ಕಳೆದ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದಲೂ ಉಕ್ರೇನ್ ಮತ್ತು ರಷ್ಯಾ ನಡುವೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಯುದ್ಧದ ಭೀತಿಯಿದ್ದ ವಿಷಯ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುವ ವಿಷಯವಷ್ಟೇ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಗಾದೆ ಹುಟ್ತಾ ಹುಟ್ತಾ ಅಣ್ಣಾ ತಮ್ಮಂದಿರು ಬೆಳಿತಾ ಬೆಳಿತಾ ದಾಯಾದಿಗಳು ಎನ್ನುವಂತೆ 90ರ ದಶಕವರೆಗೂ ಈ ಎರಡೂ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಸೋವಿಯತ್ ರಷ್ಯಾದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದವು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಿಖಾಯಿಲ್ ಗೊರ್ಬಚೋವ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಬೀಸಿದ ಬದಲಾವಣೆಯ ಗಾಳಿಯಿಂದಾಗಿ ಪ್ರಪಂಚದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಕಮ್ಯೂನಿಷ್ಟ್ ರಾಷ್ಟ್ರ ಹತ್ತಾರು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಾಗಿ ಛಿದ್ರಗೊಂಡಿದ್ದು ಈಗ ಇತಿಹಾಸ.
ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಇಡೀ ವಿಶ್ವದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ದೊಡ್ಡಣ್ಣ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುದುವಕ್ಕಾಗಿ ಅಮೇರಿಕಾ ಮತ್ತು ರಷ್ಯಾ ಪರಸ್ಪರ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಕಿತ್ತಾಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ರಷ್ಯಾವನ್ನು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ತನ್ನ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ಅಮೇರಿಕಾ ಉಕ್ರೇನಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಹೋದಾಗಾ, ಹೇಗೋ ವಿಶ್ವದ ದೊಡ್ಡಣ್ಣನ ಬೆಂಬಲವಿದ್ದಾಗ ತನಗೇಕೆ ಭಯ ಎಂದು ಐಶಾರಾಮೀ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಲೇ ಅಮೇರಿಕಾದ ಕುಮ್ಮಕ್ಕಿನಿಂದ ರಷ್ಯಾದ ಮೇಲೆ ಕಾಲು ಕೆರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಈಗ ಬೆಣೆಯನ್ನು ತೆಗೆಯಲು ಹೋಗಿ ಬಾಲವನ್ನು ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡ ಪರದಾಡಿದ ಇಂಗು ತಿಂದ ಮಂಗನಂತಾಗಿದೆ.
ಉಕ್ರೇನಿನಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಕ್ಷಿಪ್ರ ರಾಜಕೀಯ ಬೆಳವಣಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಧೂತನಿವಾಸ ಉಕ್ರೇನಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಕೂಡಲೇ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗ ಬೇಕೆಂದು ಸೂಚಿಸಿತ್ತು
ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ಅರಿಯದೆಯೋ, ಇಲ್ಲವೆ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವೇ ತಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲೀ ಎಂಬ ಉದ್ಧಟನದ ಧೋರಣೆಯಿಂದಾಗಿ ಸರ್ಕಾರದ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ತಳ್ಳಿ ಹಾಕಿದ ಬಹುತೇಕರು ಯುದ್ಧ ಶುರುವಾದ ಕೂಡಲೇ ಅಂಬೋ ಎಂದು ಗೀಳಿಡಲು ಶುರು ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಆಕ್ರಂದನ ಕೇವಲ ಭಾರತೀಯರದ್ದಾಗಿರದೇ, ಅಮೇರಿಕಾ, ಚೀನಾ, ಪಾಕೀಸ್ಥಾನ, ಯೂರೋಪಿನ ಬಹುತೇಕ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಉಕ್ರೇನಿನಲ್ಲಿದ ಅವರ ದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಯನ್ನು ನೀವೇ ನೋಡಿ ಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಕೈ ಎತ್ತಿದರೆ, ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಮಾತ್ರಾ, ಆಪರೇಷನ್ ಗಂಗಾ ಎಂಬ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ಆರಂಭಿಸಿ, ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಕೆಲವು ಮಂತ್ರಿಗಳು ಮತ್ತು ಹಿರಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ತುರ್ತಾಗಿ ಉಕ್ರೇನಿನ ಗಡಿ ದೇಶಗಳಾದ ರುಮೇನಿಯಾ ಮತ್ತು ಮಾಲ್ಡೋವದಲ್ಲಿ ಜ್ಯೋತಿರಾಧಿತ್ಯ ಸಿಂಧಿಯಾ, ಹಂಗೇರಿಯಲ್ಲಿ ಹರದೀಪ್ ಸಿಂಗ್, ಸ್ಲೋವಾಕಿಯ ದಲ್ಲಿ ಕಿರಣ್ ರಿಜುಜು ,ಪೋಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ಪಿ ಕೆ ಸಿಂಗ್ ಅವರುಗಳು ಖುದ್ದಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದು ನಾಗರೀಕ ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರನ್ನು ಕರೆತರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನರಿತು, ಪ್ರಪಂಚದ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಸರಕು ಸಾಗಾಣಿಕಾ ವಿಮಾನವಾದ ಸಿ-17 ಗ್ಲೋಬ್ ಮಾಸ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ಕರೆತರುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಇದರ ಅಂಗವಾಗಿ ಭಾಗವಾಗಿ ಇದುವರೆವಿಗೂ ಸುಮಾರು 20000ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಏರ್ ಲಿಫ್ಟ್ ಮಾಡಿಸಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ಮತ್ತಷ್ಟು ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಭಾರತೀಯರನ್ನೂ ಅಲ್ಲಿಂದ ಕರೆತರುವ ಜವಾಬ್ಧಾರಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತಿಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವೇ ಅಭಿನಂದಿಸಲಾರಂಬಿತೋ, ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ ನವರಂಧ್ರಗಳಲ್ಲಿಯೂ ತಡೆಯಲಾರದ ಉರಿಯಲಾರಂಭಿಸಿ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಸರ್ಕಾರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಿಲ್ಲ. ಇದು ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರ ವಿದೇಶಾಂಗ ನೀತಿಯ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮ ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿರಿಯಲು ಆರಂಭಿಸಿದರೆ, ಅದೇ ಲೂಟಿಯನ್ಸ್ ಮೀಡಿಯಾ ಸಹಾ ಅದನ್ನೇ ಬಿತ್ತರಿಸಿ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವನ್ನೇ ಖಳನಾಯಕನಂತೆ ಬಿಂಬಿಸಲು ಹೋರಟಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ವಿಪರ್ಯಾಸವೇ ಸರಿ.
ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ, ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೇರಿದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನಿಗಳು ಕಾಲಿಗೆ ಚಕ್ರ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಂತೆ ವಿದೇಶಗಳನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವಹೇಳನ ಮಾಡಿದ್ದವರಿಗೆ ಇಂದು ಅವರು ಹಾಗೇಕೆ ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂಬ ಪರಿಚಯವಾಗಬೇಕಿತ್ತು. ರಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಉಕ್ರೇನ್ ಪರ ಮತ್ತು ವಿರೋಧದ ಗುಂಪುಗಾರಿಕೆ ಆರಂಭವಾದಾಗ, ರಷ್ಯಾ ಭಾರತದ ಪರ ಸದಾಕಾವಿದ್ದು, ಉಕ್ರೇನ್ ಸದಾಕಾಲ ಭಾರತದ ವಿರುದ್ಧವೇ ಇದ್ದರೂ ಸಹಾ ಭಾರತ ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಎರಡೂ ದೇಶಗಳೊಡನೆ ಸಮಾನ ಅಂತರ ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದಲ್ಲದೇ, ತಮ್ಮ ದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ತೊಂದರೆ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂದು ಎರಡೂ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡಿತು. ಭಾರತದ ಆ ಮನವಿಯನ್ನು ಪುರಸ್ಕರಿಸಿದ ಎರಡೂ ದೇಶಗಳು ಭಾರತದ ಧ್ವಜ ಹಾಕಿದ್ದ ವಾಹನಗಳು ಮತ್ತು ಭಾರತದ ಪಾಸ್ ಪೋರ್ಟ್ ಹೊಂದಿದ್ದವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ತೊಂದರೆ ನೀಡದೇ ಅವರು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಗಡಿ ದಾಟಿ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ದೇಶಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರದ ವಿಮಾನಗಳು ಸಿದ್ಧವಿದ್ದವು.
