಿದೆ.

ಇದನ್ನೇ ಬಂಡವಾಳ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷ ಅದರಲ್ಲೂ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಪಕ್ಷ ಇದೇ ಏನೂ ಅಚ್ಚೇ ದಿನ್? ಎನ್ನುವ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಭಾರತವು ಪೆಟ್ರೋಲ್ / ಡೀಸೆಲ್ / ಎಲ್ಪಿಜಿ ಬೆಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ದಾಖಲೆ ನಿರ್ಮಿಸಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ಈ ಕೆಳಕಂಡ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದಿದೆ.

2012-13ರಲ್ಲಿ ಕಚ್ಚಾ ತೈಲ ಬೆಲೆ $ 110 ರಿಂದ 130 ಬೆಲೆ ಇದ್ದದ್ದು ಈಗ $ 60 ಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿಯಾದರೂ ಪೆಟ್ರೋಲ್ / ಡೀಸೆಲ್ ಬೆಲೆಗಳು ದಿನೇ ದಿನೇ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ. ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಮೇಲಿನ ಕೇಂದ್ರ ತೆರಿಗೆ 2014 ರಲ್ಲಿ 20 9.20 ಆಗಿತ್ತು. ಈಗ ಅದನ್ನು ₹ 32.98 ಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಲಾಗಿದೆ ಅದು 258% ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಡೀಸೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಅದು 2014 ರಲ್ಲಿ ₹ 3.46 ಆಗಿತ್ತು, ಈಗ ಅದು ₹ 31.83 ಕ್ಕೆ ಏರಿದೆ. 876% ಹೆಚ್ಚಳವಾಗಿದೆ.

ಇಂದು ಕಚ್ಚಾ ತೈಲ ವೆಚ್ಚವು ಕೇವಲ $ 26.54 ಇದ್ದರೂ ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ತೆರಿಗೆಗಳೇ ₹ 56.47 ಇರುವುದರಿಂದ ಗ್ರಾಹಕರು ಪೆಟ್ರೋಲಿಗೆ ₹ 90.83 ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ತೆರಿಗೆಗಳು ₹ 47.86 ಸೇರಿ ಡೀಸೆಲ್ ಬೆಲೆ ಇಂದು ₹ 82.83 ಆಗಿದೆ. ಎಲ್‌ಪಿಜಿ ಬೆಲೆಗಳು 2014 ರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ₹ 400 ಆಗಿತ್ತು. ಈಗ ಅದು ₹ 800 ಆಗಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅಚ್ಚೇ ದಿನ್ ಎಂದರೆ ಇದೇ ಇಲ್ಲವೇ ಅದನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸೋಣ ಮತ್ತು ಸಂಭ್ರಮಿಸೋಣ ಎಂದು ಕುಹಕವಾಡಿದೆ.

ಇದನ್ನು ಕೂಲಂಕುಶವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದ ಕೆಲ ಸ್ಥಳೀಯ ನಾಯಕರುಗಳು ಇದನ್ನೇ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾ ಹಲವಾರು ಕಡೆ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳನ್ನೂ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ನಾಯಕರುಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಅಸ್ಮಿತೆ ಮತ್ತು ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪರದಾಡುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವೆನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಈ ರೀತಿಯ ನಕಲಿ‌ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಅಗಾಗಾ ಪ್ರಕಟಿಸುವ ‌ಮೂಲಕ ವಿರೋಧ‌ಪಕ್ಷಗಳು ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಲ್ಲಿ ಗೊಂದಲ ಮೂಡಿಸುತ್ತಿವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರಜೆಯಾಗಿ ಈ ಅಂಕಿ ಅಂಶವನ್ನು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣಾ ಅರೇ ಇವರು ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜವಲ್ಲವೇ ಎಂದೆಣಿಸಿದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ತಾಳ್ಮೆ ವಹಿಸಿ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡಿದಲ್ಲಿ ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದರಲ್ಲಿ ಹುರುಳಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.

2012-13ರಲ್ಲಿ UPA-2 ಸರ್ಕಾರವಿದ್ದಾಗ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ 80 ರೂಪಾಯಿಗಳಿತ್ತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಂಬಳ ಎಷ್ಟಿತ್ತು? ಮತ್ತು ಈಗ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ 90 ರೂಪಾಯಿಗಳು ಆಗಿರುವಾಗ ನಮ್ಮ ಸಂಬಳ ಎಷ್ಟಿದೆ? ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ. ಎಂಟು ವರ್ಷ ಹಿಂದಿರುವ ಸಂಬಳವೇ ಇನ್ನೂ ಇದೆಯೇ ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆಯೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆಯ ಪ್ರಮಾಣ ನಮಗೇ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ.