ದುರಾದೃಷ್ಟವಷಾತ್, ಕಮ್ಯೂನಿಷ್ಟ್ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು, ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ತುಕ್ಡೇ ತುಕ್ಡೇ ಗ್ಯಾಂಗ್ ಒಂದಾಗಿ ಏರ್ ಸ್ಟ್ರೈಕ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದಾಖಲೆ ಕೇಳಿದಂತೆ ಸರ್ಕಾರದ ಏರ್ ಲಿಫ್ಟ್ ಸರಿ ಇಲ್ಲಾ ಎಂದು ತೋರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ನಾಯಕ ರಾಜೀವ್ ಶುಕ್ಲಾ ಒಡೆತನದ ನ್ಯೂಸ್ 24, ಉಕ್ರೇನಿನಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಹೆಣಗಳ ರಾಶಿಯ ಮೇಲೆ ಬಟ್ಟೆ ಮುಚ್ಚಿರುವವರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರುವ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗ ತನ್ನನ್ನು ಪಾರು ಮಾಡಿ ಎಂದು ಮೊರೆ ಇಡುತ್ತಿರುವ ಅಳಲನ್ನು ತೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲೇ, ಶವದಂತೆ ಮಲಗಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬನ್ನು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆಯೇ ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೊದ್ದಿಸಿದ್ದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ತೆಗೆದಾಗಲೇ ಅದೊಂದು ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಸೆಟಪ್ ಎಂದು ಜಗಜ್ಜಾಹೀರಾಯಿತು.
ಇದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ವೈಶಾಲಿ ಯಾದವ್ ಎಂಬುವ ಹುಡುಗಿ ತಾನು ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಹರದೋಯಿ ಜಿಲ್ಲೆಯವಳೆಂದೂ, ಮೋದಿ ಹಾಗು ಯೋಗಿ ಸರ್ಕಾರದ ನನಗೆ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬರಲು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಸಹಕಾರ ನೀಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ವಿಡಿಯೋ ತುಣುಕುಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದಾಗ ಅದರ ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಪೋಲೀಸರು ಅವಳ ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ತಿಳಿದ ಬಂದ ಆಘಾತಕಾರಿ ವಿಷಯವೇನೆಂದರೆ ಆಕೆ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಸಮಾಜವಾದಿ ಪಕ್ಷದ ಮುಖಂಡರ ಮಗಳಾಗಿದ್ದು ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಚುನಾವಣಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮೋದಿ ಹಾಗು ಯೋಗಿ ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಅಪಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಈ ರೀತಿಯ ನಕಲಿ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಹರಡಿಸುತ್ತಿದ್ದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಈಗ ಪೋಲಿಸರ ಆತಿಧ್ಯ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ಇನ್ನು ಅಪರೇಷನ್ ಗಂಗಾ ಎಂಬ ಹೆಸರಿಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೂ ಕರ್ನಾಟಕದ ಹುಂಬ, ತುಷ್ಟೀಕರಣದ ಭಾಗ್ಯಗಳ ಸರದಾರ, ಮಾಜೀ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಅಕ್ಷೇಪಣೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರೆ, ಇನ್ನು ಬಂಡೆ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯದ ಗ್ರೈನೈಟ್ ಲೂಟಿ ಮಾಡಿ ಈಗ ಮೇಕೆದಾಟು ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮೋಜು ಮಸ್ತಿಯ ಪಾದಯಾತ್ರೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಬಂಡೆ ಬ್ರದರ್ಸ್ ಮತ್ತವರ ಪಟಾಲಾಂ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ವಿದೇಶಾಂಗ ನೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಕುಹಕವಾಡಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಹಾಸ್ಯಸ್ಪದ ಎನಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಇವೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ ಉಕ್ರೇನಿನಲ್ಲಿ ಮೆಡಿಕಲ್ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಕರ್ನಾಟಕದ ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ನವೀನ್ ರಷ್ಯಾದ ಬಾಂಬ್ ಧಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಮೃತಪಟ್ಟಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ದುಃಖಕರವಾಗಿದೆ. ನವೀನ್ ಪಿಯೂಸಿಯಲ್ಲಿ 97% ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದರೂ 35% ಗಳಿಸಿದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಜಾತಿಯ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಸೀಟ್ ಮೀಸಲಾತಿ ಮಾಡಿದ ಕಾರಣ ದೂರದ ಉಕ್ರೇನಿಗೆ ಸಾಲ ಸೋಲ ಮಾಡಿ ಕಳುಹಿಸಿ ಈಗ ಮಗನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು ಅವರ ತಂದೆಯವರೇ ಖಾಸಗೀ ಛಾನೆಲ್ಲಿಗೆ ನೀಡಿದ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದರೂ, ನಮ್ಮ ಖನ್ನಢ ಓರಾ(ಲಾ)ಟಗಾರ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಓದಿ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಪಾಡಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ತಿರುಪೆ ಎತ್ತುತ್ತಿರುವ ಟ್ಯೂಬ್ ಲೈಟ್ ಸ್ವಘೋಷಿತ ಹೋರಾಟಗಾರರಿಬ್ಬರೂ ನಂದೆಲ್ಲಿ ಇಡಲೀ ನಂದ ಗೋಪಾಲ ಎಂದು ನವೀನ್ ಸಾಯುವುದಕ್ಕೆ ನೀಟ್ ಪರೀಕ್ಷೇಯೇ ಕಾರಣ. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿರುವ ಮೆಡಿಕಲ್ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 60. ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿರುವ ಮೆಡಿಕಲ್ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 55. ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನಸಂಖ್ಯೆ 6.4 ಕೋಟಿಯಾದರೆ, ಉತ್ತರಪ್ರದೇಶದ ಜನಸಂಖ್ಯೆ 20.4 ಕೋಟಿ. ನೀಟ್ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿರುವ ಮೆಡಿಕಲ್ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಸೀಟ್ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಸಾಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ನೀಟ್ ಬಂದಮೇಲೆ ಸೀಟುಗಳು ಹಿಂದಿ ರಾಜ್ಯಗಳ ಪಾಲಾಗುತ್ತಿವೆ. ಕನ್ನಡಿಗರ ಜಾಗ, ಕನ್ನಡಿಗರ ದುಡ್ಡು, ಕರ್ನಾಟಕದ ಮೂಲಭೂತ ಸೌಕರ್ಯಗಳು, ಫಲಾನುಭವಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಕನ್ನಡಿಗರಲ್ಲ #BanNEET ಎಂಬ ವ್ಯರ್ಥ ಪ್ರಲಾಪ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ದೇಶದ ಒಕ್ಕೂಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅರಿವಿಲ್ಲದೇ ಪ್ರಾದೇಶಿಕವಾಗಿ ಸಂಕುಚಿತ ಮನೋಭಾವನೆಯ ಇಂತಹವವರು ರಾಜಕೀಯ ತೆವಲುಗಳಿಗೆ ಓಟ್ ಬ್ಯಾಂಕಿಗಾಗಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದು 70+ ವರ್ಷಗಳಾದರೂ ಜಾತಿಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ದೇಶಾದ್ಯಂತ 50% ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಮೀಸಲು ಮುಂದುವರೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿರುವ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ವಿರುದ್ಧವೇಕೆ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ನಡೆಸುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಚಿದಂಬರ ರಹಸ್ಯವಾಗಿದೆ. ಸ್ವಘೋಷಿತ ಹೋರಾಟಗಾರರು ಹೊಟ್ಟೆ ಪಾಡಿಗಾಗಿ ಚಿಕ್ಕವಯಸಿನಲ್ಲೇ ದೂರದ ಮುಂಬೈಗೆ ಹೋಟೆಲ್/ಬಾರ್ ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿಯ ಜನರ ಕೆಲಸ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು ಅವರ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದದ್ದನ್ನು ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಮರೆತರೇ? ಕನ್ನಡದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಇವರುಗಳು ಆಚರಿಸುವ ಕಾಟಾಚಾರದ ಉತ್ಸವಗಳಿಗೆ ಪ್ರತೀವರ್ಷವು ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಇಲಾಖೆಯಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಜನರ ತೆರಿಗೆಯ ಹಣವನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಇನ್ನು ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸಲಾರದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಷ್ಟೇ ಯಾವುದೇ ಪ್ರವೇಶ ಪರೀಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದ ಉಕ್ರೇನ್ ದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಡಿಗ್ರಿ ಪಡೆದವರು ವಾಪಸು ಬಂದು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸ್ ಮಾಡಲು ಇರುವ ಅರ್ಹತಾ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಸಾಗುವುದು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ. ಇನ್ನು ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿ ಪಾಸಾದರೂ, ಅವರು ಕೊಡುವ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಯಾವ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು? ಎಂಬ ಆಣಿ ಮುತ್ತನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದವರೇ ಆದ ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವ ಪ್ರಹ್ಲಾದ ಜೋಶಿಯವರು ನೀಡಿರುವ ಹೇಳಿಕೆಯೂ ಅಷ್ಟೇ ಅಕ್ಷಮ್ಯ ಅಪರಾಧವೇ ಅಗಿದೆ. ಹೌದು ನಿಜ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಶಿಕ್ಷಣದ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆ ಇದೆ ಮತ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಶಿಕ್ಷಣದ ಶಿಕ್ಷಣದ ವೆಚ್ಚವೂ ದುಬಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಮೀಸಲಾತಿಯ ಪಿಡುಗೂ ಸಹಾ ಇರುವ ಕಾರಣ, ಮುಂದುವರೆದ ಜಾತಿಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು ಸರಿ ಪಡಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರೆ ಅವರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತು.
ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದ್ದು ಲೇಖನದ ಮೊದಲಾರ್ಧವಾದರೆ ದ್ವಿತೀಯಾರ್ಧವಂತೂ ಇನ್ನೂ ಅಚ್ಚರಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಆತಂಕವನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಉಕ್ರೇನ್ ಮತ್ತು ರಷ್ಯಾದ ನಡುವಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಿಗಡಾಯಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ವಿಷಯ ಖಚಿತವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ, ಭಾರತಿಯ ಧೂತವಾಸ ಉಕ್ರೇನಿನಲ್ಲಿರುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಮತ್ತು ಇತರೇ ಎಲ್ಲಾ ಭಾರತೀಯರಿಗೂ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಕ್ಷೇಮವಾಗಿ ಹಿಂದಿರುಗುವ ಸಲುವಾಗಿ ಏರ್ ಇಂಡಿಯಾ ವಿಮಾನಗಳ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿರುವ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿ ಈ ಕೂಡಲೇ ಹೊರಡಬೇಕೆಂದು ಪ್ರತೀೆ ಎರಡು ದಿನಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದರೂ, ಅಲ್ಲಿನ ಕಾಲೇಜುಗಳು online ತರಗತಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ offline ತರಗತಿಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎಂದಿರುವ ಕಾರಣ ನಮಗೆ ವಿದ್ಯೆಯೇ ಮುಖ್ಯ ಎಂದು ಕೆಲವು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಧೂತವಾಸದ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿದರೆ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ಯುದ್ದ ನಡೆದರೆ ಉಕ್ರೇನಿನ ರಾಜಧಾನಿ ಕೀವ್ಸ್ ನಗರಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನಾವಿರುವ ಪ್ರದೇಶ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರುವ ಕಾರಣ ನಾವು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗುವ ಪ್ರಮೇಯವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ಧೋರಣೆ ತೋರಿದ್ದು ಸತ್ಯ.
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆಯೇ ಯುದ್ದದ ತೀವ್ರತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಉಕ್ರೇನಿನ ಬಹುತೇಕ ನಗರಗಳ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ರಷ್ಯಾದ ಬಾಂಬುಗಳು ಬೀಳತೊಡಗಿದವೋ ಆಗ ಎಚ್ಚೆತ್ತ ಈ ಎಲ್ಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಎದ್ದೂ ಬಿದ್ದೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಪಾಡೀ ಕಾಪಾಡೀ ಎಂದು ದಂಬಾಲು ಬೀಳುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಯುದ್ಧ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಉಕ್ರೇನಿನೊಳಗೆ ಯಾವುದೇ ವಿಮಾನಗಳ ಹಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಗದ ಕಾರಣ ಉಕ್ರೇನಿನ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗದಂತೆ ಗಡಿ ದಾಟಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಕೋರಿ, ಅಲ್ಲಿನ ಗಡಿ ಪ್ರದೇಶದವರೆಗೂ ನಮ್ಮ ವಿಮಾನಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಗಡಿ ದಾಟಿ ಬರುವ 2-3 ಸಾವಿರ ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಪ್ರತೀ ದಿನವೂ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಕರೆತರುತ್ತಿದೆ. ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ತನ್ನ ಪ್ರಜೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾನವೀಯ ಕಾಳಜಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿರುವ ಏಕೈಕ ರಾಷ್ಟ್ರ ಭಾರತ ಎಂದು ಇಡೀ ವಿಶ್ವವೇ ಕೊಂಡಾಡುತ್ತಿದೆ.
ಆದರೆ, ಇಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದು ಇಲ್ಲಿಯೇ ಪ್ರೌಢಶಿಕ್ಷಣ ಮುಗಿಸಿ ಅವರವರ ತೆವಲುಗಳಿಗೆ (ಆಕ್ರೋಶದಿಂದ ಈ ಪದ ಬಳಸುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಕ್ಷಮೆ ಇರಲಿ) ಭಾರತದ ಪಾಸ್ ಪೋರ್ಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಉಕ್ರೇನಿಗೆ ಓದಲು ಹೋದರೇ ವಿನಃ ಅದರ ಹೊರತಾಗಿ ಇವರಿಗೂ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೂ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವೇ ಇಲ್ಲಾ. ಅಮೇರಿಕಾ, ಚೀನಾ, ನೆರೆಯ ಪಾಪೀಸ್ಥಾನ, ಯುರೋಪಿಯನ್ ದೇಶಗಳ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕದವರೇ ಕೈ ಚೆಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುವಾಗ ನಮ್ಮ ದೇಶ 4 ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವರನ್ನು ಗಡಿ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಏರ್ ಲಿಫ್ಟ್ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅದೇ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಕರೆತರಲು ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಭಾರತಕ್ಕೆ ಉಕ್ರೇನ್ ಒಳಗೆ ಕಾಲು ಇಡಲು ಗಟ್ಸ್ ಇಲ್ಲಾ. ನಾವೇ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಶ್ರಮವಹಿಸಿ ಗಡಿಯನ್ನು ದಾಟಿದ ನಂತರ ವಿಮಾನದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಎಂದು ನಿರ್ಲಜ್ಜವಾಗಿ ಕೃತಘ್ನರಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕೇಳಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ರಕ್ತ ಕುದಿಯುವಂತಾಯಿತು.
ವಾರಾತ್ಯಂತದಲ್ಲಿ ಸಾಲು ಸಾಲು ರಜೆ ಬಂದರೂ ನಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಪರಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಹೋಗುವುದಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರೀ ಮತ್ತು ಖಾಸಗೀ ಬಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಹಾಕಲು ಹರಸಾಹಸ ಪಡುವಂತಹ ಸಮಯ ಇದ್ದಾಗ, ಯುದ್ಧ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ದೇಶದಿಂದ ಇವರುಗಳನ್ನು ಸಕಲ ರಾಜ ಮಯಾದೆಯಿಂದ ಬಿರ್ಯಾನಿ ತಿನ್ನಿಸಿಕೊಂಡು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರಬೇಕು ಎಂದು ಬಯಸುವ ಇಂತಹ ಪ್ರಭೂತಿಗಳ ಬೌದ್ಧಿಕ ದೀವಾಳಿತನಕ್ಕೆ ಏನನ್ನ ಬೇಕು? ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸರಿ ಇಲ್ಲಾ ಎಂದು ಮೂದಲಿಸಿ ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಹೋದ ಇಂತಹವರು ಅಟ್ಟ ಹತ್ತಿದ ನಂತರ ಏಣಿಯ ಹಂಗೇಕೇ? ಎಂದು ಹತ್ತಿದ ಏಣಿಯನ್ನೇ ಒದೆಯುವ ಇಂತಹ ಕೃತಘ್ನರಿಂದ ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನದ್ದೇನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇಂತಹ ದೇಶದ್ರೋಹಿಗಳನ್ನು ಕರೆತರಲು ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ತೆರಿಗೆ ಹಣವನ್ನೇಕೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು? ಅವರನ್ನು ಕರೆತರಲು ಆದ ಸಂಪುರ್ಣ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಅವರಿಂದಲೇ ಕಕ್ಕಿಸಲೇಕು ಎಂಬ ಆಕ್ರೋಶವೂ ಮೂಡುತ್ತದೆ.
ಉಕ್ರೇನಿಂದ ಮುಂಬೈಗೆ ಬಂದಿಳಿದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯೊಬ್ಬಳ ಅಳಲು ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿದ್ದು, ಆಕೆಯನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಲು ಮುಂಬೈ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಯಾರು ಇರಲಿಲ್ಲವಂತೆ ಮತ್ತು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಿಂದ ಆಕೆಯ ಮನೆಗೆ ತಲುಪಿಸಲು ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ವಾಹನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿರದ ಕಾರಣ ಆಕೆ 300-400 ರೂಪಾಯಿ ಖರ್ಛು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ತಲುಪಿರುವ ಕರುಣಾಜನಕ ಕಥೆಯನ್ನು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮುಂದೆ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಬದುಕಿದೆಯಾ ಬಡಜೀವ ಎಂದು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ದೂರದ ಉಕ್ರೇನ್ ನಿಂದ ಅದೂ ಉಚಿತವಾಗಿ ಮುಂಬೈ ತಲುಪಿಸಿದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುವಾಗ ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು ಅದು ಹೇಗೆ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ? ಎಂಬುದೇ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಇನ್ನು ಮೋದಿ ಮತ್ತು ಬಿಜೆಪಿ ಪಕ್ಷದ ವಿರುದ್ಧ ತಮ್ಮ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ವಿರೋದಾಭಾಸದಿಂದಾಗಿ ಕಮ್ಯೂನಿಷ್ಟ್ ಮನಸ್ಥಿಯ ಮಾಧ್ಯಮದವರು ಹುಡುಕೀ ಹುಡುಕೀ ಒಲ್ಲದ ಗಂಡನಿಗೆ ಮೊಸರಿನಲ್ಲೂ ಕಲ್ಲು ಎನ್ನುವಂತೆ ಇಂತಹ ಪ್ರಭೂತಿಗಳ ವೀಡಿಯೋಗಳನ್ನೇ ತೋರಿಸುತ್ತಾ ದೇಶದ ಮಾನ ಹರಾಜು ಹಾಕುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಕ್ಷಮ್ಯ ಅಪರಾಧವೇ ಸರಿ.
ವಿನಾಕಾರಣ ಒಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯ (ಅದರಲ್ಲೂ ಕನ್ನಡಿಗ) ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದ್ದಕ್ಕೆ ದುಃಖವಿದ್ದರೂ, ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧವೇ ಪಡದ ಭಾರತದ ಸರ್ಕಾರವನ್ನೂ ಮೋದಿಯವರನ್ನು ತೆಗಳುವ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷಗಳು ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮದವರು, ಸಾವಿರಾರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲೂ ಮುಜುಗರ ಪಡುತ್ತಿರುವುದು ಹೇಸಿಗೆ ತರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಭಾರತ ತ್ರಿವರ್ಣಧ್ವಜ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಣ ಉಳಿಯಿತು ಎಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೂ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಧನ್ಯತಾಭಾವವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಈ ಗುಲಾಮರಿಗೇಕೆ ಭಾರತದ ಮಹತ್ವ ಅರಿವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ? ಎಂಬ ಕೋಪವೂ ಬರುತ್ತದೆ.
ಕರ್ನಾಟಕದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ, ವೈದ್ಯಕೀಯ ಶಿಕ್ಷಣದ ಬಹುತೇಕ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಇರುವುದೇ ಇಡೀ ಡಿಕೆಶಿ, ಪರಮೇಶ್ವರ್, ಜಾಲಪ್ಪ, ಕೋರೆ ಮತ್ತು ಮಠ ಮಾನ್ಯಗಳ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿಯೇ. ಇವೆರಲ್ಲರಿಗೂ ಉಕ್ರೇನಿನಿಂದ ಬಂದ ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಉಚಿತ ಬೇಡ ಕನಿಷ್ಟ ಶುಲ್ಕದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡಲು ಸಾಧ್ಯವೇ?
ಸ್ವದೇಶದಲ್ಲೇ ಆಗಲೀ ವಿದೇಶದಲ್ಲೇ ಆಗಲಿ ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆಯಿಂದ ದೇಶ ಪ್ರೇಮ, ಸೌಜನ್ಯ, ವಿನಯ, ವಿವೇಕ ಮತ್ತು ವಿವೇಚನೆ ಬಾರದೇ ಹೋದಲ್ಲಿ ಅವರು ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆ ಕಳ್ಳಿಯ ಹಾಲಿಗೆ ಸಮಾನ ಅಲ್ವೇ?
ಏನಂತೀರೀ?
ನಿಮ್ಮವನೇ ಉಮಾಸುತ
ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ಕಟ್ಟು ಬಿದ್ದು, ಮೊತ್ತ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಮ್ಮ ತಂದೆಯವರ ನೆನಪಿನಲ್ಲೇ ದುಡ್ಡಿನ ಮಹತ್ವ ಎನ್ನುವ ನನ್ನದೇ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಕಥಾ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರೆದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದಾಗ ಎಲ್ಲರ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ಪಾತ್ರವಾಯಿತು. ಅದಾದ ನಂತರ ಒಂದರ ಮೇಲೊಂದು ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕರ ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪು ಬೆಳೆಯ ತೊಡಗಿತು. ಈ ರೀತಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಬದಲು ನಿಮ್ಮದೇ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ಆರಂಭಿಸಿ ಎಂದು ನನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯ ಶ್ರೀ ವಾಸುದೇವ ಅವರು ಸೂಚಿಸಿದಾಗ 2019ರ ಶಿವರಾತ್ರಿಯಂದು (ಮಾರ್ಚ್ 7, 2019) ಆ ಪರಶಿವನ ಕೃಪಾಶೀರ್ವಾದದಿಂದ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ಆರಂಭಿಸಿ ಈಗಾಗಲೇ ಬರೆದಿದ್ದ ಕೆಲವು ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮುಂದೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನನ್ನೀ ಪ್ರಯತ್ನ ಹೇಗಿದೆ? ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲದ ನಂತರ ಅದಕ್ಕೊಂದು 
ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತಾ ಸುಮಾರು 100 ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ದೇಶಗಳಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಲಕ್ಷಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಓದುಗರ ಅಭಿಮಾನ ಗಳಿಸಿದ್ದು ಒಂದು ಹೆಮ್ಮೆಯ ಮೈಲಿಗಲ್ಲಾಗಿದೆ. ಈ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಸಹಕರಿಸಿದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಧನ್ಯೋಸ್ಮಿ ಎಂದು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ವಂದನೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಸದಾಕಾಲವೂ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇದ್ದ ಕೆಲವರನ್ನು ನೆನೆಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕಾದದ್ದು ನನ್ನ ಆದ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ಧರ್ಮ ಸ್ಥಾಪನೆಗಾಗಿ, ಭಕ್ತರ ಒಳಿತಿಗಾಗಿ ತಿರುಪತಿಯಲ್ಲಿ ವೆಂಕಟರಮಣ ಸ್ವಾಮಿ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದಲೂ ನೆಲೆಸಿದ್ದು ದೇಶ ವಿದೇಶಗಳಿಂದಲೂ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಭಕ್ತಾದಿಗಳು ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ ಬರುವುದಲ್ಲದೇ ತಮ್ಮ ಮನೋಭಿಷ್ಟಗಳನ್ನು ಈಡೇರಲೆಂದು ವಿವಿಧ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಸುವುದಲ್ಲದೇ ಯಥಾಶಕ್ತಿ ದೇವರ ಹುಂಡಿಗೆ ಧನಕನಕಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ತಿರುಪತಿಯ ದೇವಾಲಯ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೀಮಂತ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. 