ಎಲ್ಲದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಅಂಶವೆಂದರೆ, 2012-13ರಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಭಾರೀ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಬ್ಸಿಡಿಯೊಂದಿಗೆ ಪೆಟ್ರೋಲನ್ನು 80 ರೂಗಳಿಗೆ ಜನರಿಗೆ ಮಾರುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ರೀತಿಯ ಸಬ್ಸಿಡಿ ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಆಗ ಸರ್ಕಾರವು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರಿ ಪ್ರಮಾಣದ ತೈಲ ಸಾಲವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಮೋದಿಯವರ ಸರ್ಕಾರ ಬಂದ ತಕ್ಷಣವೇ ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಸಬ್ಸಿಡಿಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಹಿಂದಿನ ಸರ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಲಗನ್ನು ತೀರಿಸಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ಮರೆಮಾಚುವುದು ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮೋ ಹತಃ ಕುಂಜರಃ ಎನ್ನುವ ಸನ್ನಿವೇಶ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ.

UPA-1 2003 ರಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ 30ರ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿತ್ತು. ಮುಂದೆ 10 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅದೇ UPA-2 2013ರಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಯುವಾಗ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ 80 ರೂಪಾಯಿಗಳಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಸಾವಿರಾರು ಕೋಟಿಗಳಷ್ಟು ಸಾಲವನ್ನು ಮಾಡಿಹೋಗಿತ್ತು ಎಂಬುದೂ ಸತ್ಯವಲ್ಲವೇ? 10 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ 50+ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಏರಿಸಿದ್ದವರು ಈಗ ಕಳೆದ 5 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ( ಮೋದಿಯವರ ಮೊದಲ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ ರೂ 60-65 ಇತ್ತು) 10ರೂಪಾಯಿಗಳಷ್ಟು ಏರಿದ್ದಕ್ಕೆ ಈ ಪಾಟಿ ಕೋಲಾಹಲವೇ?

ಕೋವಿಡ್ ನಿಂದಾಗಿ ಪ್ರಪಂಚಾದ್ಯಂತ ಎಲ್ಲಾ ದೇಶಗಳೂ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ತತ್ತರಿಸಿ ಹೋಗಿರುವಾಗ ಎಲ್ಲದರ ಬೆಲೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಆಗ್ರಹ ಮಾಡುವುದು ಕಾರ್ಯಸಾಧುವೇ? ಈ ವರ್ಷವಿಡೀ ಕೋವಿಡ್ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಕುಸಿದು ಹೋಗಿರುವ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ನೀಡಲು ಒತ್ತು ನೀಡಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ದೇಶಾಧ್ಯಂತ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಬಡವರಾಗಿದ್ದವರಿಗೆ 1 ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ಸಬ್ಸಿಡಿಗಳು, ಉಚಿತ ಪಡಿತರ ಮತ್ತು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಕೊಡುವುದಕ್ಕೆ ಹಣ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದವರು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆಯೇ?

130 ಕೋಟಿ ಇರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ, ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಪಾವತಿಸುವವರು 2-3% ಇದ್ದವರು ಇತ್ತೀಚಿನ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರ ತಂದ ಕೆಲ ಕಠಿಣ ನಿಯಮಗಳಿಂದಾಗಿ 5-6% ರಷ್ಟು ಏರಿದೆ. ಉಳಿದವರು ಸಾಕಷ್ಟು ಅದಾಯವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಒಂದು ನಯಾಪೈಸೆ ತೆರಿಗೆಯನ್ನೂ ಕಟ್ಟದೇ ಎಲ್ಲಾ ಸರ್ಕಾರೀ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲವೇ?