ಇನ್ನು ಭಕ್ತಾದಿಗಳು ತಿರುಪತಿಯ ಹುಂಡಿಗೆ ಯಥಾ ಶಕ್ತಿ ಧನಕನಕಗಳನ್ನು ಹಾಕುವ ಹಿಂದೆಯೋ ರೋಚಕವಾದ ಪೌರಾಣಿಕ ಕಥೆಯಿದೆ. ತ್ರೇತಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀನಿವಾಸನು ತಾಯಿ ಪದ್ಯಾವತಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬಯಸಿದಾಗ ಆತನ ಬಳಿ ವಿವಾಹವಾಗಲು ಹಣವಿರಲಿಲ್ಲವಂತೆ. ಆಗ ಶ್ರೀನಿವಾಸನು ದೇವಲೋಕದ ಧನಿಕನಾದ ಕುಬೇರನ ಬಳಿ, ವೈಶಾಖಮಾಸದ, ಶುಕ್ಲಪಕ್ಷದ, ಸಪ್ತಮಿ ದಿನದಂದು, 14 ಲಕ್ಷ ಸುವರ್ಣ ವರಹಗಳನ್ನು ಸಾಲ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪಡೆದು, ವಿವಾಹವಾಗಿ ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ಒಳಗಾಗಿ ಹದಿನಾಲ್ಕು ಲಕ್ಷ ವರಹಗಳ ಸಾಲವನ್ನು ಬಡ್ಡಿಯ ಸಮೇತ ತೀರಿಸುವುದಾಗಿ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ. ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಪದ್ಮಾವತಿಯ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದರೂ ಇನ್ನೂ ಕುಬೇರನ ಸಾಲವನ್ನು ಶ್ರೀನಿವಾಸನು ತೀರಿಸದಿರುವ ಕಾರಣ, ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ಹುಂಡಿಗೆ ಭಕ್ತಾದಿಗಳು ಯಥಾಶಕ್ತಿ ಕಾಣಿಕೆಯನ್ನು ಹಾಕುವ ಮೂಲಕ ಶ್ರೀನಿವಾಸನನ್ನು ಋಣಮುಕ್ತ ಮಾಡುವ ಅಚರಣೆ ರೂಡಿಯಲ್ಲಿದೆ.
ಶ್ರೀನಿವಾಸರು ಕುಬೇರನಿಂದ ತನ್ನ ವಿವಾಹಕ್ಕಾಗಿ ಬ್ರಹ್ಮದೇವರ ಸಮಕ್ಷಮ ಮತ್ತು ಸಾಕ್ಷಿಯಲ್ಲಿ ಭಗವಾನ್ ರಾಮ ಮುದ್ರೆಯಿರುವ ಚಿನ್ನದ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಸಾಲವಾಗಿ ಪಡೆದು ಕೊಂಡ ಪುರಾವೆಯಾಗಿ ಈ ಲೋಹದ ಶಾಸನವು ಇಂದಿಗೂ ತಿರುಪತಿ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಇದೆ ಎಂದು ಬಲ್ಲ ಮೂಲಗಳಿಂದ ತಿಳಿದು ಬಂದಿದೆ
ಸಾಮಾನ್ಯ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸರ್ವ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ 18 ಗಂಟೆಗಳು ಮತ್ತು ವಿಶೇಷ ಹಬ್ಬ ಹರಿದಿನಗಳಲ್ಲಿ 20 ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ದೇವರ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭಕ್ತಾದಿಗಳು ತಮ್ಮ ಅನುಕೂಲದಂತೆ ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ವಿವಿಧ ಸೇವೆಗಳಿಗೆ ಸೇವಾಶುಲ್ಕ ಕಟ್ಟಿ ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸ್ವಾಮಿಯ ದರ್ಶನದ ಪಡೆದು ಸ್ವಾಮಿಯ ಕೃಪಾಶೀರ್ವಾವಾದ ಪಡೆಯುವುದು ಅನೂಚಾನಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ಪದ್ಧತಿಯಾಗಿದೆ.
ನಿಜ ಹೇಳ ಬೇಕೆಂದರೆ, ಕಳೆದ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಆಂಧ್ರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಮಿಷದ ಮತಾಂತರವಾಗುತ್ತಿದ್ದು ದಿನೇ ದಿನೇ ಹೆಸರಿಗಷ್ಟೇ ಹಿಂದೂಗಳಾಗಿದ್ದು ಅವರ ಆಚಾರ ವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರೈಸ್ತರಾಗಿ ಹೋಗಿರುವುದಕ್ಕೆ ಮಾಜೀ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ದಿವಂಗತ ವೈ ಎಸ್ ರಾಜಶೇಖರ್ ರೆಡ್ಡಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಸ್ತುತ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಜಗನ್ ಮೋಹನ್ ರೆಡ್ಡಿಯವರೇ ಸಾಕ್ಷಿ. ವೈ.ಎಸ್.ಆರ್ ರೆಡ್ಡಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯದ ಮೇಲಂತೂ ತಿರುಪತಿಯ ತಿರುಮಲ ದೇವಾಲಯದ ಅಡಳಿತ ಮಂಡಳಿ ಮತ್ತು ಕೆಲಸಗಾರರಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಯೇತರರು ಇರಬಾರದೆಂಬ ನಿಯಮಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿ ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಜಾಗಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸಂಬಂಧೀಕರನ್ನೇ ನೇಮಕ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಿಕ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದಲ್ಲದೇ ತಿರುಪತಿಯ ಸಪ್ತಗಿರಿಗಳಲ್ಲೇ ಭಾರೀ ದೊಡ್ಡದಾದ ಚರ್ಚ್ ಕಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಯಾವುದೇ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳದೇ ಹೋಗಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ವಿಪರ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ.
ಸುಪ್ರಭಾತ ಸೇವೆಯನ್ನು ₹ 120 ರಿಂದ ₹ 1000 ಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸುವಂತೆ ಕೆಲವರು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದಾಗ, ದೇವಾಲಯದ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು, ತರಕಾರಿ ಮಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಹರಾಜು ಹಾಕುವಂತೆಯೋ ಇಲ್ಲವೇ ಕುರಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುವಂತೆಯೋ, ಹೇ ಅದನ್ನು ₹2000ಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ? ಎಂಬ ರೀತಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದರೆ ಅವರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ ದೇವಾಲಯ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕೇಂದ್ರ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ವ್ಯಾಪಾರ ಕೇಂದ್ರ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿರುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಈ ರೀತಿ ತಿರುಮಲದಲ್ಲಿರುವ ವೆಂಕಟೇಶ್ವರ ದೇಗುಲದಲ್ಲಿನ ಆರ್ಜಿತ ಸೇವೆಗಳ ಶುಲ್ಕಗಳಲ್ಲಿ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಪರಿಷ್ಕರಣೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ವಿವೇಚನಾ ಕೋಟಾದ ಮೇಲೆ ಇರುವ ಒತ್ತಡ ತಗ್ಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಹೊರತು ಇದರಿಂದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಭಕ್ತರಿಗೆ ತೊಂದರೆಯಾಗದು ಎಂದು ಜನರನ್ನು ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತಿದೆ.
ಇನ್ನು ತಿರುಪತಿಯ ತಿಮ್ಮಪ್ಪನಂತೆಯೇ, ತಿರುಪತಿ ದೇವಾಲಯದ ಪ್ರಸಾದವಾದ ಲಾಡು ಎಂದರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚು. ತಿರುಪತಿಗೆ ಯಾರೇ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ ಎಂದರು ಬಹುತೇಕರು ಅವರ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಹುಂಡಿಗೆ ಹಾಕಲು ಯಥಾಶಕ್ತಿ ಕಾಣಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುವುದಲ್ಲದೇ, ಬಂದ ನಂತರ ನಮಗೂ ಪ್ರಸಾದ ತನ್ನಿ ಎಂದು ಲಡ್ಡು ತರಲು ಹಲವರು ಹಣ ಕೊಡುವುದು ವಾಡಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ತಿರುಪತಿ ಲಡ್ಡುವಿಗೆ ಇರುವ ಅಪಾರವಾದ ಬೇಡಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಟಿಟಿಡಿಯು ಸಹಾ ನರೆರಾಜ್ಯದ ಪ್ರಮುಖ ಪಟ್ಟಣಗಲಲ್ಲಿ ತಿಮ್ಮಪ್ಪನ ದೇವಸ್ಥಾನವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಯೂ ತಿರುಪತಿ ಪ್ರಸಾದ ಲಭ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಭಿನಂದನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ. ಅದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ ಕೊರೊನಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆನ್ಲೈನ್ ಮೂಲಕ ಅರ್ಚನೆ, ಅಭಿಷೇಕ ಮುಂತಾದ ರೀತಿಯ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಸಿದವರಿಗೆ ಅಂಚೆಯ ಮೂಲಕವೂ ಪ್ರಸಾದವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಬಹಳ ವಿಶೇಷವಾದ ರುಚಿ ಹೊಂದಿರುವ ತಿರುಪತಿಯ ಪ್ರಸಾದದ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಏರಿಕೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ನೇರವಾಗಿ ಲಡ್ಡುವಿನ ಪ್ರಸಾದ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಏರಿಕೆ ಮಾಡಿಲ್ಲವಾದರೂ, ಕೇವಲ 100 ರೂಪಾಯಿ ಇದ್ದ ಜಿಲೇಬಿ ಪ್ರಸಾದದ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಈಗ 500 ರೂಪಾಯಿಗೆ ಏರಿಸಿದೆ.
ತಮ್ಮ 12ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದ 90ನೇ ವಯಸ್ಸಿನ ವರೆಗೂ ಸುಮಾರು ಎಂಟು ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ಸುದೀರ್ಘ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಲ್ಲಿ 20 ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡಿದ್ದ ಭಾರತದ ಗಾನ ಕೋಗಿಲೆ, ಭಾರತರತ್ನ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪುರಸ್ಕೃತರಾಗಿದ್ದ ಶ್ರೀಮತಿ ಲತಾ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರ ತಮ್ಮ 92ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸುದೀರ್ಘವಾದ ಆರೋಗ್ಯದಿಂದ ನಿಧನರಾದದ್ದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಾರಸ್ವತ ಲೋಕಕ್ಕೆ ತುಂಬಲಾಗದ ನಷ್ಟವೇ ಸರಿ.
ನಮಗೆಲ್ಲಾ ತಿಳಿದಿರುವಂತೆ ಲತಾ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಮುಂಬೈಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಬಹುತೇಕರು ಆಕೆಯನ್ನು ಮರಾಠಿಗರು ಎಂದೇ ಭಾವಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ಆಕೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದ ಇಂದೋರ್‌ನಲ್ಲಿ ಆದರೂ ಆಕೆಯ ತಂದೆ ಗೋವಾದ ಮೂಲದ ಗೌಡಸಾರಸ್ವತ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಮತ್ತು ಅವರ ತಾಯಿ ಗೋಮಾಂತಕ್ ಮರಾಠಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು. ಗೋವಾದ ರಾಜಧಾನಿ, ಪಣಜಿ (ಪಂಜಿಮ್)ಯಿಂದ ಸುಮಾರು 21 ಕಿಮೀ ದೂರ ದಲ್ಲಿರುವ ಮಂಗೇಶಿಯ ಮಂಗೇಶಿ ದೇವಾಲಯವು ಅವರ ಕುಲದೇವರು. ಇಂತಹ ಮಂಗೇಶಿ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಲತಾ ಅವರ ತಂದೆ ದೀನಾನಾಥ್ ಅವರ ಮನೆತನದ ಹೆಸರು ಹರ್ಡಿಕರ್ ಎಂದಿದ್ದು ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ನಾಟಕದ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿದ್ದ ದೀನಾನಾಥ್ ಹರ್ಡೀಕರ್ ಅವರು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ನಾಟಕ ಕಂಪನಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಕೊಲ್ಹಾಪುರಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ, ತಮ್ಮೂರಿನ ಭಗವಾನ್ ಶಿವ ಅರ್ಥಾತ್ ಮಂಗೇಶ್ ದೇವರ ಮೇಲಿನ ಗೌರವದಿಂದಾಗಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಉಪನಾಮವನ್ನು ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಎಂದು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡರು. ಈ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಮನೆದೇವರು ಮತ್ತು ಹುಟ್ಟೂರು ಎರಡನ್ನು ಒಂದೇ ಉಪನಾಮದೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡ ಪರಿಣಾಮ ಲತಾ ಅವರ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಉಪನಾಮ ಸೇರಿಕೊಂಡಿತು. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ತಮ್ಮ ಜೀವಮಾನವಿಡೀ ಮಂಗೇಶಿ ದೇವಾಲಯದೊಂದಿಗೆ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧ ಇಟ್ಟು ಕೊಂಡಿದ್ದಲ್ಲದೇ ದೇವಾಲಯದ ಜೀರ್ಣೋದ್ಧಾರದ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ತಮ್ಮ ಕೈಲಾದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಲತಾ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರಿಂದಾಗಿ ತಮ್ಮ ಗ್ರಾಮ ವಿಶ್ವಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಪಡೆದಿದೆ ಎಂದು ಅಲ್ಲಿನ ಸ್ಥಳೀಯರು ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ಲತಾ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರು ಸಾಯುವ ಒಂದು ವಾರದ ಮೊದಲು, ಮಂಗೇಶಿ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅವರ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಪೂಜೆ ನಡೆಸಲಾಗಿತ್ತು.
ಸಂಗೀತ ಬಿಟ್ಟರೆ ಲತಾ ಅವರಿಗಿದ್ದ ಮತ್ತೊಂದು ಹವ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಛಾಯಾ ಗ್ರಹಣ. ಹಾಗಾಗಿ ಲತಾ ಅವರು ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರೋ ಅವರ ಜೊತೆ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಡುಗಳ ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್ ಎಂದು ಸ್ಟುಡಿಯೋಗೆ ಹೋಗುವಾಗಲೂ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿನ ಸಹಗಾಯಕರು ಮತ್ತು ಸಂಗೀತಗಾರ ಪೋಟೋಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುವುದು ಅವರ ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿತ್ತು. ಇದೇ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿಯೇ 1946ರಲ್ಲಿಯೇ 1200 ರೂಪಾಯಿಗಳಿಗೆ ರೋಲಿಫ್ಲೆಕ್ಸ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಖರೀದಿಸಿ ಹತ್ತು ಹಲವಾರು ಪೋಟೋಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಅದಗಳ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನೂ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದರು. ಅಂದಿನ ಮಸೂರದ ಕ್ಯಾಮೆರಾದ ಮೂಲಕ ಸೆರೆ ಹಿಡಿಯುವ ಮಜಾ ಇಂದಿನ ಡಿಜಿಟಲ್ ಇಲ್ಲವೇ ಮೊಬೈಲ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.