ಒಂದು ಕಡೆ ಪಾಕೀಸ್ಥಾನ ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಚೀನಾದಂತಹ ತಂಟೆ ಕೋರ ನೆರೆಹೊರೆಯವರನ್ನು ಇಟ್ಟು ಕೊಂಡು ಪ್ರತೀ ಬಾರಿ ಅವರ ಆಕ್ರಮಣಗಳನ್ನು ಸಹಿಸುತ್ತಲೇ ಹೋಗುತ್ತಿದ ಸಹಿಷ್ಣು ಭಾರತ ದೇಶ, ಈಗ ಸೇರಿಗೆ ಸವ್ವಾ ಸೇರು ಎನ್ನುವಂತೆ ಅವರ ದೇಶದೊಳಗೇ ನುಗ್ಗಿ ಸರ್ಜಿಕಲ್ ಸ್ಟ್ರೈಕ್ ಮಾಡುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಳೆದ ಐದಾರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದೇವೆ ಎಂದರೆ ದೇಶದ ರಕ್ಷಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಹಣವನ್ನು ಖರ್ಚು ಮಾಡಿರುವ ವಿವರವನ್ನೂ ಸಹಾ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ಜನರಿಗೆ ಇದೇ ರೀತಿ ತಿಳಿಯಪಡಿಸ ಬೇಕಲ್ಲವೇ?

ರಸ್ತೆಗಳು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾದರೇ ದೇಶ ಉದ್ಧಾರವಾದಂತೆ ಎನ್ನುವ ಮಾತಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಪ್ರತೀ ದಿನವೂ ದಾಖಲೇ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಅದರಲ್ಲೂ ಗಡೀ ಭೂಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ವಿದೇಶೀ ವಿರೋಧಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬದಿಗೊತ್ತಿ ಸುವರ್ಣಪಥ ರಸ್ತೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿರುವುದಕ್ಕೆ ಈ ಸರ್ಕಾರ ವ್ಯಯಿಸಿರುವ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಹಣವನ್ನು ಬಹಿರಂಗ ಪಡಿಸಬೇಕಲ್ಲವೇ?

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದು 70 ವರ್ಷವಾದರೂ ದೇಶದ ಬಹುತೇಕ ಹಳ್ಳಿಗಳು ವಿದ್ಯುತ ಕಾಣದೇ, ಸೌದೇ ಒಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಆರೋಗ್ಯ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದವರಿಗೆ ವಿದ್ಯುತ್ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ಒದಗಿಸಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ಉಚಿತವಾಗಿ ಗ್ಯಾಸ್ ಸಿಲಿಂಡರ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಸಬ್ಸಿಡಿ ಹಣದಲ್ಲಿ ರೀಫಿಲ್ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲಿಂದ ಹಣ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನೂ ತಿಳಿಸಬೇಕಲ್ಲವೇ?

ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೂ, ಯುಪಿಎ ಸಮಯಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಇತರ ಸರಕುಗಳ ಬೆಲೆಗಳು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಏರಿಕೆಯಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನೂ ತಿಳಿಸಬೇಕಲ್ಲವೇ?

ಮೋದಿಯವರು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ನಾ ಮೇ ಖಾವುಂಗಾ, ನಾ ಮೇ ಖಾನೇ ದೂಂಗಾ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಅಕ್ಷರಶಃ ಪಾಲಿಸುತ್ತಲೇ ಕಳೆದ ಏಳು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಯಾವುದೇ ಹಗರಣದಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗದೇ, ಪ್ರತೀಯೊಂದು ಪೈಸೆ ಪೈಸೆಗೂ ಡಿಜಿಟಲ್ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಲೆಖ್ಖವನ್ನು ಇಟ್ಟಿರುವುದನ್ನೂ ಸಹಾ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ತಿಳಿಸಬೇಕಲ್ಲವೇ?

ಭಾರತ ಎಂದರೆ ಮೂಗು ಮುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲವು ಕಳೆದ ಏಳು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಯವಾಗಿ ತಮ್ಮ ವಿದೇಶಾಂಗ ನೀತಿ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಪರ ವಿದೇಶೀ ಭೇಟಿಗಳಿಂದ ಭಾರತೀಯರು ಎಂದರೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಮತ್ತು ಗರ್ವ ಪಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಮತ್ತು ಭಾರತ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ವಿಶ್ವಗುರುವಾಗುತ್ತಿರುವ ಕೀರ್ತಿಯೂ ನೀವೇ ಹೇಳುವ ಸೂಟ್ ಬೂಟ್ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೇ ಸಲ್ಲುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನೂ ತಿಳಿಸಬೇಕಲ್ಲವೇ?

ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರ ಆಡಳಿತ ವೈಖರಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ಇನ್ನೂ ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಸಂವಿಧಾನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬರುವುದು ಹಗಲು ಕನಸು ಎಂಬುದನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರಿತಿರುವ ಇಂದಿನ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ತಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ದೇಶದ ಹಿತವನ್ನು ಮರೆತು ದೇಶ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೇಶವನ್ನು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ನಾಯಕರುಗಳನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸುವ ಮೂಲಕ ದೇಶದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಹದಗೆಡಿಸುತ್ತಿರುವುದಲ್ಲದೇ, ದೇಶದ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನೂ ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ದುಃಖಕರವೇ ಸರಿ.

ಇನ್ನೂ ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ, ತಮ್ಮ ನಾಯಕರು ಹೇಳಿದ್ದು ತಪ್ಪು ಎಂದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಅಂಧಾನುಕರಣೆಯಿಂದ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಅನಾವಶ್ಯಕವಾಗಿ ದಂಗೆಗಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಕ್ಷುಲ್ಲಕವಾಗಿ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವೇ ಸರಿ.

ಕಡೆಯದಾಗಿ ಹೇಳ ಬೇಕಾಗಿರುವುದೇನೆಂದರೆ ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ತೆರಿಗೆಯ ‌ಸಂಪೂರ್ಣ ಹಣ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರವೇ ಹೋಗದೇ ಅದರಲ್ಲಿ ಸಿಂಹಪಾಲು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೇ ಲಭಿಸುವ ಕಾರಣ, ದೇಶದ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳೂ ಪೆಟ್ರೋಲಿಯಂ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಜಿ.ಎಸ್. ಟಿ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ತರಲು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯದ ಅರಿವು ಸಹಾ ಇಂದಿನ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಕಳೆದ ಆರೆಂಟು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಅರಿವಾಗಿದೆ.

ಹಾಗೆಂದ‌‌ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ನಾನು ತೈಲ ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಥನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದಲ್ಲಾ. ತೈಲ ಬೆಲೆ ಏರಿದರೆ ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಬೆಲೆಯೂ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಏರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ನಿಜವಾದರೂ, ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷ ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ವಿರೋಧಿಸಲೇ ಬೇಕೆನ್ನುವ ಮನೋಸ್ಥಿತಿಯ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳ ಗೋಸುಂಬೆತನವನ್ನು ಬಯಲು ಮಾಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಈ‌ ಲೇಖನ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಆಡಳಿತ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಬೆಲೆ ಏರಿಸಿದರೆ ಸಮರ್ಥನೀಯ. ಬಿಜೆಪಿ ಏರಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ತಪ್ಪು ಎನ್ನುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ?

ಏನಂತೀರೀ?

ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ

ಈ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾದ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿದ ಗೆಳೆಯ ಲೋಹಿತಾಶ್ವ ತ್ಯಾಗರಾಜ್ ಅವರಿಗೆ ಹೃತ್ಪೂರ್ವಕ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.

ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ವಿದ್ಯಾರಣ್ಯಪುರದಲ್ಲಿ ಸ್ವದೇಶೀ ಜಾಗರಣ ಮಂಚ್ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಸಾವಯವ ಸಂತೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಸೌಭ್ಯಾಗ್ಯ ವಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ನನಗೆ ಲಭಿಸಿದೆ. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯಾಧಾರಿತವಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಬಗೆಬೆಗೆಯ ತರಕಾರಿಗಳು, ಸೊಪ್ಪುಗಳು ಮತ್ತು ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ರೈತರೇ ಯಾವುದೇ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳ ನೆರವೆಲ್ಲದೇ ನೇರವಾಗಿ ಗ್ರಾಹಕರುಗಳಿಗೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವ ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಗ್ರಾಹಕರು ತಾಜಾ ತಾಜ ಮತ್ತು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸಾವಯವವಾಗಿ ಬೆಳೆದದ ಕೃಷಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಕೈಗೆಟುಕುವ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸುವ ಮೂಲಕ ರೈತರಿಗೆ ಅಧಿಕ ಲಾಭಗಳಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ರೈತರು, ಈ ಮೊದಲು ತಾವು ಬೆಳೆದ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ದಲ್ಲಾಳಿಗಳನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಇಲ್ಲವೇ ದೂರ ದೂರದ ತರಕಾರಿ ಮಂಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅವರು ನಿರ್ಧರಿಸುವ ಬೆಲೆಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆಯೇ ಅದೇ ಕಮಿಷನ್ ಏಜೆಂಟುಗಳು ಒಂದಕ್ಕೆ ಎರಡರಷ್ಟಕ್ಕೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನೋಡಿಯೂ ನೋಡಂತೆ ಅವರು ಕೊಟ್ಟಷ್ಟು ದುಡ್ಡನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಬರಬೇಕಿತ್ತು. ಅದೆಷ್ಟೋ ಏಜೆಂಟುಗಳು ಎಂದೋ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಇಂದಿಗೂ ಹಣ ಕೊಡದೇ ಸತಾಯಿಸಿರುವ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಎಷ್ಟೋ ಇವೆ. ಹಾಗೆ ಬರಬೇಕಾದ ಹಣವೇ ಲಕ್ಷಾಂತರದಷ್ಟು ಇದೆ ಎಂದು ಅದೇ ರೈತರು ಬೇಸರದಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನೆಲಮಂಗಲದ ರೈತರು‌ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಸಾವಯವ ಸಂತೆಯ ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದರೆ, ಕ್ರಮೇಣ ನಮ್ಮ ಸಂತೆಯ ಖ್ಯಾತಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯಲ್ಲೂ ಹರಡಿ ಈಗ, ಕುಣಿಗಲ್ ಸಮೀಪದ ಪ್ರಗತಿಪರ ರೈತರು (ಆಯುರ್ವೇದಿಕ್ ಡಾಕ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ದವರು ಈಗ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ) ಕನಕಪುರದ ಬಳಿಯ ರೈತರು (ವೃತ್ತಿ ಪರ ಪೈಲೆಟ್ ಆಗಿದ್ದವರು ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಕಾರಣ ಆ ಹುದ್ದೆ ತ್ಯಜಿಸಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕೃಷಿಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ) ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಕೆಂಗೇರಿಯ ರೈತರು (ಖಾಸಗೀ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವರು ಈಗ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕೃಷಿಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ) ಮತ್ತು ನಾಡಪ್ರಭು ಕೆಂಪೇಗೌಡರು ಹುಟ್ಟಿದ ಆವುತಿಯ ರೈತರುಗಳು ತಾವು ಬೆಳೆದ ತರಕಾರಿ ಮತ್ತು ಸೊಪ್ಪುಗಳನ್ನು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ ಅಲ್ಲೇ ಡ್ರಾ ಅಲ್ಲೇ ಬಹುಮಾನ ಎನ್ನುವಂತೆ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಕಟಾವು ಮಾಡಿದ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಮಾರನೇ ದಿನವೇ ಹಣ ಗಳಿಸುತ್ತಾ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇಂತಹವರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿಯೇ ಸ್ವದೇಶೀ ಜಾಗರಣ ಮಂಚ್ ನಗರದ ಹತ್ತಾರು ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಸಾವಯವ ಸಂತೆಯನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನವಾಗಿವೆ.

ನೆನ್ನೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಇಂತಹ ರೈತರುಗಳ ಬಳಿ ಏನು ಮಂಗಳವಾರ ನಡೆಯುವ ಟ್ರಾಕ್ಟರ್ ಪೆರೇಡಿನಲ್ಲಿ ನೀವು ಪಾಲ್ಗೊಂಳ್ಳುತ್ತೀರಾ? ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ, ನನ್ನನ್ನೇ ತಿಂದು ಬಿಡುವಂತೆ ದುರುಗುಟ್ಟಿ ನೋಡೀ ಇದೇನ್ ಸಾರ್ ಹೀಗೆ ಮಾತಾಡ್ತೀರಾ? ನಮಗೆ ಕೈ ತುಂಬಾ ಕೆಲಸ ಇದೇ ಸಾರ್. ಹೋರಾಟ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಭಟನೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ನಮಗೆಲ್ಲಿ ಸಾರ್ ಪುರುತೊತ್ತಿದೆ? ನಿಜ ಹೇಳ್ಬೇಕೂ ಅಂದ್ರೇ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಮಾಡುವವರ್ಯಾರೂ ನಿಜವಾದ ರೈತರೇ ಅಲ್ಲಾ. ಇದೇ ಕಮಿಷನ್ ಏಜೆಂಟ್ಗಳು ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲದೇ ಸುಮ್ಮನೇ ಅಂಡಲೆಯುವವರನ್ನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಲಾರಿ ಇಲ್ಲವೇ ಟ್ರಾಕ್ಟರ್ ಕಳುಹಿಸಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಹೆಗಲು ಮೇಲೆ ಹಸಿರು ಶಾಲು ಇಲ್ಲವೇ ಟವೆಲ್ ಹೊದಿಸಿ ಅವರನ್ನೇ ರೈತರೆಂದು ಬಿಂಬಿಸಿ, ಸಂಜೆ ಒಂದಷ್ಟು ಹಣ, ಕುಡಿಯಲು ಮದ್ಯ ಮತ್ತು ಬಿರ್ಯಾನಿ ಕೊಟ್ಟು ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾರ್ ಎಂದರು.