ಸಂಗೀತ ಬಿಟ್ಟರೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಅವರ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚಿನ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ, ಲತಾ ಅವರ ಸಹೋದರಾಗಿದ್ದ ಶ್ರೀ ಹೃದಯನಾಥ್ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರು ಒಳ್ಳೆಯ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಟಗಾರರಾಗಿದ್ದರು. ಸ್ವತಃ ಕ್ಲಬ್ ಮಟ್ಟದ ಕ್ರಿಕೆಟ್ಟಿಗರಾಗಿದ್ದು ಮುಂದೆ ಭಾರತೀಯ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮಂಡಳಿಯ (ಬಿಸಿಸಿಐ) ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದಲ್ಲದೇ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಉನ್ನತ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದ ರಾಜ್ ಸಿಂಗ್ ಡುಂಗರ್ಪುರ್ ಅವರ ಉತ್ತಮ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿದ್ದರು. ಹಾಗಾಗಿ ರಾಜ್ ಸಿಂಗ್ ಡುಂಗರ್ಪುರ್ ಅವರು ಅನೇಕ ಬಾರಿ ಲತಾ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಹೋಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಆದ ಸ್ನೇಹ ನಂತರ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಮದುವೆ ಆಗುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದರು.
ರಾಜ್ ಸಿಂಗ್ ಡುಂಗರ್ಪುರ್ ರಾಜಸ್ಥಾನದ ರಾಜಮನೆತನಕ್ಕೆ ಸೇರಿದರೆ, ಲತಾ ರವರು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನೆತನದವರು. ಹಾಗಾಗಿ ರಾಜ್ ಡುಂಗರ್ಪುರ್ ಅವರ ತಂದೆ ಮಹಾರಾವಲ್ ಲಕ್ಷ್ಮಣ್ ಸಿಂಗ್‌ಜಿಯವರು ಲತಾರವರು ರಾಜಮನೆತನದವರಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಅವರಿಬ್ಬರ ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪದೇ ಹೋದಾಗ, ತಂದೆಯ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಕಟಿ ಬದ್ಧರಾಗಿ ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಯಾರನ್ನೂ ಮದುವೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ರಾಜ್ ಡುಂಗರ್ಪುರ್ ನಿರ್ಧರಿಸಿದರೆ, ಅವರ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಲತಾರವರೂ ಸಹಾ ತಾನೂ ಕೂಡಾ ಅವಿವಾಹಿತರಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯುವ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಕೈಗೊಂಡರು. ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಮದುವೆಯಾಗದಿದ್ದರೂ ಸಹಾ ಜೀವಮಾನವಿಡೀ ಪರಸ್ಪರ ಬದ್ಧತೆ, ಗೌರವ, ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅದರದಿಂದಲೇ ಉತ್ತಮ ಗೆಳೆಯರಾಗಿದ್ದರು. ಲತಾ ಅವರನ್ನು ರಾಜ್ ಸಿಂಗ್ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಿಥೂ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಅದೇ ಹೆಸರು ಮುಂದೆ ಲತಾ ಅವರ ಅಡ್ಡ ಹೆಸರಾಗಿತ್ತು.
ಮುಂದೆ ವಿಜಯೀಶಾಲಿ ತಂಡಕ್ಕೆ ನಗದು ಬಹುಮಾನವನ್ನು ನೀಡಲು ಬಿಸಿಸಿಐನ ಬಳಿ ಹಣವಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ಲತಾಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರು ಆಟಗಾರರ ಸಹಾಯಾರ್ಥ ಸಂಗೀತ ರಸಂಜೆಯನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿ ಅಂದಿನ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು 25-30 ಲಕ್ಷ ಹಣವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು. ಇದರ ಕೃತಜ್ಞತೆಗಾಗಿ ಅಂದಿನಿಂದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಪ್ರತೀ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಲತಾ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರಿಗೆ ಎರಡು ಟಿಕೆಟ್ಗಳನ್ನು ಮೀಸಾಗಿಡುವ ಅಲಿಖಿತ ನಿಯಮ ಜಾರಿಗೆಯಲ್ಲಿತ್ತು.
ಸಚಿನ್ ತೆಂಡುಲ್ಕರ್ ಅವರನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಗನೆಂದೇ ಸಂಭೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಲತಾರವರು ದ್ರಾವಿಡ್, ಗಂಗೂಲಿ, ವಿವಿಎಸ್ ಲಕ್ಷಣ್ ಅವರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಒಲವಿತ್ತು. ಸಚಿನ್ 99 ಅಂತರಾಷ್ಟೀಯ ಶತಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿ 100 ನೇ ಶತಕಕ್ಕಾಗಿ ಎರಡು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ 90ರ ಗಡಿಗೆ ಬಂದು ಪರದಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಇದೇ ಲತಾರವರು ಸಚಿನ್ ತೆಂಡೂಲ್ಕರ್ ಅವರಿಗೆ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿದ್ದರು.
ಲತಾ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೂ ಅಪ್ರತಿಮ ಸ್ವಾತಂತ್ಯ್ರ ಹೋರಾಟಗಾರ ವಿನಾಯಕ ದಾಮೋದರ್ ಸಾವರ್ಕರ್ (ವೀರ್ ಸಾವರ್ಕರ್) ಅವರಿಗೂ ಅವಿನಾಭಾವ ಗೆಳೆತನವಿತ್ತು ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಲತಾ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಅವರು ಸಾವರ್ಕರ್ ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತಾತ್ಯಾ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರಲ್ಲದೇ, ದೀನದಲಿತರ ನಡುವಿನ ಅಂತರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಸಾವರ್ಕರ್ ಅವರು ಆಯೋಜಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅಂತರ-ಜಾತಿ ಸಹಪಂಕ್ತಿ ಭೋಜನಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ತಂದೆಯವರೊಡನೆ ಲತಾ ಅವರೂ ಸಹಾ ಅನೇಕ ಬಾರಿ ಭಾಗಿಗಳಗಿದ್ದರು.
ನಾವೆಲ್ಲಾ ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗ ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕವಿ ಶ್ರೀ ಎ. ಕೆ. ರಾಮೇಶ್ವರ ಅವರು ಬರೆದಿರುವಂತಹ
ನಾವೆಲ್ಲಾ ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗ ಬಿಳಿ ಮತ್ತು ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣಗಳು ಮಿಶ್ರಿತವಾಗಿರುವ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬೆಳ್ಳಗೇ ಇರುವ, ಗಂಟಲ ಸುತ್ತಲೂ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಪಟ್ಟೆ ಇರುವ ನೂರಾರು ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳು ಗುಂಪು ಗುಂಪಾಗಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮಧ್ಯೆ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಚಿಲ್ಲಿರುತ್ತಿದ್ದ ಧಾನ್ಯಗಳನ್ನು, ಹುಳು-ಹುಪ್ಪಟೆ ಮತ್ತು ಗಿಡದ ಎಳೆ ಕುಡಿಗಳನ್ನು ಕೊಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಚುಚ್ಚಿ ತಿನ್ನುತ್ತಾ ಚಿಂವ್ ಚಿಂವ್ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಶಬ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಹಿತವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಮನೆಗಳ ಛಾವಣಿಯ ಜಂತುವಿನಲ್ಲೋ ಇಲ್ಲವೇ ಯಾರೂ ಮುಟ್ಟದಂತಹ ಜಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಗೂಡನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಅವುಗಳ ಸುಖಃ ಸಂಸಾರ ಫಲವಾಗಿ ಇಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದೇ ನಮಗೆ ಆನಂದವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಮೊಟ್ಟೆಯೊಡೆದು ಮರಿಗಳಾಗಿ ಅವುಗಳಿಗೆ ಅಮ್ಮ ಆಹಾರವನ್ನು ತಿನ್ನಿಸುವುದನ್ನು ವರ್ಣಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತಲು ನೋಡಿ ಅನುಭವಿಸಿದವರಿಗೇ ಗೊತ್ತು ಅದರ ಗಮ್ಮತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಅಂದು ಬಹಳಷ್ಟು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮುದ್ದಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಗುಬ್ಬೀ ಗುಬ್ಬೀ ಎಂದೇ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಂಭೋದಿಸುತ್ತಿದ್ದದ್ದೂ ಇದೆ.
ದುರದೃಷ್ಟವಷಾತ್ ಇತ್ತೀಚಿನ ವರದಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚಿನ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯೂ ಸೇರಿರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಕಳವಳಕರಿಯಾದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರೀತಿಯ, ರೈತರ ಸ್ನೇಹಿ, ಪರಿಸರ ಪ್ರೇಮಿ ಗುಬ್ಬಿಯ ಸಂತತಿ ದಿನೇ ದಿನೇ ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ಒಂದು ಅಧ್ಯಯನದ ಪ್ರಕಾರ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಶೇ 80 ರಷ್ಟು ಇಳಿಕೆಯಾಗಿದೆ.
ನಿಜ ಹೇಳ ಬೇಕೆಂದರೆ, ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ರೈತರ ಮತ್ತು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಜೀವನದ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು. ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಸೊಳ್ಳೆಗಳು ಕೀಟಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದದ್ದಲ್ಲದೇ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಕುಟ್ಟಿ, ಬೀಸಿ ಚೆಲ್ಲಿರುತ್ತಿದ್ದ ಧಾನ್ಯಗಳನ್ನು ತಿಂದು ಪರಿಸರವನ್ನು ಸ್ವಚ್ಚಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದೇ ರೀತಿ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಿದ್ದ ಕೀಟಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವ ಮೂಲಕ ರೈತರ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿದ್ದರು.
ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ಮನುಷ್ಯರ ಜೀವನ ಶೈಲಿ ಬದಲಾದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿಯೇ ಈ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳು ಅವಸಾನಕ್ಕೆ ತಲುಪಿವೆ ಎಂದರೆ ಅಚ್ಚರಿಯಾದರೂ ಅದು ನಂಬಲೇ ಬೇಕಾದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಆಧುನಿಕ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಿಂದಾಗಿ ಹಳೆಯ ವಿಶಾಲವಾದ ಹೆಂಚಿನ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಎತ್ತಎತ್ತರದ ಸಿಮೆಂಟ್ ಕಟ್ಟಡಗಳು ಎದ್ದ ಕಾರಣ, ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳು ತಮ್ಮ ಆವಾಸಸ್ಥಾನವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳದ ಆಕಾರಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗಿವೆ. ಇಂದು ಯಾರ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಅಕ್ಕಿ, ಗೋಧಿ, ಇತರೇ ಆಹಾರ ಧಾನ್ಯಗಳನ್ನು ತಂದು ಕೇರುವುದಾಗಲೀ, ಬೀಸುವುದಾಗಲೀ ಮಾಡದೇ ಎಲ್ಲರೂ ಯಂತ್ರೀಕೃತ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದ ಪ್ಯಾಕೆಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೇ ಖರೀಧಿಸುವ ಕಾರಣ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ಕಿರಾಣಿ ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಆಹಾರ ಧಾನ್ಯಗಳು ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಆಹಾರ ಅರಸುತ್ತ ನಗರಗಳಿಂದ ಕಾಣೆಯಾಗಿವೆ. ಇದಲ್ಲದೇ ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೇ ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಮುಗಿಲೆತ್ತರದ ಮೊಬೈಲ್ ಟವರ್ಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿರುವ ಕಾರಣ ಅವುಗಳು ಹೊರಸೂಸುವ ಎಲೆಕ್ಟ್ರೋ ಮ್ಯಾಗ್ನೆಟಿಕ್ ವಿಕಿರಣಗಳು ಸಹ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಲು ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ಅಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲದೇ ರೈತರೂ ಸಹಾ ಕೀಟಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಶಕ್ತಿಯುತ ಕೀಟನಾಶಕಗಳನ್ನು ಬಳಸುವ ಕಾರಣ, ಆ ಕೀಟನಾಶಕ ಸಿಂಪಡಿಸಿದ ಕೀಟಗಳನ್ನೇ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳು ತಿನ್ನುವ ಮೂಲಕ ಅವುಗಳ ಅವಸಾನದ ಹಾದಿ ಹಿಡಿದಿವೆ. ಕಾಡುಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿ ಆಧುನಿಕ ಕಟ್ಟಡಗಳು, ಮಾಲ್‌ಗಳು, ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅರಣ್ಯದ ನಾಶವೂ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. 
ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪಟ್ಟಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಾಂಕ್ರೀಟ್ ಕಟ್ಟಡಗಳ ನಿರ್ಮಾಣ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಇದೇ ಆಧುನಿಕತೆ ಮನೆ ಮಾಡಿ, ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಾಗಲೀ ದಿಲ್ಲಿಯಲ್ಲಾಗಲೀ, ಹೆಂಚಿನ ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಮಡಿಗೆ ಮನೆಗಳು ಮಾಯವಾಗಿ ಅವುಗಳ ಪ್ರಾಂಗಣಗಳಲ್ಲಿ ಗುಬ್ಬಿಗಳು ಗೂಡುಕಟ್ಟಿ ಸಂಸಾರ ನಡೆಸುವುದಕ್ಕಾಗದೇ ಹೋಗದಿರುವುದೂ ಸಹಾ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯ ಸಂತತಿ ಕ್ಷೀಣಿಸಲು ಮತ್ತೊಂದು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ತಜ್ಞರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಾಗಿದೆ.
ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಈ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ನೇಚರ್ ಫಾರ್ ಎವರ್ ಸೊಸೈಟಿಯ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ಮೊಹ್ಮದ್ ದಿಲಾವರ್ ಮತ್ತು ಎಕೊ- ಸಿಸ್ ಆ್ಯಕ್ಷನ್ ಫೌಂಡೇಷನ್ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಸಹಯೋಗದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿವರ್ಷವೂ ಮಾರ್ಚ್ 20 ರಂದು ವಿಶ್ವ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ದಿನವನ್ನಾಗಿ ಅಚರಿಸಲು 2010ರಿಂದ ವಿಶ್ವದ ವಿವಿಧ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಆಚರಣೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತಾದರೂ ಅದು ಕೇವಲ ಅಚರಣೆಯಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿದ್ದು ವಾಸ್ತವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಕಾಣದಾಗಿದೆ. ಗುಬ್ಬಿ ಸಂತತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು 2012ರಲ್ಲಿ ದೆಹಲಿಯೂ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಯನ್ನು ತನ್ನ ರಾಜ್ಯ ಪಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಘೋಷಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಮಿಂಚಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಚಿಂತಿಸಿ ಫಲವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವಂತೆ, ಇನ್ನೂ ಕಾಲ ಮಿಂಚಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲೂ ಅದಷ್ಟೂ ಮರಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಮೂಲಕ ಗುಬ್ಬಿಗಳು ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿ ಬರುವಂತೆ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ರಸ್ತೆಬದಿಯ ಮರಗಳ ಟೊಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ನೀರನ್ನು ಇಡುವುದು, ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳ ತಾರಸಿಯ ಮೇಲೂ ಸಹಾ ನೀರು ಮತ್ತು ಆಹಾರದ ಜೊತೆಗೆ ಚೆಂದನೆಯ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಗೂಡುಗಳನ್ನು ತೂಗು ಹಾಕುವ ಮೂಲಕ ಗುಬ್ಬಿಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೂ ಜೀವಂತ ಗುಬ್ಬಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಬಹುದಾಗಿದೇ ಅಲ್ವೇ?
ಏನಂತೀರೀ? Enantheeri? 