ನಿಜ ಹೇಳ್ಬೇಕೂ ಅಂದ್ರೇ ಈ ಹೊಸಾ ಕೃಷಿ ಪದ್ದತಿ ಬಂದ ನಂತರ ನಾವು ಇಂತಹವರಿಗೆ ಇಷ್ಟಕ್ಕೇ ಮಾರಬೇಕು ಅಂತೇನು ಇಲ್ಲಾ. ನಮಗೆ ಇಷ್ಟ ಬಂದವರಿಗೆ ಇಷ್ಟ ಬಂದ ಕಡೆ ಇಷ್ಟ ಬಂದ ಬೆಲೆಗೆ ಮಾರಬಹುದಾಗಿದೆ. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೇ ಬೆಂಬಲ ಬೆಲೆ ನಿಗಧಿಯಾಗಿರುವ ಕಾರಣ ಬೆಂಬಲ ಬೆಲೆಗಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆಗಂತೂ ಮಾರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳುವಾಗ ಅವರ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿನ ಮಿಂಚುವಂತಹ ಹೊಳಪನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂತಸವಾಗಿತ್ತು.

ಲೋಕಸಭೆ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಚುನಾಯಿತ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಈ ಹೊಸಾ ಕೃಷಿ ನೀತಿಯ ಪದ್ದತಿಯ ಕುರಿತಂತೆ ಸಾಧಕ ಬಾಧಕಗಳ ಕುರಿತು ಸಾಕಷ್ಟು ಚರ್ಚೆ ನಡೆಸಿ ಬಹುಮತ ಪಡೆದು ಕಡೆಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಗಳ ಅಂಗೀಕಾರದ ನಂತರವೇ ಕೃಷಿ ನೀತಿಯಾಗಿ ಹೊರಬಂದಿದೆ. ಇದರಿಂದ ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿಯೂ ರೈತರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಮಾರಕವಾಗುವಂತಹ ವಿಷಯಗಳು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಕಲೀ ರೈತರುಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಕಮಿಷನ್ ಏಜೆಂಟರುಗಳಾದ ದಳ್ಳಾಳಿಗಳಿಗೆ ಮಾರಕವಾಗಿರುವುದಂತೂ ಸತ್ಯ. ಹಾಗಾಗಿ ಇದೇ ದಳ್ಳಾಳಿಗಳು ರೈತರ ಸೋಗಿನಲ್ಲಿ ರೈತ ಚಳವಳಿ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದರೆ, ಅವರಿಗೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿ ಖಲಿಸ್ಥಾನ್ ಹೊರಾಟಗಾರರು ಮತ್ತು CAA & NRC ವಿರುದ್ಧ ಇದೇ ಷಡ್ಯಂತರದಿಂದ ಶಹೀನ್ ಬಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ತಿಂಗಳಾನುಗಟ್ಟಲೇ ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ದೇಶವಿರೋಧಿ ಶಕ್ತಿಗಳು ಕೈ ಜೋಡಿಸಿರುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ.

ಇವರೆಲ್ಲರೂ ನಿಜವಾದ ರೈತರುಗಳಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಇದು ರೈತಪರ ಹೋರಾಟವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಈ ಹೊಸಾ ನೀತಿಯ ಲೋಪ ದೋಷಗಳ ಕುರಿತಂತೆ ತಜ್ಞರ ಸಲಹೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾರ್ಪಾಟುಗಳ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಸರ್ಕಾರವೂ ಸಹಾ ಈ ಕುರಿತಂತೆ ಮುಕ್ತವಾದ ಮಾತು ಕಥೆಗೆ ಸಿದ್ಧವಿತ್ತು. ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ಹದಿನೈದು ಸಂಧಾನ ಸಭೆ ನಡೆದರೂ ರೈತ ನಾಯಕರು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯವನ್ನು ಮಾರ್ಪಾಟು ಮಾಡದೇ ಕೇವಲ ಈ ಹೊಸಾ ಕೃಷಿ ನೀತಿಯನ್ನು ರದ್ದು ಪಡಿಸಲೇ ಬೇಕೆಂದು ಪಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಕುಳಿತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದರೆ ಅವರ ಉದ್ದೇಶ, ಸಮಸ್ಯೆಯ ಪರಿಹಾರಕ್ಕಿಂತಲೂ, ಇತ್ಯರ್ಥವಾಗುವುದೇ ಬೇಡ ಎನ್ನುತ್ತಿರುವ ಹಿಂದಿನ ರಹಸ್ಯ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಗೋಚರವಾಗುತ್ತಿದೆ.

ರೈತರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಜನರನ್ನು ಯಾವುದೇ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರವಿಲ್ಲದೇ, ಮಾಸ್ಕ್ ಧರಿಸದೇ ತಿಂಗಳಾನುಗಟ್ಟಲೆ ರಸ್ತೆಯ ಬದಿಯ ಟೆಂಟ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಐಷಾರಾಮ್ಯದ ಊಟೋಪಚಾರಗಳಿಗೆ ನೀರಿನಂತೆ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಹಣ ಖರ್ಚುಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ರೈತನಾದವನು ಚಳುವಳಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಎಂದೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ? ಕೃಷಿಗಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಸಾಲದ ಬಾಧೆ ತಡೆಯಲಾರದೇ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ರೈತನ ಬಳಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಹಣವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಆತ ಸಾಲವನ್ನು ತೀರಿಸಿ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇ?

ಇದೇ ಜನರು ಕೆಲ ತಿಂಗಳುಗಳ ಹಿಂದೆ ತೈಲ ಬೆಲೆಗಳು ಏರಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಸರ್ಕಾರ ಕರೋನ ಮಹಾಮಾರಿಯನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ನಿಭಾಯಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಎಡವಿದೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತಾಗಿ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಬಾರಿ ಬಾರಿ ಬಂದ್ ನಡೆಸಿದ್ದು ಹಸಿರಾಗಿರುವಾಗಲೇ ಈಗ ಅದೇ ರೈತರು ಸಹಸ್ರಾರು ಟ್ರಾಕ್ಟರ್ಗಳಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಮೈಲಿಗಳ ದೂರ ಸಾಗಿ ಬಂದು ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದರೆ ನಂಬಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಮೂರೋ ನಾಲ್ಕು ಜನರು ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವಾಗ ಇನ್ನು ಸಹಸ್ರಾರು ಟ್ರಾಕ್ಟರ್ ದುಬಾರಿಯಾಗಿರುವ ಡೀಸಲ್ ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡು ಸ್ವಂತ ಖರ್ಚಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ತಿಂಗಳಾನುಗಟ್ಟಲೇ ಮನೆ ಮಠ, ಹೊಲ ಗದ್ದೆಗಳನ್ನು ಮರೆತು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಚಳುವಳಿ ಮಾಡುವಷ್ಟು ಸಾಹುಕಾರರಾಗಿದ್ದಾರೆಯೇ ನಮ್ಮ ರೈತರು?

ಕೂಲಂಕುಶವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿದಲ್ಲಿ ಟ್ರಾಕ್ಟರಿನಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಮೈಲಿಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಚಳುವಳಿಯ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಖರ್ಚನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪೆರೇಡಿಗೆ ಕರೆ ನೀಡಿರುವ ರೈತ ನಾಯಕರೇ ಭರಿಸುತ್ತಾರೆಂದರೆ, ಈ ರೈತ ನಾಯಕರುಗಳು ಪಟ್ಟ ಭದ್ರ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಎಷ್ಟು ಬೆಲೆಗೆ ಮಾರಿ ಕೊಂಡಿರಬಹುದು ಎಂಬ ಆಲೋಚನೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತದೆ.

ಇನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ, ತಮ್ಮ ಹೊಟ್ಟೆ ಪಾಡಿಗಾಗಿ ಬಂದ್ ಮಾಡುವುದನ್ನೇ ಕಾಯಕವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ, ರೈತ ಚಳುವಳಿಯಾಗಲೀ, ಕನ್ನಡ ಪರ ಹೋರಾಟವಾಗಲಿ, ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರೇರಿತ ಬಂಧ್ ಆಗಲೀ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಅದೇ ಜನರನ್ನೇ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ವೇಷ ಭೂಷಣಗಳಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ, ಸಮಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬಣ್ಣ ಬದಲಿಸುವ ಗೋಸುಂಬೆಗಳಂತೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ರೈತನಾಯಕ, ಕನ್ನಡ ಪರ ಹೋರಾಟಗಾರ, ಕಾರ್ಮಿಕರ ನಾಯಕ, ಹೀಗೆ ಐಶಾರಾಮಿ ಬಂಗಲೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಲೇ, ಹತ್ತು ಹಲವಾರು ರೂಪಗಳನ್ನು ತಾಳುವವರು ಸಹಾ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸಹಸ್ರಾರು ಟ್ರಾಕ್ಟರ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಪರೇಡ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದರೆ ಈ ಚಳುವಳಿ ಎಂತಹ ರೂಪದಲ್ಲಿರ ಬಹುದು ಎನ್ನುವುದರ ಅರಿವಾಗುತ್ಯದೆ.

ಈ ನಕಲಿ ರೈತರ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಸಂವಿಧಾನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಕೊಟ್ಯಾಂತರ ಜನರ ಆಶೀರ್ವಾದದೊಂದಿಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ಬಹುಮತದೊಂದಿಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿರುವ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಮಣಿಯಲೇ ಬಾರದು ಎಂದೇ ಇಡೀ ದೇಶವಾಸಿಗರ ಆಶಯವಾಗಿದೆ. ಇಂತಹವರ ಕುಮ್ಮಕ್ಕಿನಿಂದ ಕೃಷಿನೀತಿಯನ್ನು ಹಿಂತೆದು ಕೊಂಡ ಮಾರನೆಯ ದಿನವೇ ಇದೇ ಬಂದ್ ಹೋರಾಟಗಾರರು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ದೇಶದ್ರೋಹಿಗಳ ಜೊತೆ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ ಸಿಎಎ & ಎನ್.ಆರ್.ಸಿ, ಟ್ರಿಬಲ್ ತಲ್ಲಾಖ್, ಕಾಶ್ಮೀರದ 370, 35A ವಿರುದ್ಧ ಇದೇ ಹೋರಾಟ ಇಲ್ಲವೇ ಈ ಹಿಂದೆ ನಡೆಸಿದಂತೆ ಹಿಂಸಾಚಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದರೂ ಅಚ್ಚರಿಪಡಬೇಕಿಲ್ಲ.

ನೀರಿಗೆ ಇಳಿದ ಮೇಲೆ ಚಳಿಯೇನೂ, ಮಳೆಯೇನು ಎನ್ನುವಂತೆ, ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ತನ್ನ ನಿರ್ಧಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಅಚಲವಾಗಿದ್ದು ಮಾತು ಕಥೆಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಈ ನಕಲೀ ರೈತರ ಮುಂದೆ ಹಲ್ಲು ಗಿಂಜದೇ, ಈ ದೊಂಬರಾಟಗಳನ್ನು ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯವಾಗಿ ಹತ್ತಿಕ್ಕಲೇ ಬೇಕಾಗಿದೆ. ರಾಮಮಂದಿರ ಮತ್ತು ನೂತನ ಸಂಸತ್ ಭವನ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡುವುದೇ ಘನ ಕಾರ್ಯ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಸರ್ಕಾರ ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೇ ಬಳಸಿ, ಇನ್ನು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅದರ ನಿರ್ಮಾಣ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದರೆ, ಜನರು ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮನ್ನೇ ಪುನರಾಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಭ್ರಮಾ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ತೇಲಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಇಂತಹ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಚಳುವಳಿಗಳನ್ನೇ ಹತ್ತಿಕ್ಕಲಾದವರು, ಜನ ವಿರೋಧಿ ಸರ್ಕಾರ ಎಂದು ಜನರ ಮುಂದೆ ಬೊಬ್ಬಿಡುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ದೇಶದ ಜೋಕರ್ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದರೂ ಬರಬಹುದು ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು? ವಿದೇಶಾಂಗ ನೀತಿಯ ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೇ ದೇಶದ ಆಂತರಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳತ್ತಲೂ ಗಮನ ಹರಿಸಿ ಕಾಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಅದನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೆಯ ನಾಯಕನ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳಾಗಿವೆ. ಚಿನ್ನದ ಸೂಜಿ ಎಂದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಚುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದು ಅಲ್ವೇ?

ಏನಂತೀರೀ?
ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